Του Δημήτρη Μάρδα.
“Αν έψαχνε κάποιος να βρει μια καρικατούρα των κακοδαιμονιών της Ελλάδας, θα μπορούσε να στρέψει το βλέμμα του στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Προσλήψεις προσωπικού με μεσολαβήσεις πολιτικών, παχυλοί μισθοί σε διοικητικά στελέχη, δωρεάν νοσήλια σε επιφανή πολιτικά και μη πρόσωπα, κακοτεχνίες στο χώρο της διοίκησης με τη σφραγίδα υπουργών Υγείας και τόσα άλλα, βγαίνουν στην επιφάνεια στο πλαίσιο της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την Υγεία.
Αναλυτικότερα, το 1992 με το ιδρυτικό νόμο του Νοσοκομείου, εξαιρείται το Ίδρυμα από τον έλεγχο του Υπουργείου Οικονομικών κάτι που φάνηκε ότι δε γνώριζε ο κ. Α. Λοβέρδος, ως υπουργός Υγείας κατά την περίοδο 2010-2012!. Ακολούθως, το 2006 με νόμο του τότε υπουργού Υγείας του κ. Δ. Αβραμόπουλου, το κράτος, παρεμβαίνει πια δυναμικά στη διοίκηση, συμμετέχοντας με τρείς εκπροσώπους του στο Διοικητικό Συμβούλιό του (Δ.Σ.). Παράλληλα κρατεί την εποπτεία της οικονομικής του διαχείρισης, μέσω του αντιπροέδρου του Δ.Σ., που είναι ένας των παραπάνω τριών.
Τα δωρεάν προσφερόμενα νοσήλια εκ μέρους του Ντυνάν, αγγίζουν τα 70 εκ. ευρώ κατά την περίοδο 2000-14, σύμφωνα με τις εκθέσεις των Ορκωτών Λογιστών. Μέρος αυτών των νοσηλίων βέβαια, καλύπτονται από τον κοινωφελή του χαρακτήρα, καθώς αναφέρονται σε οικονομικά αδύναμους ασθενείς. Άλλο όμως τμήμα του, δε δικαιολογείται από τα εισοδήματα πολιτικών προσώπων, συγγενών τους κ.λ.π
Από το 2007, έξι μόλις χρόνια από την λειτουργία του νοσοκομείου, ξεκινά η οικονομική παρακμή. Η δανειοδότησή του, που αρχίζει από την τράπεζα Alpha, συνεχίζει με την Marfin και καταλήγει στην τράπεζα Πειραιώς.
Κάθε μάρτυς στην Επιτροπή της Βουλής που καλείται, δίνει όλο και περισσότερο φως στις άγνωστες πτυχές ενός νοσοκομείου, που απαξιώθηκε διαχρονικά, σύμφωνα με τα οικονομικά στοιχεία. Πρωταγωνιστικό ρόλο εδώ παίζουν αναπόφευκτα οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Υγείας μετά το 2006 ως το 2014, έτος πώλησής του.
Ως ρύθμιση που άνοιξε το δρόμο της πώλησής του Ντυνάν, θεωρείται η τροπολογία Α. Λοβέρδου του Μαρτίου του 2012. Εκφράζονται βέβαια αντίθετες απόψεις, οι οποίες υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν επιτρεπτό να γίνει.
Η δικαστική εμπλοκή του Ε. Ντυνάν με την τράπεζα-δανειοδότη και η σωρεία άλλων προβλημάτων διαχειριστικής και νομικής υφής, οδηγεί στην τοποθέτηση τριών νομικών (εκπροσώπων του κράτους) στο Δ.Σ του Ντυνάν, κατά την ευαίσθητη περίοδο (επί Α. Λοβέρδου) 2010-12. Το νοσοκομείο όμως απαιτεί θεαματικές παρεμβάσεις στο χώρο της διοίκησης και της κοστολόγησης υπηρεσιών υγείας.
Η απουσία εκπροσώπων του κράτους στο Δ.Σ., ειδικών σε θέματα διοίκησης νοσηλευτικών μονάδων, ικανών να καθοδηγήσουν τις υπηρεσίες, οδηγεί στη συνέχιση της κατιούσας πορείας του νοσοκομείου. Όταν γίνεται αυτό αντιληπτό ο χρόνος έχει κυλίσει, ενώ το νοσοκομείο καταρρέει!
Πραγματοποιείται καθ’ όλο το 2012-2013 προσπάθεια πώλησης του νοσοκομείου, μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας. Το ΔΣ του νοσοκομείου ομόφωνα στις 25 Απριλίου του 2013 κατόπιν αξιολόγησης των προσφορών, επιλέγει τον ανάδοχο. Απαιτούνται όμως νομοθετικές ρυθμίσεις, εκτός των άλλων και για την τακτοποίηση των χρεών του νοσοκομείου, όχι προς το δημόσιο αλλά προς τους ιδιώτες-προμηθευτές και την Τράπεζα. Το υπουργείο και η διοίκηση του Ντυνάν δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια με σκοπό το «κούρεμα» των χρεών των ιδιωτών, έτσι ώστε να ευοδωθεί ο διαγωνισμός και να σωθεί το νοσοκομείο, όχι προς όφελος του αναδόχου αλλά προς το συμφέρον του ΝΤΥΝΑΝ και την διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος. Έτσι ο διαγωνισμός βαίνει άγονος (επί υπουργίας Α. Γεωργιάδη). Λίγο πριν την εξέλιξη αυτή, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Νοσοκομείων με επιστολή του, ζητά τη ματαίωση και την επανάληψη του διαγωνισμού.
Σημειώνεται ότι πέντε μήνες αργότερα η τράπεζα Πειραιώς «κουρεύει» δάνεια του Ντυνάν της τάξης των 98 εκ ευρώ και τα αγοράζει από τη δανείστρια τράπεζα, 19 περίπου εκ. ευρώ Τον Μάρτιο του 2014 (επί Α. Γεωργιάδη υπουργού Υγείας) υπογράφεται «Μνημόνιο» ανάμεσα σε Υπουργείο Υγείας, Ντυνάν και Τράπεζα Πειραιώς. Αποτέλεσμα αυτού είναι ο πλειστηριασμός του νοσοκομείου και η απόκτηση του από την Τράπεζα.
Πέντε ημέρες πριν τον πλειστηριασμό και ημέρα Παρασκευή 19/9/2014 υπογράφεται τροπολογία (επί υπουργού Υγείας Βορίδη), η οποία διευκολύνει την πώληση του νοσοκομείου. Ακόμη όμως κι αν υπήρχε ενδιαφέρον από οποιαδήποτε ιδιωτική κλινική να συμμετάσχει στον πλειστηριασμό, οι πιεστικοί χρόνοι που προκύπτουν μετά την τροπολογία ως την ημέρα του πλειστηριασμού, δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Έτσι κατά την ημέρα του πλειστηριασμού, την 24/9/2014, παρουσιάζεται ένας μόνο υποψήφιος ενδιαφερόμενος, μια εταιρία θυγατρική της τράπεζας Πειραιώς!”.
*Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Β’ Θεσσαλονίκης
