Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Ποτέ δεν πεθαίνει, ποτέ δεν μαθαίνει!


Τι θα έλεγε ο Εθνάρχης (αν ζούσε σήμερα)

Του Μανώλη Κοττάκη

Το κλίμα στη λιτή δεξίωση που παρέθεσε το βράδυ της Δευτέρας στους κήπους της Ηρώδου Αττικού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος είχε κάτι από τα παλαιά. Οποιος παρακολούθησε τον ανώτατο άρχοντα να απευθύνεται στους συγκεντρωθέντες αναφερόμενος στο πρόβλημα των θεσμών και όχι στο πρόβλημα της οικονομίας (πρώτη φορά από καταβολής κρίσης!), όποιος επίσης παρατήρησε τους πολιτικούς αρχηγούς να συναναστρέφονται σε γενικώς χαλαρή διάθεση με τις ώρες τους προσκεκλημένους σίγουρα θα ορκιζόταν -αν δεν ήξερε τι είχε προηγηθεί στα χρόνια των Μνημονίων- ότι τα πράγματα σε αυτήν τη χώρα κάπως έτσι κυλούσαν πάντα· κανονικά.

Στα δευτερόλεπτα που χρειάστηκαν για να κατέβει ο Πρόεδρος στο αναλόγιο για να μιλήσει και όση ώρα διήρκεσε η ανάκρουση του εθνικού ύμνου το μυαλό ημών «πέταξε» φευγαλέα σε εικόνες από το παρελθόν: στα μπουκάλια που εκσφενδονίστηκαν εναντίον του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου το καλοκαίρι του 2011 λίγο πιο κάτω από το Προεδρικό, στην οδό Βασιλέως Γεωργίου· στη ματαίωση της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη και στον προπηλακισμό του πρώην Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια· στη σκηνή που ο ο Γάλλος πρόεδρος Σαρκοζί έχει ανέβει πάνω σε μια καρέκλα στις Κάννες και εξευτελίζει ενώπιον ξένων ηγετών τον πρωθυπουργό της Ελλάδας· στην αποκάλυψη ότι η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποφασίστηκε μυστικά σε μια κουζίνα ξενοδοχείου στο Νταβός· στην εγκατάσταση χιλιάδων αγανακτισμένων πολιτών έξω από το Κοινοβούλιο· στην αυτοκτονία διά αυτοπυροβολισμού πολίτη στην πλατεία Συντάγματος· στην τραγωδία της Μαρφίν· στο αλαζονικό «Ουάου!» του Βαρουφάκη· στις δύο συγκεντρώσεις που έγιναν την ίδια ώρα σε απόσταση μερικών δεκάδων μέτρων στο Σύνταγμα για το δημοψήφισμα· στην έφοδο στις τράπεζες και στα σούπερ μάρκετ τις ημέρες των capital controls. Καρέ καρέ πέρασαν αυτές οι στιγμές από τον νου μας όση ώρα μιλούσε ο Πρόεδρος.

Τα θυμόμασταν και αναρωτιόμασταν: Πώς τα κατάφερε η εφτάψυχη Ελλάς και έμεινε όρθια για να τραβά ξανά προς τη δόξα των… αγορών; Ποιος Θεός ευλόγησε τον λαό ετούτο να αντέξει τις προσβολές, να δείξει τεράστια αυταπάρνηση και να καμαρώνει σήμερα ότι η Ελλάς της χρεοκοπίας έχει πρόσωπο να βγαίνει με τον δίσκο στις αγορές και να ζητεί δανεικά;

Τα θυμόμασταν, αναρωτιόμασταν, αλλά μας ξύπνησε ο λόγος του Προέδρου, ο οποίος ανέδειξε με αυστηρότητα το ζήτημα της κρίσης που έχει ξεσπάσει στη Δικαιοσύνη. Κρίση η οποία οφείλεται εν τινί μέτρω στο ότι πολιτική και διαπλοκή αποφάσισαν να λύσουν τους λογαριασμούς τους στις πλάτες των δικαστών.
Και ξέρετε γιατί μας ξύπνησε; Διότι οι Ελληνες είμαστε αδιόρθωτοι. Μόλις πιστέψαμε ότι τέλειωσε ο πόλεμος και απομακρύνθηκε ο κίνδυνος, δείχνουμε έτοιμοι να αρχίσουμε να τρώμε τις σάρκες μας πάλι. Η Ελλάς ποτέ δεν πεθαίνει αλλά και ποτέ δεν μαθαίνει. Εάν βρισκόταν σε κάποια γωνιά του Κήπου ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ξέρετε τι θα μας έλεγε; Υποπτεύομαι το εξής: «Προσέξτε καλά, γιατί η δημοκρατία στην Ελλάδα δολοφονήθηκε το 1967 σε καθεστώς ελευθερίας. Προσέξτε!»

Μανώλης Κοττάκης

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ