Ήταν καιρός να το κάνουν… Η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων για τις προκλητικές παρεμβάσεις των δανειστών στην κατεύθυνση της τυφλής και λυσσώδους στήριξης του μοιραίου πρώην προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, είναι από αυτές τις κινήσεις που γίνονται δεκτές με χειροκροτήματα, ακόμη και από όσους δεν θα το εκφράσουν-παραδεχτούν δημόσια.
Σε μια κοινωνία, την ελληνική, κανιβαλισμένη από την εθνική δυστυχία των Μνημονίων τα τελευταία επτά χρόνια, όσα λένε οι Βρυξέλλες για την προστασία του Ανδρέα Γεωργίου, του ανθρώπου που… έκανε τη δουλειά για όσους εμπλέκονται σε εκείνη τη σκοτεινή περίοδο ένταξης της χώρας στον μηχανισμό στήριξης, από τον τελευταίο των Παπανδρέου, προκαλούν τουλάχιστον οργή.
Είτε διαπιστώνει κανείς ότι υπάρχει ανεξαρτησία στη Δικαιοσύνη, είτε όχι. Είτε έχει κανείς εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα, είτε όχι.
Με τη σημερινή πρωτοβουλία της Ένωσης Δικαστών, επανατοποθετείται το ζήτημα στις πραγματικές διαστάσεις του: Υπάρχει Δημοκρατία και κράτος Δικαίου; Ή βρίσκονται σε αναστολή, λόγω Μνημονίων.
Και επίσης: Πόσο πολύτιμη είναι η… αθωότητα του Ανδρέα Γεωργίου για τους δανειστές, ώστε να εκτίθενται τόσο απροκάλυπτα;
Ρητορική φυσικά η ερώτηση…
