Στο άκουσμα της είδησης πως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αποχωρεί από το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, πολλοί στη χώρα μας έσπευσαν να πανηγυρίσουν, όπως επίσης και στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Εξάλλου στην Ελλάδα και σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ισπανία ή η Κύπρος, ο γηραιός πολιτικός θεωρείται από την πλειοψηφία των πολιτών persona non grata καθώς σε αυτόν προσωποποιούν αι οι πολιτικές σκληρής λιτότητας που επιβλήθηκαν με τα μνημόνια, πίσω από κλειστές πόρτες ευρωπαϊκών συνεδριάσεων, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση.
Αλλά όσοι έβγαλαν σαμπάνιες, όπως σχολιάζει το Bloomberg, καλό θα ήταν να μην τις ανοίξουν και να τις ξαναβάλουν πίσω στο ψυγείο. «Οι ιδεολογικές θέσεις του Σόιμπλε, η προτεσταντική του αντίληψη για τα δημόσια αξιώματα, είναι σημαντικές πτυχές που μπορούν να εξηγήσουν την θητεία του στο υπουργείο Οικονομικών. Βεβαίως, ρόλο έπαιξε και η προσωπική του πεποίθηση για τη λιτότητα, τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και τον σεβασμό προς τους κανόνες. Ο Σόιμπλεσπούδασε στο πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, όπου ο ορθοφιλελευθερισμός αναπτύχθηκε από το 1930 έως και το 1950. Πρόκειται για μια θεωρία που παντρεύει την φιλελεύθερη,φιλοεπιχειρηματική προσέγγιση με ένα ισχυρό κράτος, ο ρόλος του οποίου είναι να διατηρεί ένα υψηλό επίπεδο κοινωνικής ασφάλισης. Παρότι αυτή η ιδεολογία έφθινε κατά τη δεκαετία του 1970 διεθνώς, ακόμη επηρεάζει την οικονομική σκέψη στην Γερμανία. Μάλιστα, μια φορά είχε εξομολογηθεί στον αδελφό του: “Όσο γερνάω τόσο πιο σκεπτικός γίνομαι απέναντι στον καπιταλισμό”», σχολιάζει ο αρθρογράφος και συνεχίζει:
«(…) Η πειθαρχία του ήταν το μεγαλύτερο κεφάλαιο για τη Μέρκελ, την οποία ο Σόιμπλε υπηρέτησε πιστά παρότι η ίδια τον προσπέρασε πολιτικά έπειτα από την ανάληψη της αρχηγίας του CDU το 1998».
Στη συνέχεια, το Bloomberg αναφέρει πως η πρόθεση της Μέρκελ για να μετακινήσει τον Σόιμπλεδείχνει την προσήλωσή της στο να χτίσει έναν σταθερό συνασπισμό με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους. Αλλά το ΥΠΟΙΚ πιθανότατα θα πάει στο FDP, που έκανε γνωστή την επιθυμία του να εξασφαλίζει το εν λόγω πόστο για ένα στέλεχος του κόμματος.
«Δυστυχώς, αυτό για την Ελλάδα και τα υπόλοιπα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου είναι κακό σημάδι, γιατί οι υποψήφιοι για τη θέση του Σόιμπλε από το FDP, ενδεχομένως να είναι το ίδιο σκληρή με τον απερχόμενο ΥΠΟΙΚ. Το FDP δεν είναι ορθοφιλελεύθερο, αλλά νεοφιλελεύθερο. Στέκεται απέναντι στις επεκτατικές δημοσιονομικές πολιτικές, στις διαγραφές χρέους, στη μεταφορά χρημάτων από τη Γερμανία στις γειτονικές χώρες, στα δημοσιονομικά ελλείμματα», τονίζει το Bloomberg
Εν αντιθέσει με τον Σόιμπλε που έψαχνε να βρει συμβιβασμό εντός των υπαρχόντων κανόνων, τοFDP δεν έχει τέτοια στόχευση, εκτιμά ο αρθρογράφος, και παραθέτει το παράδειγμα του ESM. Ο Μηχανισμός ήταν αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού εντός της Ευρωζώνης και οι Φιλελεύθεροι απεχθάνονται τον ESM, δεν τον εμπιστεύονται.
«Οι ηγέτες των Φιλελευθέρων πιστεύουν περισσότερο στον καπιταλισμό από τον Σόιμπλε. Πιστεύουν επίσης λιγότερο στην αξία της αλληλεγγύης. Το FDP θέλει να κυνηγήσει τις χώρες που δεν είναι συνεπείς απέναντι στις δημοσιονομικές τους δεσμεύσεις. Στο Eurogroup παρότι ο Σόιμπλε ήταν δύσκολος εταίρος, οι υπόλοιπο υπουργοί Οικονομικών, είχαν βρει τα… κουμπιά του. Κάτι τέτοιο θα είναι δύσκολο με έναν (νέο)φιλελεύθερο υπουργό, ο οποίος θα είναι πιο… παθιασμένος σε σχέση με τον «παραδοσιακό» Σόιμπλε. Και το πιο πιθανό είναι πως οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου θα… τον νοσταλγήσουν πολύ σύντομα», καταλήγει το Bloomberg.
