Μόνο όταν το μαζούτ έφτασε στη Βουλιαγμένη ενεργοποιήθηκαν τα αντανακλαστικά της Ν.Δ. Μέχρι τότε έκλαιγε για την Eldorado!
Aπό το πρωί της περασμένης Δευτέρας η είδηση-βόμβα των ημερών, για να μην πω η είδηση-βόμβα της χρονιάς, δεν ήταν ασφαλώς η αναιδής «συνέντευξη Τύπου» των… ντεσπεράντος της Eldorado. Ηταν η απίστευτη οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό. Το εφιαλτικό αυτό πισωγύρισμα σε μια θάλασσα ζωτικής σημασίας, που ξαναβρήκε το γαλάζιο της χρώμα έπειτα από τεράστιο και πολυετή αγώνα, με τα χρήματα του Ελληνα φορολογουμένου.
Δεν χρειάζεται να εξηγήσω τι σημαίνει η περιβαλλοντική υποβάθμιση στον θαλάσσιο ορίζοντα που περιβάλλει την υδροκέφαλη ελληνική πρωτεύουσα. Ας όψονται όλοι αυτοί οι γελοίοι που οραματίζονταν Ριβιέρες και Κυανές Ακτές, χωρίς στοιχειώδη έλεγχο στα πανάρχαια πλοία-σαπάκια του κάθε μαουνιέρη που παριστάνει τον εφοπλιστή.
Είναι απολύτως προφανές ότι σε τέτοιου μεγέθους καταστροφές υπάρχουν ευθύνες. Αστικές, ποινικές και, βεβαίως, πολιτικές. Αυτές τις τελευταίες έπρεπε να έχει αναζητήσει από το πρωί της Δευτέρας η Νέα Δημοκρατία. Και όχι να σέρνεται πίσω από τα σόου και τις «πέτσινες» απειλές των χρυσοθήρων «επενδυτών».
Δυστυχώς, δεν υπάρχει πιο ζωντανό παράδειγμα κατευθυνόμενων πολιτικών ανακλαστικών. Αντιπολίτευσης, δηλαδή, που ασκείται με το μυαλό όχι στα συμφέροντα του λαού, αλλά στην τσέπη κάποιων ολίγων.
Το μεσημέρι της Δευτέρας οι κάτοικοι της Σαλαμίνας έτριβαν τα μάτια τους με το μέγεθος της καταστροφής που αντίκρισαν. Οι πιο προσφιλείς τους παραλίες, εκεί όπου μέχρι χθες κολυμπούσαν αμέριμνα τα παιδιά τους, πλημμυρισμένες στο μαζούτ και στην πίσσα. Σαλαμίνα όμως είναι αυτή, τι να το κάνεις. Φτωχολογιά, μπασκλασαρία και εργατιά. Ασε τους φτωχούς στη μοίρα τους, θα σκέφτηκαν στην Πειραιώς, γι’ αυτό δεν μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν με το περιστατικό.
Την «αφύπνιση» της Ν.Δ. δυσκόλεψε και η στάση των φιλικών προς εκείνη μέσων ενημέρωσης, που είχαν επίσης το μυαλό τους στο… δράμα της Εldorado. Το πρωί της Τρίτης η ναυαρχίδα της «αστικής δημοσιογραφίας» (ξέρετε, στο άκρως… ευαισθητοποιημένο για το περιβάλλον και την οικολογία συγκρότημα του Φαλήρου) κυκλοφόρησε χωρίς ούτε μία αράδα για το έγκλημα του Σαρωνικού. Είχε, όμως, πρωτοσέλιδο αφιέρωμα στον θάνατο μιας φώκιας στη Σάμο. Και αναζητούσε εκεί πολιτικές ευθύνες…
Την Τετάρτη, όταν το μαζούτ έφτασε στη Φρεαττύδα, κάποιος από τους παρατρεχάμενους στην Πειραιώς είπε στον αρχηγό ότι το θέμα χοντραίνει. Προείχε, όμως, η επιχείρηση «αποδόμησης Τσίπρα». Ηρθε κερασάκι και η κόντρα του Σπίρτζη με τη Fraport. Πού καιρός να ασχοληθούν με την καθημερινότητα. Την Πέμπτη, βεβαίως, που η πετρελαιοκηλίδες άγγιξαν τις κοσμικές ακτές της Γλυφάδας και της Βουλιαγμένης, στα προάστια των πλουσίων, η Ν.Δ. αφυπνίστηκε. Ο Κικίλιας εξαπέλυσε κεραυνούς και ο Κυριάκος οργάνωσε επίσκεψη στις «πληγείσες περιοχές»…
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν τραγικές κυβερνητικές ευθύνες. Ο ανεκδιήγητος Κουρουμπλής, την παραίτηση του οποίου έπρεπε να έχει ζητήσει ουρλιάζοντας από το μεσημέρι της Δευτέρας (και όχι τρεις μέρες αργότερα) η αξιωματική αντιπολίτευση, ψευδόταν ή είχε λανθασμένη εικόνα όταν μετέδιδε… από το Λονδίνο καθησυχαστικές δηλώσεις, την ώρα που μαύριζαν οι ακτές της Σαλαμίνας.
Τις επόμενες μέρες το μαύρο στις ακτές θα αντικρίσουν εκατομμύρια πολίτες. Και από τέτοιες προσλαμβάνουσες παραστάσεις πέφτουν κυβερνήσεις. Οχι από το αν θα πάρουν άδεια εξορύξεως οι εκβιαστές, που κάθε λίγο φεύγουν και όλο μένουν.
Ειλικρινά, δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο στη διένεξη της κυβέρνησης με την Εldorado. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί ένα κόμμα, όσο και ακραία νεοφιλελεύθερο, να ασπάζεται ως θέσφατο το «δίκιο του επενδυτή». Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούσε να υιοθετήσει μία μετριοπαθή πρόταση ίσων αποστάσεων, όπως η πρωτοβουλία του προέδρου του ΕΒΕΑ, Κωσταντίνου Μίχαλου για επιδιαιτησία.
Η ταύτιση της ασκούμενης αντιπολίτευσης με ιδιωτικά συμφέροντα είναι αυτή που δεν επιτρέπει στη Νέα Δημοκρατία την υπέρβαση και την καταδικάζει στη στασιμότητα. Χθες ήταν οι καναλάρχες και οι μεγαλοεργολάβοι, σήμερα η Εldorado, αύριο η Fraport, που βγάζει και γλώσσα, έχοντας αφήσει στην κακή του μοίρα το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης.
Και πού έγνοια για τους φουκαράδες της Σαλαμίνας. Για όλους εμάς που ξαναβλέπουμε τον Σαρωνικό στις πιο αποκαρδιωτικές στιγμές του.
Αργησε τραγικά η Νέα Δημοκρατία να συλλάβει τη σημασία ενός τεράστιου γεγονότος κι όταν ξύπνησε, έχοντας ξοδέψει τα πυρομαχικά της στην Εldorado, δεν έγινε καθόλου πειστική. Θλιβερή εικόνα αντιπολίτευσης, καθηλωμένης σε μια λάθος ιεράρχηση προτεραιοτήτων, που δεν την αφήνουν να πιάσει τον σφυγμό της πραγματικής κοινωνίας…
Γιώργος Χαρβαλιάς
