Του Γιώργου Α. Γράτσου*
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν». Έτσι συνόψισε ο Θουκυδίδης την καταστροφική αδυναμία της Αθηναϊκής Πολιτείας να αντιληφθεί τα πραγματικά διακυβεύματα και να τα αντιμετωπίσει με ορθολογισμό.
Για τα περισσότερα από τα τελευταία 43 χρόνια η Ελλάδα διοικείται από απερίγραπτα άσχετους και πιθανότατα ιδιοτελείς. Παρέλαβαν μια χώρα με ελάχιστο χρέος (λιγότερο του 20% του ΑΕΠ) που το εκτίναξαν περίπου στο 180%, με τις πολιτικές που εφάρμοσαν, ταυτόχρονα ανεβάζοντας σημαντικά την ανεργία. Αποτέλεσμα η αύξηση της μετανάστευσης των καλυτέρων, της θνησιμότητας, της υπογεννητικότητας που όλα μαζί οδηγούν μαθηματικά σε εθνικό μαρασμό. Η ρήση είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έφερε στο φως τις λειτουργικές μας αδυναμίες. Άρθρο του FT(1) δείχνει την πορεία του ΑΕΠ επιλεγμένων χωρών από το 2007 μέχρι σήμερα, με το 2007 ως σημείο αναφοράς. Οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Γαλλία ανέκαμψαν στο επίπεδο του 2007 σε 4 χρόνια. Το Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ) και η Ιαπωνία σε 6 χρόνια, η Ιρλανδία και η Ισλανδία σε 7 χρόνια και η Ισπανία σε 10 χρόνια. Η Πορτογαλία είναι ακόμα 2.4% χειρότερα του 2007, η Ιταλία 6.25% χειρότερα και η Ελλάδα 24.8% χειρότερα!
Η Ιρλανδία είναι πρωταθλητής ανάκαμψης με ΑΕΠ σήμερα 38.5% μεγαλύτερο του 2007 και η Ισλανδία δεύτερη με 18.1% μεγαλύτερο. Ακολουθούν οι ΗΠΑ με 14.6% μεγαλύτερο, το ΗΒ με 11.1%, η Γερμανία με 10.9%, η Γαλλία με 6.7%, η Ιαπωνία με 4.7% και η Ισπανία με 2.1%. Όλα αυτά αποτελέσματα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής κάθε χώρας.
Εδώ να θυμηθούμε Έλληνες πολιτικούς που βροντοφώναζαν ότι “η Ελλάδα δεν θα γίνει Ιρλανδία!”, ως κάτι απωθητικό, και να θυμόμαστε επίσης την οικονομική “ευθυκρισία” τους μαζί με την σωρεία καθηγητών και άλλων συμβούλων που γονάτισαν την χώρα.
Ενώ από το 1980 ως το 1995 το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών βελτιώνετε, ενδεικτικό της αύξησης της παραγωγικότητας της Ελληνικής οικονομίας λόγω υποτιμήσεων και διολισθήσεων, έκτοτε άρχισε να πέφτει. Η χειροτέρευση από το 2002, ενδεικτική έλλειψης παραγωγικότατος της οικονομίας, αύξησε σημαντικά οι εκροές μέχρι το 2008. Μειώθηκαν ξανά το 2014(5).
Ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα σε δολάρια έδειχνε υγιή άνοδο μέχρι το 1980 ήταν πιο υποτονική μέχρι το 2002. Το 2002 αποκτήσαμε το ΕΥΡΩ ως νόμισμα. Έκτοτε εκτοξεύτηκε ως το 2008 για να προσγειωθεί στην νοητική συνέχεια της αναιμική ανάπτυξη το 2014. Η φούσκα του 2002-2014, προφανώς αποτέλεσμα των ασυνάρτητων πολιτικών μέχρι το 2008 και της βίαιης προσαρμογής μέσω των μνημονίων. Τόσοι καθηγητές και άλλοι που κόσμησαν το κοινοβούλιο “αγρόν ηγόραζαν” ευτυχείς με την “ανάπτυξη” της χώρας που νόμιζαν ότι είχαν δημιουργήσει. “Λεφτά Υπάρχουν” έλεγαν για να κυβερνήσουν χωρίς να συνειδητοποιούν πού μας οδηγούσαν(5).
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ανακάμψει λόγω του κρατικοδίαιτου πελατειακού συστήματος που δημιούργησαν, που λυσσαλέα στηρίζουν για να μην χάσουν τα κομματικά τους προνόμια και άλλα παρ’ όλα τα μνημόνια που ψηφίζουν. Το φεουδαρχικής σύλληψης κράτος με τους αρεστούς τους, δεν έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα για το σύνολο του Ελληνικού λαού.
Μόνο με τις διαρθρωτικές αλλαγές, που σωστά επιμένουν οι δανειστές, θα έρθει η πολυπόθητη ανάκαμψη. Και μόνον όταν δημιουργήσουμε ένα ανταγωνιστικό και φιλικό περιβάλλον για να προσελκύσουμε ΞΑΕ. Δεν θα έρθουν με εξωπραγματική φορολογία που καταστρέφει περιουσίες. Περιουσία και κεφάλαιο δεν είναι άλλο παρά συγκεντρωμένη και συμπυκνωμένη εργασία που φυλάσσεται σαν αποταμίευση. Προστατεύεται δε από το Άρθρο 17 του Συντάγματος. “Όταν μια κοινωνία καταστρέφει κεφάλαιο για να πληρώσει φόρους η οικονομία οδεύει προς κατάρρευση(2).” Ο Μαρξισμός εν δράσει!
Σκοπός δεν πρέπει να είναι τo ξεπούλημα σε ξένα κεφάλαια και η καταστροφή της μεσαίας τάξης. Ξένοι επενδυτές τείνουν να αποσύρουν κεφάλαιά εύκολα. Η Γερμανία έχει ειδική νομοθεσία που προστατεύει οικογενειακές επιχειρήσεις οι οποίες δημιουργούν περισσότερες θέσεις εργασίας (Mittelstand Industrial Companies(3)). Αυτές έχουν πολύ μειωμένους φόρους κληρονομιάς εφ’ όσον οι κληρονόμοι υπόσχονται να διατηρούν θέσεις εργασίας. Έτσι διατηρούνται κεφάλαια που επενδύονται κυρίως στις επιχειρήσεις τους. Το επιχειρείν σύρει την άμαξα δημιουργώντας διατηρήσιμες θέσεις. Κράτη φτιάχνουν περιβάλλον.
Επιπροσθέτως όσοι ξένοι επενδυτές θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα θα θελήσουν και Έλληνα συν-επενδυτή. Αν καταστραφούν περιουσίες και έτσι οι τράπεζες παραμένουν περίπου ανενεργές λόγω κατάρρευσις αξιών (κόκκινα δάνεια), πώς θα αντλήσουν οι Έλληνες κεφάλαια για την συμμετοχή τους;
Φορολογία και ΕΝΦΙΑ κατέστρεψαν περιουσίες και ανάπτυξή. Στις ΗΠΑ όπου το Property Tax είναι αντίστοιχα υψηλός του Ελληνικού, αφαιρείται από το φορολογητέο εισόδημα ως ήδη καταβληθείσα φορολογία(4). Στο ΗΒ όπου για φορολογικούς κατοίκους είναι λογικό δημοτικό τέλος αυτό δεν συμβαίνει. Τα ακίνητα όμως που ανήκουν σε υπεράκτιες εταιρείες φορολογούνται πολύ περισσότερο γιατί δεν πληρώνουν στο ΗΒ φόρο μεταβιβάσεως μετοχών ή κληρονομιάς. Και εδώ εμείς υπερβάλλουμε. Τέλος η οικοδομή απασχολεί περίπου 40 επαγγέλματα δημιουργώντας πάρα πολλές θέσεις εργασίας.
Η φορολογία πρέπει να στηρίζεται στην λογική και να είναι δίκαιη. Κάθε αυθαιρεσία βλάπτει σοβαρά την οικονομία. Παράδειγμα η Ελλάδα μετά το ‘80.
* Ο κ. Γιώργος Α. Γράτσος είναι Ph.D. (Επιχειρηματίας)
(1) https://www.ft.com/content/c8d1d150-7869-11e7-a3e8-60495fe6ca71
(2) David Ricardo, Principles of Political Economy and Taxation 1817
(3) https://www.ft.com/content/db8e0b28-7ec3-11e7-9108-edda0bcbc928
(4) https://www.thebalance.com/state-income-tax-deduction-3192840
http://www.taxpolicycenter.org/briefing-book/how-does-deduction-state- and-local-taxes-work
(5) Λοιποί αριθμοί από Greece Graphs (συμπεριλαμβάνουν και το (1))
