Η ρύπανση στον βυθό της Σαλαμίνας…….
Η είδηση που πούλησε και θα συνεχίσει να πουλάει σε αδαείς που διαβάζουν οτιδήποτε και το δέχονται εύκολα.
Τα δεδομένα : Ένα μικρό πετρελαιοφόρο βυθίστηκε στον Σαρωνικό με αποτέλεσμα μία όχι ευκαταφρόνητη ποσότητα μαζούτ, να διαρρεύσει στον κόλπο. Όπως είναι φυσικό, τα ρεύματα φρόντισαν για την διάχυση του μαζούτ στις γύρω ακτές. Τα προβλήματα που ακολουθούν την ρύπανση της θάλασσας από πετρελαιοειδή είναι σταθερά και ανάλογα της ποσότητας.
Δεν άδειασε όμως ένα πετρελαιοφόρο που μετέφερε εκατομμύρια τόννους πετρελαίου. Διέρρευσαν μερικές εκατοντάδες τόννοι, ίσως μέχρι 2000, αφού οι πληροφορίες από τα ΜΜΕ αναφέρουν ότι η χωρητικότητα του σκάφους ήταν 3100 τόννοι και οι 1000 ήταν στο σκάφος.
Άρα, μιλάμε για μία πετρελαιοκηλίδα, που δημιουργήθηκε σε μία περιορισμένη έκταση του Σαρωνικού κόλπου, αλλά λόγω της χρήσης των ακτών της Αττικής και της αλιείας στην περιοχή, προκαλείται ένα σημαντικό το πρόβλημα.
Η συνέχεια : Αργά ή γρήγορα (όπως αναφέρουν όλοι οι πραγματικά ειδικοί στο θέμα και όχι ο καθένας, και ειδικά οι πολιτικοί που ζητάνε διαφήμιση) το πρόβλημα θα περιοριστεί, έως θα μηδενιστεί, γιατί η διαρροή, συγκριτικά με την περιοχή, είναι μικρή.
Αλλά : Τώρα θυμήθηκαν όλοι και τα από-κόμματα την “οικολογική καταστροφή”. Τόσα χρόνια, με τα διυλιστήρια που γεμίζουν την ατμόσφαιρα της Αττικής με οξείδια του θείου και μικροσωματίδια, δεν αναρωτήθηκαν για την ρύπανση του αέρα.
Δεν αναρωτήθηκαν για τα ποτάμια που σκεπάστηκαν στην Αττική τα τελευταία 60 χρόνια (πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του Κηφισού). Η οικολογική καταστροφή των ποτάμιων και παρόχθιων οικοσυστημάτων, δεν προβλημάτισε κανέναν. Θυσία στο τσιμέντο και στην οδοποιία, χωρίς προοπτική και με στενόμυαλο σχεδιασμό. Και τα νερά που θα πήγαιναν ; Αυτή δεν ήταν οικολογική καταστροφή ;
Δεν αναρωτήθηκε κανένας για την τσιμεντοποίηση του Λεκανοπεδίου, την απανθράκωση των περιαστικών δασών της Πάρνηθας της Πεντέλης, του Υμηττού ; Σκεπάσαμε το χώμα, μπαζώσαμε τα ρέματα και κλείσαμε όλες τις φυσικές διόδους τους νερού. Αυτά δεν ήταν οικολογική καταστροφή ;
Δεν αναρρωτήθηκε κανένας για το στρίμωγμα 3 εκατομμυρίων αυτοκινήτων μέσα στο Λεκανοπέδιο και τον “εμπλουτισμό” του αέρα που αναπνέουμε με διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου, αιωρούμενα στερεά και μονοξείδιο του άνθρακα. Και όλα αυτά έχουν βραδυφλεγείς επιπτώσεις στην υγεία μας. Αυτά δεν είναι οικολογική καταστροφή, όταν καταστρέφεις την ποιότητα του ζωτικού σου χώρου ;
Αλλά και από την άποψη της θάλασσας αν το δούμε μόνο, πέραν της διαρροής. Τόσα χρόνια, τα ναυπηγεία, τα εργοστάσια, τα βυθισμένα σκάφη στον Σαρωνικό, οι παράνομες εκροές, δεν είναι οικολογική καταστροφή ; Τη Λίμνη Κουμουνδούρου την γνωρίζουμε ;
Πέραν λοιπόν του επίκαιρου, υπάρχει και το πραγματικό. Και πέραν του προσωρινού, υπάρχει το διαχρονικό. Και αν το μάτι “ενθουσιάζεται” με μία μαύρη κηλίδα που ταξιδεύει στον Σαρωνικό, η υγεία δεν ενθουσιάζεται με όλη την οικολογική καταστροφή του Λεκανοπεδίου.
Μπορεί το μαζούτ να μην έφτασε σε περιοχές λουομένων υψηλών βαλαντίων και να περιορίστηκε σε μία περιοχή “χαμηλότερων προδιαγραφών”, αλλά από το να πουλήσουμε κλικς ή πολιτική ευαισθησία, ταυτίζοντας το ατύχημα ή το σκόπιμο ατύχημα, με πραγματικά μεγάλα ατυχήματα που συνέβησαν τα τελευταία 50 χρόνια σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, και εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου που χύθηκαν στη θάλασσα, και να ξεχνάμε ότι όλη η Αττική είναι μία οικολογική καταστροφή, ε, αυτό είναι το λιγότερο στουρθοκαμηλισμός και περισσότερο εγκληματική αδιαφορία.
Βέβαια, το γνωμικό που λέει “έτσι όπως τα έκανες έλα να τα φτιάξεις τώρα”, ισχύει για την Αττική. Γιατί συνολικά, και το χερσαίο και το υδάτινο περιβάλλον της Αττικής, έχει υποβαθμιστεί τα τελευταία 100 χρόνια, αφού η μισή Ελλάδα κατοικεί στο Λεκανοπέδιο και η μισή οικονομική δραστηριότητα της χώρας εξελίσσεται εδώ, στην Αθήνα. Και αυτό τώρα δεν διορθώνεται.
Οπότε, αντί να δίνουμε σημασία σε πηχυαίους νέους τίτλους για τις “οικολογικές καταστροφές”, που όλα τα πολιτικά κόμματα και η κοινωνική αδιαφορία και αμάθεια, επιτρέπει να συμβαίνουν συνεχώς, καλύτερα να είμαστε περισσότερο επικριτικοί, και προς τα κόμματα, που ανάλογα με την θέση τους προσπαθούν να υποβαθμίσουν ή να διογκώσουν ένα συμβάν, αλλά, και προς την κοινωνία μας, που κατακρίνει μία “οικολογική καταστροφή”, αρκεί να μην θίγει την οικονομία της…..
Τώρα, όσον αφορά την αισθητική που θίχτηκε, με τα μαύρα πουλάκια και ψαράκια, και τις μαύρες ακτές, ας αναρωτηθούμε, αυτή η κακομοίρα η αισθητική, τόσες δεκαετίες, δεν θίχτηκε από τον μαύρο ουρανό, τις υψικαμίνους των εργοστασίων και τα σκουπίδια στις γωνίες και στις χωματερές (που μυρίζουν κιόλας όταν φυσάει βοριαδάκι) ή από την ασπρόμαυρη πόλη χωρίς πλατείες πράσινο και χώμα ;
Δεν θίγεται από τα βενζινάδικά που βρίσκονται κάτω από πολυκατοικίες ή τις παράνομες απορροές στον Κηφισό, τον Ιλυσσό, τον Ηριδανός, τον Σαρωνικό (!) ; Δεν υπάρχουν αυτά ;
Όλη η ευαισθησία τώρα βγήκε ;
Σε έναν χρόνο, θα ασχολείται κανένας ;
Όπως, ας πούμε γίνεται με τις πλημμύρες ; Μέχρι το επόμενο μπουρίνι (που πλησιάζει).
Καλό ξημέρωμα
Μενέλαος Αυτόλυκος
