Τώρα που τα φώτα της δημοσιότητας έσβησαν (σίγουρα προσωρινά…) για τον Γιάνη Βαρουφάκη και το επόμενο επεισόδιο αναμένεται να παιχτεί στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, (όπου θέλει δεν θέλει η κ. Χριστοδουλοπούλου θα κληθεί να πει πολλά και ενδιαφέροντα ο πρώην υπουργός Οικονομικών), αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια μάτια σε μια πολύ σκοτεινή ιστορία, που προφανώς από αφέλεια (ή κρύβεται κάτι άλλο;) αποκαλύπτει στο βιβλίο του “Adults in the Room” ο Γ. Βαρουφάκης.
Αναφέρομαι στον ρόλο που έπαιξε στη διαπραγμάτευση του 2015 (μήπως συνεχίζει να δραστηριοποιείται και σήμερα;) ο διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Ρουμπάτης. Τον θυμάστε; Οι νεώτεροι όχι, οι παλαιότεροι σίγουρα. “Δημοσιογράφος”, με καλές σπουδές στις ΗΠΑ, ο κ. Ρουμπάτης ενεφανίσθη από το πουθενά στη δεκαετία του ‘80 και πολύ σύντομα έγινε εξ απόρρητων του Ανδρέα Παπανδρέου. Ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενεπλάκη στην απόπειρα Κοσκωτά να αλώσει τον Τύπο (σας θυμίζει κάτι;), για να αναγκαστεί να περάσει στην αφάνεια ως “κοσκωτάνθρωπος”. Ενεφανίσθη ανανεωμένος στους τηλεοπτικούς δέκτες λίγο πριν από τις εκλογές του ‘15 ως “αγανακτισμένος με τα μνημόνια”, για να βρεθεί σύντομα στον σκληρό πυρήνα των συνεργατών του Αλ. Τσίπρα και να αναλάβει τελικά διοικητής της ΕΥΠ.
Εκ πρώτης όψεως ο διοικητής της ΕΥΠ (ακόμα και με κυβέρνηση Συριζανελ), ουδεμία σχέση έχει με τη διαπραγμάτευση, ακόμα και με το είδος της ” διαπραγμάτευσης” που έκανε το τσούρμο της αριστεράς. ‘Η όχι;
Ο κ. Βαρουφάκης πάντως μας εξηγεί ότι εκείνο τον καιρό, που η Ελλάδα είχε βρεθεί με το ένα πόδι εκτός Ευρώπης, ο κ. Ρουμπάτης μπαινόβγαινε στο Μέγαρο Μαξίμου… Να ήταν εκείνος που ενημέρωσε τον πρωθυπουργό για τον κίνδυνο, σε περίπτωση χρεοκοπίας, να ζήσουνε ένα νέο Γουδή; Να ήταν εκείνος που τον ενημέρωσε για περίεργες κινήσεις στον Στρατό ή για τις πρωτοβουλίες του Προέδρου της Δημοκρατίας σε συνεργασία με τον Γιάννη Στουρνάρα; Άγνωστο. Η δραστηριότητα του όμως ήταν πολυσχιδής.
Ο Γ. Βαρουφάκης, όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του, όταν ανέλαβε το υπουργείο, είχε αμφιβολίες για την αφοσίωση των υπηρεσιακών στελεχών του και ζήτησε να δει κατ’ ίδιαν τον κ. Ρουμπάτη. Και αρχίζουν οι αποκαλύψεις. “Περισσότερο απ’ όλα εκτίμησα το γεγονός ότι μου επιβεβαίωσε πως δεν είχα την αφοσίωση ολόκληρων τμημάτων μέσα στο υπουργείο μου (σ.σ. χαρακτηριστικά αναφέρει πως ήταν αφοσιωμένοι αλλού), ενώ με ενημέρωσε πόσο στενή είχε γίνει η σχέση μεταξύ των διευθυντών αυτών των τμημάτων και των αξιωματούχων της τρόικας..” Ερώτηση: Πως ήξερε ο κ. Ρουμπάτης ότι κάποιοι δεν ήταν αφοσιωμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ; Πως ήξερε ότι ήταν αφοσιωμένοι αλλού; Πως ήξερε ότι ορισμένοι διευθυντές του υπουργείου είχαν αναπτύξει στενή σχέση με την τρόικα; Απάντηση: Παρακολουθούσε τα τηλέφωνα τους. Ερώτηση: Είναι νόμιμο, είναι ηθικό; Απάντηση: Ούτε νόμιμο, ούτε ηθικό και σίγουρα πρέπει να δοθούν απαντήσεις στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Μήπως θα έπρεπε να ενδιαφερθεί και κάποιος εισαγγελέας; Διότι αν δεν κάνω λάθος, παρακολουθήσεις τηλεφώνων γίνονται μόνο με εντολή εισαγγελέα; Υπήρχε τέτοια εντολή για τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών; Φυσικά όχι.. Τι ακριβώς συνέβη;
Λέει και άλλα όμως ο κ. Βαρουφάκης για τον κ. Ρουμπάτη. Λέει για παράδειγμα ότι οι σχέσεις των δυο “πάγωσαν” όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών εκκλήθηκε να επιλέξει την νέα ηγεσία του ΟΠΑΠ. Δεν έκανε δεκτές τις “εισηγήσεις” του Γ. Ρουμπάτη και επήλθε κρίση. Ερώτηση: Από ποτέ ο διοικητής της ΕΥΠ κάνει προτάσεις για τους επικεφαλής του ( τότε ) δημοσίου οργανισμού για τα τυχερά παιχνίδια; Έχει έννομο συμφέρον; Φυσικά όχι! Έχει άνομο συμφέρον; Απάντηση μπορεί να δώσει μόνο ο ίδιος και ο κ. Βαρουφάκης, που υποθέτω ότι θα ερωτηθεί. Όπως θα είχε και μεγάλο ενδιαφέρον να μας αποκαλύψει ο κ. Βαρουφάκης ποιες ήταν οι προτάσεις του κ. Ρουμπάτη. Ονόματα και διευθύνσεις.
Θυμίζω ότι υπάρχει προϊστορία με τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις. Θυμάστε το σκάνδαλο το με τα Wikileaks; Την αποκάλυψη δηλαδή των συνομιλιών των στελεχών της τρόικας από το Χίλτον, που εξανέμισε και το οποιοδήποτε ίχνος αξιοπιστίας στην σχέση των δανειστών με την Αθήνα; Υποθέτω ότι ακόμα και ένας επαγγελματίας αφελής, δεν θα έχει καμία αμφιβολία για το ποιος παρακολουθούσε τα τηλέφωνα των πιστωτών. (Πάντως όχι ο Ασάνζ από την πρεσβεία του Ισημερινού. Μάλλον από την “υπηρεσία” έγινε η δουλειά). Όπως υποθέτω όλοι καταλαβαίνουν, ποιος διέρρευσε τις συνομιλίες μετά στα wikileaks. Ερώτηση: Ήταν νόμιμη η παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων των δανειστών; Απάντηση: Φυσικά όχι. Ποιος έδωσε εντολή να παρακολουθούνται τα τηλέφωνα τους; Μόνος του ο κ. Ρουμπάτης ή κάποιος από “πιο πάνω”; Απάντηση δεν έχω, αλλά μήπως πρέπει να ερωτηθεί ο ίδιος ο κ. Ρουμπάτης;
( Άλλωστε υποτίθεται ότι η ΕΥΠ έκανε έρευνα για να “ανακαλύψει” τον δράστη των παρακολουθήσεων. Ε τόσο καιρό μετά, οι υπεύθυνοι της έρευνας, όλο και σε κάποιο συμπέρασμα θα έχουν καταλήξει! Ή όχι;)
Του Μανώλη Καψή
