Η τελευταία δημοσκόπηση της PalmosAnalysis για το Τvxs.gr. δεν μας έφερε καινούργια νέα από άλλες που έγιναν αυτό το καιρό. Δείχνει την ψαλίδα να κλείνει- με την Νέα Δημοκρατία στο 22,5 % και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 12,3%.
Αυτό που είναι ενδιαφέρον όμως είναι πως το 39% θα ήθελε οικουμενική κυβέρνηση. Η απροσδιόριστη ψήφος προέρχεται σε μεγάλο ποσοστό από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Το 32% όσων δεν επιλέγουν σήμερα κάποιο κόμμα τον Σεπτέμβρη του 2015 είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Το ποσοστό αυτό για τη ΝΔ είναι στο 8%.
Αν δεχθούμε την δημοσκόπηση θα πρέπει να παρατηρήσουμε πώς ο Νέος Φορέας όχι μόνο είναι τρίτο κόμμα, αλλά βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η απόσταση αυτή όμως όταν γίνεται η αναγωγή των ποσοστών σε πιθανά αποτελέσματα μεγαλώνει αφού με βάση τη σφυγμομέτρηση η ΝΔ προσεγγίζει το 30%, ο ΣΥΡΙΖΑ πατάει στο 22% και η ΔΗΣΥ με το Ποτάμι μαζί πλησιάζουν το 11%- ποσοστό πάνω από το άθροισμα των ψήφων που πήραν στις τελευταίες εκλογές.
Όλα αυτά δεν ακούγονται παράξενα και δεν απέχουν πολύ από όσα θα πρέπει να περιμένουμε στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν: άνοιξη ή φθινόπωρο του 2018, άνοιξη ή φθινόπωρο του 2019. Μια πιθανή πόλωση θα δώσει μεγαλύτερα ποσοστά στα δυο μεγαλύτερα κόμματα, αλλά σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως δεν θα πρέπει να περιμένουμε συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ- που έχει να λαμβάνει- και επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας με ποσοστό που να ξεπερνά το 37%.
Η δημοσκόπηση έχει ένα εντυπωσιακό εύρημα σε ό,τι αφορά την δημοφιλία των πολιτικών αρχηγών. Ο Μητσοτάκης είναι πιο δημοφιλής με 34% από τον Αλέξη Τσίπρα -με 26%- αλλά τους κερδίζει με 39% ο Κανένας.
Το εύρημα της δημοσκόπησης είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι δημοφιλής μόνο στο 49% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει πως σε μια αντιδεξιά συσπείρωση- όπως θα επιχειρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με αναβίωση της θεωρίας της χαμένης ψήφου -με θύματα το νέο φορέα και τα μικρότερα κόμματα- θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και όσοι έχουν απογοητευθεί προσωπικά από τον Αλέξη Τσίπρα.
Αν προσέξουμε τα ανοίγματα του πρωθυπουργού προς το ΠΑΣΟΚ και τις δηλώσεις του πως ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πλέον θα ήταν μια έκπληξη μεγατόνων να μην κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές- με τις γνωστές συνιστώσες που δεν υπάρχουν πια στο εσωτερικό του- αλλά με …νέο φορέα που πλην του ΣΥΡΙΖΑ και ….»άλλων δημοκρατικών δυνάμεων»-που μετέχουν στην κυβέρνηση, αλλά δεν είναι μέλη του κόμματος. Θα περιλαμβάνουν και τον Πάνο Καμμένο και τους Ανεξάρτητους Έλληνες -που μάλλον με ποσοστά όπως 0,9%- 2% θα βρεθούν- αλλιώς εκτός Βουλής.
Θα είναι ο «Αριστερός Συναγερμός» (!) -που ταιριάζει στο προφίλ του εθνικού ηγέτη -με πρόγραμμα την ανάπτυξη και την έξοδο από τα μνημόνια- που λανσάρει πλέον ο οπαδός του Ανδρέα Παπανδρέου- προ του 1985, αλλά και του Καραμανλή -με άριστες με την Εκκλησία, τις ΗΠΑ και τους δανειστές- Αλέξης Τσίπρας- που επίσης δεν …υπάρχει πλέον. Είναι κοινό μυστικό ότι οι κομματικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν απομειωθεί από καιρό και πολλές φωνές από το χώρο της δημοκρατικής παράταξης βλέπουν αναγκαία μια σύμπραξη με τον Αλέξη Τσίπρα -ως τη μόνη και αντιδεξιά λύση.
Η πλατφόρμα αυτή -στην οποία παραπέμπουν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ ή πρόσωπα στον πάγκο όπως ο Φώτης Κουβέλης- θα είναι μια πολιτική πρόταση «λαϊκού» δημοκρατικού μετώπου απέναντι στο χάος, το αδιέξοδο και την σκληρή δεξιά του Μητσοτάκη- τον νεοφιλελευθερισμό- που όπως είπε με κάθε ειλικρίνεια στην Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός μπορεί να συμμετέχουν και δυνάμεις της …δημοκρατικής Δεξιάς.
Αυτό που όμως είναι περισσότερο εντυπωσιακό είναι η ταχύτητα και ο ενθουσιασμός με τα οποία η προοδευτική λαϊκή πλειοψηφία αγκάλιασε το εγχείρημα. Η ανάδειξη της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων στρωμάτων, της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς και της νεολαίας σε προνομιακά κοινωνικά στηρίγματα του ΠΑΣΟΚ του έδωσε τον δυναμισμό και την προωθητική δύναμη να φτάσει από το 13% του 1974 στο 48% του 1981. Εκατομμύρια καταπιεσμένοι επί δεκαετίες «ΕΑΜογενείς», θύματα του φακελώματος και του μετεμφυλιακού εμπορίου εθνικοφροσύνης, είδαν στο ΠΑΣΟΚ την δυνατότητα να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση.
Τολμώ να πω ότι πολλοί, ίσως οι περισσότεροι από αυτούς, είχαν δεσμούς αίματος με την αποκαλούμενη παραδοσιακή Αριστερά. Στο ΠΑΣΟΚ όμως είδαν την ευκαιρία να γίνουν πράξη κάποια από αυτά που πίστευαν. Το ίδιο ισχύει και για τις γενιές του 1-1-4 και του Πολυτεχνείου. Και το αποτέλεσμα ήταν, αγκαλιάζοντας τον μεγάλο «αντιδεξιό» κόσμο, το ΠΑΣΟΚ να γίνει πανίσχυρο».
Για να επιστρέψουμε στην τελευταία δημοσκόπηση σε σχέση με την άνοιξη η ΝΔ δείχνει κάμψη της τάξης του 1,3% ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει μια αύξηση της τάξης του 1,7%. Αυτό είναι ένα εντυπωσιακό εύρημα- να πέφτει η αντιπολίτευση, πριν ακόμα αρχίσει ο προεκλογικός αγώνας.
Στην ερώτηση ποια κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα -όπως εισόδημα, παιδεία κ.λπ- είναι εμφανής η απογοήτευση από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η Νέα Δημοκρατία αν και προηγείται δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον …Κανένα, αφού το μεγάλο μέρος των ερωτηθέντων απαντάει κανένας από τους δυο.
Προφανώς οι επόμενες εκλογές δεν θάναι περίπατος για κανένα και η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος απομακρύνεται όσο πιο μικρά κόμματα διεκδικούν την είσοδό τους στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνει δυνάμει από την δεξαμενή -που δεν έχει η Νέα Δημοκρατία- και ο Νέος Φορέας «κόβει» ψήφους και από τους δυο.
Τα δυο μεγαλύτερα κόμματα θα μοιραστούν -όπως φαίνεται ένα ποσοστό πολύ κάτω από το 60%. Η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να επιτευχθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσει το 25% -ανάλογα και με πόσα κόμματα θα μπουν ή δεν θα μπουν στην Βουλή. Και το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ- αλλά και της Νέας Δημοκρατίας εξαρτάται ευθέως από το ποσοστό του Νέου Φορέα που φαίνεται να έχει ένα 11% στην τσέπη.
Αν το ποσοστό του νέου φορέα φτάσει -όπως θέλουν οι επίδοξοι ηγέτες του-το 15% και η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα χωρίς αυτοδυναμία λύση της οικουμενικής ή μια κυβέρνηση τέτοιου τύπου με ή χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι το πιο πιθανό, κι όπως θέλει το 39% των εκλογέων μάλλον θα είναι επιβεβλημένη.
Η λύση των απανωτών εκλογών μπροστά σε ένα πιθανό αδιέξοδο θα περιπλέξει τα πράγματα αφού θα γίνουν με απλή αναλογική. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο εκλογικός νόμος ευνοεί το …δεύτερο κόμμα. Η οικουμενική κυβέρνηση θα γίνει, αλλά σ΄αυτή την περίπτωση μπορεί να γίνει χωρίς τη Νέα Δημοκρατία.
Ακόμα κι αν υπάρξει μια «δεξιά παρένθεση» -ως τις προεδρικές εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι εδώ και θα περιμένει. Όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ- που δεν υπάρχει πλέον. Αλλά με ένα νέο ραντεβού με την Ιστορία σαν κι αυτό του Ανδρέα που «δεν βολεύτηκαν στο πατρικό κόμμα της Ένωσης Κέντρου, αλλά επέλεξαν τον δύσκολο – και για πολλούς από τους παραδοσιακούς ακατανόητο – δρόμο της δημιουργίας νέου κόμματος, απαλλαγμένου από τις αμαρτίες του παλιού πολιτικού συστήματος, ανοιχτού σε νέα ρεύματα και αντιλήψεις».
Αφότου εμφανίσθηκε με μια πικέτα ο Αλέξης Τσίπρας ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων έχει αποδείξει πόσο τολμηρός είναι όταν επιχείρησε να διαλύσει τον Συνασπισμό για ένα ενιαίο φορέα- που με την Αριστερή Πλατφόρμα αποδείχτηκε πως ήταν …δύο ενιαίοι φορείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε δεν υπάρχει πλέον. Και πιθανόν ήδη ο ρηξικέλευθος Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να αποφύγει μια νέα διάσπαση να έχει περιγράψει τον νέο πολιτικό φορέα -που θα ανταποκρίνεται στον …νέο, χαμηλών τόνων, ήπιο, σύμμαχο των σοσιαλδημοκρατών Αλέξη Τσίπρα!
Ο παλιός Τσίπρας, που δεν υπάρχει πλέον δεν είναι δημοφιλής. Ο νέος όμως απευθύνεται σε ένα άλλο ακροατήριο με νέα πλάνα, νέα σχέδια και νέες ιδέες. Κι όπως έχει πει ο ίδιος η σχέση του με τον λαό δεν είναι πια τόσο ερωτική. Που θα πει πως μπορεί από τον αρραβώνα -με το 36%- βασικά με το κοινό της Κεντροαριστεράς, να αιφνιδιάσει με μια πιο σοβαρή …πρόταση γάμου.
