Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Γιάννος Παπαντωνίου: Το άλλο πρόσωπο του «Σημιτισμού»!

Ο Γιάννος Παπαντωνίου μπήκε στην πολιτική με το κόλπο που χρησιμοποιούσαν πολλοί δεξιόστροφοι οικονομολόγοι της εποχής του: ντυμένος «Ρηγάς».

Γεννημένος στο Παρίσι πριν από 68 χρόνια κράτησε το επώνυμο της μητέρας του, πρώτης γυναίκας γενικής διευθύντριας στο ελληνικό δημόσιο. Πρόσωπο με καλό βιογραφικό απέκτησε επαφή με τον Ανδρέα Παπανδρέου την εποχή που οργάνωνε τη στροφή προς την ΕΟΚ και το 1981 τον έκανε ευρωβουλευτή.

Αργότερα μπήκε στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθήνας και από εκείνη τη στιγμή ο δημόσιος βίος απέκτησε το πρότυπο της πιο ακριβής προεκλογικής καμπάνιας.

Ο Γιάννος ξόδευε πολλά για την έδρα, μέχρι το 2007 που ο Γιώργος Παπανδρέου τον έκοψε από τα ψηφοδέλτια με πολλά υπονοούμενα και πρόσχημα κάποιες δηλώσεις του για την πώληση της Εμπορικής Τράπεζας.

Νωρίτερα ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος είχαν δώσει ρέστα στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για να αποδείξουν την ακεραιότητα του ανδρός στο υπουργείο Άμυνας.

Σήμερα ο Γιάννος Παπαντωνίου είναι η τρίτη πρόσφατη υγιής περίπτωση στην πολιτική -με την έννοια του πολιτικού που βαρύνεται με συγκεκριμένη κατηγορία και πρέπει να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον του φυσικού δικαστή του.

Οι άλλοι δυο ήταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, που παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο και ο Άκης Τσοχατζόπουλος. Πήγαν στο δικαστήριο, δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους καταδικάστηκαν. Έτσι γίνεται στην κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Ο πρώτος πήρε αναστολή, ο δεύτερος πήγε στη φυλακή. Ότι δεν του βρήκαν ούτε ένα ευρώ σε κανέναν από τους φημολογούμενους λογαριασμούς και σήμερα πένεται, ή ότι τον εγκατέλειψαν οι ευεργετηθέντες από αυτόν και ο Πρωθυπουργός της εποχής έλεγε «ποιος Άκης; ένας κοντός με γυαλιά;» είναι άλλη υπόθεση.

Στην ίδια θέση βρίσκεται σήμερα Γιάννος. Για την ακρίβεια στην αρχή αυτής της διαδικασίας και το τεκμήριο της αθωότητάς τον συνοδεύει ακόμη.

Υπάρχουν όμως κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία στην περίπτωσή του:

Πρώτον βρέθηκαν λεφτά – πολλά λεφτά. Και δεύτερον ο Κώστας Σημίτης δεν μπορεί να πάρει αποστάσεις όπως έκανε με τον Τσοχατζόπουλο, που ήταν -σε τελευταία ανάλυση- και εσωκομματικός του αντίπαλος και πάρα λίγο να του φάει την πρωθυπουργία.

Με τον Παπαντωνίου ήταν αυτοκόλλητοι. Ο Γιάννος και ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν οι άνθρωποι του στην Οικονομία και ιδίως στην Οικονομία της πιάτσας. Ο ακέραιος Νίκος Χριστοδουλάκης χρησιμοποιήθηκε για μόστρα και δεν ενεπλάκη σε υποθέσεις που αργότερα μπήκαν στο ερευνητικό μικροσκόπιο.

Ο Παπαντωνίου προορίζονταν και για διάδοχος του Σημίτη, του το έδειχνε και ο ίδιος ποικιλοτρόπως, αλλά στο τέλος τον έριξε για τον Γ. Παπανδρέου. Πάντως ήταν το «άλτερ εγκο» του και τον υπερασπιζόταν πάντα. Όσοι μετείχαν στην περίφημη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 2001 -λίγο πριν ο Σημίτης καρατομήσει τον Τάσο Γιαννίτση χάριν των κομματικών συνδικαλιστών που δεν ήθελαν την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, αλλά τους έχει υποχρέωση- θυμούνται τι έλεγε για όσους «υπονομεύσαν τον Γιάννο».

Άλλωστε εκτός από το ίδιο κομματικό και ιδεολογικό στασίδι κινούνταν και τους ιδίους κοινωνικούς κύκλους – ιδίως δε στα ίδια εκδοτικά συγκροτήματα.

Λέγεται ότι ο Κώστας Σημίτης ταράχθηκε όταν παραπέμφθηκε στην Προανακριτική επιτροπή της Βουλής ο Γιάννος. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι έσπευσε να πάει στην τηλεόραση και να πει, όταν ρωτήθηκε σχετικά, ότι η «διαφθορά είναι κοινωνικό φαινόμενο» και «δεν αντιμετωπίζεται με καταγγελίες». Σα να έλεγε: δεν παραπέμπουμε στη Δικαιοσύνη τον ύποπτο, απλώς κάνουμε ένα σεμινάριο.

Ο Γιάννος Παπαντωνίου ήταν το άλλο προσώπου του «σημιτισμού». Ήταν στον πυρήνα του διαβόητου «εκσυγχρονισμού» της περιόδου 1996-2004. Τους συνδέει ακόμη και το ότι τους πέταξε υποτιμητικά εκτός Βουλής ο Γ. Παπανδρέου σε διάστημα δυο ετών και κανείς δεν τους υπερασπίστηκε- ό,τι και αν σημαίνει αυτό.

Σήμερα μετά από συμπόρευση πολλών ετών με κοινές δάφνες όπως η ΟΝΕ και κοινές κατάρες όπως το Χρηματιστήριο, οι δρόμοι τους χωρίζουν. Η μοίρα αποφάσισε διαφορετικά. Ο ένας παραμένει δοξασμένος πρώην πρωθυπουργός – χωρίς να αναλαμβάνει ποτέ καμία ευθύνη για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του και των ανθρώπων του. Ο άλλος θα καθίσει στο εδώλιο προσπαθώντας να αποφύγει τη φυλακή και τον εξευτελισμό -και αγωνιά να μπλοκάρει τους λογαριασμούς του στο εξωτερικό.

Μένουν οι λογαριασμοί του με το φυσικό δικαστή του, αλλά και με τον Σημίτη- που δεν έκανε ακόμη καμία δήλωση για την παραπομπή του υπ. αριθμόν 1 υπουργού του καθ’ όλη τη θητεία του.

Τι θα βγάλει αυτό ο αναγκαστικός διαχωρισμός δύο πολιτικών που ήταν αυγοτάραχο μένει να το δούμε.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ