Η τρίτη αξιολόγηση φέρνει νέα στροφή “επί δεξιά”. Το 2018 δεν βγαίνει με ψυχοπαθείς αριστερούς και ψευτόμαγκες. Το δίλημμα αναπόφευκτο.
Ό,τι είδαμε… είδαμε με την αριστερά του 2015 του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ήταν. Τελειώνει σε λιγότερο από 90 ημέρες. Πολύ γρηγορότερα από όσο χρειαστήκαμε να ξεχάσουμε τον τριτοκοσμικό “σοσιαλισμό” του ΠΑΣΟΚ του 1981. Αυτός βάστηξε κάπου 1.500 ημέρες.
Όταν θα διαβάσουμε την τρίτη αξιολόγηση θα καταλάβουμε. Με τον μνημονιακό Τσίπρα θα δώσουμε ό,τι απέμεινε. Και κάτι παραπάνω. Και χωρίς να πάρουμε έστω και κάτι από τα ταξίματα… για χρέος και αντίμετρα.
Θα δώσουμε χειροπιαστές εγγυήσεις ότι θα τηρηθούν όσα μείνουν (κάπου 40) από τα 113 προαπαιτούμενα του τρίτου μνημονίου του Τσίπρα αλλά και με ποιο χρονοδιάγραμμα θα εφαρμοσθούν.
Και τα μαύρα και άραχλα μόλις αρχίζουν… Στα προαπαιτούμενα και του 2018 (εκτός από το Ελληνικό και άλλες 10 αποκρατικοποιήσεις -από τις 29 του πρώτου συνόλου -) περιέχονται ο απολογισμός στη συρρίκνωση του κράτους. Και αφανισμός των προνομίων των κομματικών εργατοπατέρων στην απεργία και σε κάθε άλλη απόφαση.
Η κατακεφαλιά θα πέσει με όλο το βάρος της προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα.
Οι δανειστές αξιοποίησαν τον χρήσιμο Αλέξη (παραχωρώντας του χρόνο για να κυβερνήσει, ώστε να κάνουν και αυτοί τη δουλειά τους) αλλά έφθασε η ώρα να πληρώσει τη χρησιμότητά του. Μαζί με τις πλάτες των Γερμανών και του Νταϊσελμπλουμ … Υπολογίσιμες πλάτες.
Οπότε τα αριστεριλίκια (στην πράξη βεβαίως) μας τελειώνουν. Οι δήθεν αριστερές πονηράδες Σπίρτζη τελειώνουν με τον ΟΑΣΘ. Με την κρατικοποίηση του οποίου έπρεπε να βολευτεί ο πυρήνας της “αριστερής οικογένειας”.
Γι αυτό, από το 2018 και μετά, τα κεφάλια μέσα και στους ψυχασθενείς αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ, και στους ψευτόμαγκες και στους ψευτοεπαναστάτες οικολόγους. Ξεκινάει η αναμέτρηση με τη δεξιά και του πόσο καλύτερος δεξιός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας από τους αριστερούς του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Το λογικό ερώτημα είναι βέβαια αν έχει κυβερνητικό υλικό ο Τσίπρας για να περάσει στον στίβο των δεξιών “αγωνισμάτων” στα οποία έχει ήδη πάρει κεφάλι η Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ που ακόμη αλλάζει χρώματα και φορεσιές…
Δεν έχω πρόθεση να βιαστώ να κρίνω με ποιους θα κάνει την επόμενη στροφή “επί δεξιά” ο Τσίπρας. Τα πράγματα όμως μιλάνε μόνα τους. Και δεν μπορούμε να σκεπάσουμε με αστήρικτη κριτική.
Διάβασα χθες, προσεκτικότατα, τις ιδιαίτερα μετρημένες και σοβαρές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου για το Ελληνικό, για την τρίτη αξιολόγηση και για τις ανάγκες της οικονομίας.
Και αναρωτήθηκα τι χρειαζόταν όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι του ΣΥΡΙΖΑ, με τους “βαλτούς” των δήθεν “ενάντια των επενδύσεων…”, αφού οι επενδύσεις θα γίνουν και μάλιστα με μουσικές και ταραταζούμ από τον ίδιο τον Τσίπρα.
Τι προσέφερε (σε ποσοστά) στον ΣΥΡΙΖΑ όλη αυτή η αριστερή βλακεία που δεν πείθει κανέναν. Τι χρειαζόταν όλος αυτός ο εξευτελισμός της Ελλάδας, με την υπόθεση στις Σκουριές, επειδή 1-2 Συριζαίοι και Συριζαίες, που παριστάνουν τους επαναστάτες, σηκώθηκαν από τον καφενέ για να ξεμουδιάσουν και να κάνουν τον χαβαλέ τους…
Προχθές διάβασα, επίσης προσεκτικά, δηλώσεις του υπουργού Στέργιου Πιτσιόρλα για την πρόοδο των αποκρατικοποιήσεων και τις υποχρεώσεις της χώρας στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Κατάλαβα, πολύ καλά, (έστω και ανάμεσα στις γραμμές) ότι ο άνθρωπος (τον οποίο γνωρίζω μόνο από φωτογραφίες) έχει λόγο να ανοίγει το στόμα του. Επιβεβαίωσα ακόμη μια φορά ότι γνωρίζει από πού να αρχίσει και που να σταματήσει.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε ακόμη 2-3 περιπτώσεις κυβερνητικών του ΣΥΡΙΖΑ που η γλώσσα τους περνάει πρώτα από τον εγκέφαλο τους… Αλλά δεν είναι αυτό ο σκοπός του σημερινού σημειώματός μου.
Το ερώτημά μου είναι αν ο Τσίπρας θα αντέξει μέσα στο 2018, επιμένοντας σε καραγκιοζιλίκια και θεατρικές παραστάσεις αριστερού μπουλουκιού με Σπίρτζηδες, Γαβρόγλου, Πολάκηδες, Καρανίκες, ή αν στον (αναπόφευκτο κατά την άποψή μου) επόμενο ανασχηματισμό (μετά την τρίτη αξιολόγηση) θα αποφασίσει να σταματήσει να μας βασανίζει με τα σαχλά αριστεριλίκια των πολύ ολίγων του. Γιατί (αποδεδειγμένα) δεν τον βοηθούν… Άλλα είναι εκείνα που ρίχνουν νερό στο αυλάκι του…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
