Σε έναν λαό σαν τον δικό μας, που είναι μπολιασμένος με περίσσευμα αχαριστίας στο dna του, είναι τουλάχιστον… χαριτωμένο να βλέπεις ανθρώπους που δεν ξεχνούν εκείνους που του ευεργέτησαν.
Όπως συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με τον Κώστα Σημίτη, και τη φανατική προσπάθεια πρώην και εκπεσόντων “νταβατζήδων” να στηρίξουν… μέχρι δακρύων, τον άνθρωπο επί εποχής του οποίου η Ελλάδα έζησε έναν “χρυσό αιώνα”. Της… διαπλοκής και της διαφθοράς.
Η εποχή Σημίτη, όσο κι αν παλεύουν για το αντίθετο οι υμνητές, οι νοσταλγοί και τα “ορφανά” του, όλοι ευεργετηθέντες πολλαπλώς και έχοντας… πάει ταμείο λόγω της ελαστικής σχέσης του πρώην καταλληλότερου με τη διατήρηση και διαφύλαξη κανόνων δικαίου, έχει ήδη περάσει στην Ιστορία ως η εποχή της μεγάλης εθνικής λεηλασίας.
Η εποχή στην οποία τακτοποιήθηκαν οι… επόμενες γενιές νταβατζήδων, υμνητών, νοσταλγών και “ορφανών”.
Η εποχή στην οποία σημειώθηκε η μεγαλύτερη και πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου σε πολιτισμένη χώρα εν καιρώ ειρήνης, φυσικά σε βάρος των πολλών και μη προνομιούχων.
Η εποχή στην οποία η διαπλοκή και η διαφθορά απέκτησαν περίπου… θεσμικό ρόλο, και διαμόρφωσαν την εικόνα της Ελλάδας για τις δεκαετίες που ακολούθησαν.
Η μαύρη περίοδος της διακυβέρνησης Σημίτη, άνοιξε την πόρτα για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο. Προηγήθηκαν η χρεοκοπία ηθικής και αξιών. Διαμορφώθηκε μια νοοτροπία… φαντομά. Δηλαδή, εκείνων που λεηλάτησαν τη χώρα και μέχρι και σήμερα την… έχουν βγάλει καθαρή.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που κανένας “νταβατζής” δεν θα καταφέρει να διαγράψει. Οι Έλληνες έχουμε μνήμη. Και δεν θα ξεχάσουμε τον αρχιερέα της διαπλοκής…
Μαρίκα Λυσιάνθη
