Του Στέλιου Φενέκου*
Η ανεπάρκεια του Υπουργού Εξωτερικών κ. Κοτζιά είναι τεράστια και αποδεικνύεται εκ νέου μετά το 9 σέλιδο κείμενο (+Annex 7 σελίδων) του ειδικού συμβούλου του Γ.Γ./ΟΗΕ κ. Άιντε, όπου καταγράφει τα σημεία που θεωρεί ότι έχουν φθάσει οι διαπραγματεύσεις. Ο κ. Άιντε καταγράφοντας αυθαίρετα τις θέσεις που υποτίθεται ότι έχουν μέχρι τώρα παρουσιάσει οι πλευρές, είτε διέγραψε είτε παραποίησε τις θέσεις της Ελληνικής πλευράς.
Ο κ. Κοτζιάς με οργίλο ύφος, ψάχνει τώρα να βρει εχθρούς και να αποκαλύψει σκευωρίες που αφελώς έπεσε θύμα τους, για να καλύψει τις ευθύνες του.
Σπεύδει πολύ φοβόμαστε κατόπιν εορτής, με ένα 10σελιδο έγγραφο με τις ελληνικές θέσεις, να εκφράσει τις ενστάσεις του για το έγγραφο του κ. Άιντε και θέτει μια σειρά κρίσιμα ζητήματα για την διαπραγμάτευση του Κεφαλαίου της Ασφάλειας στο Κυπριακό.
Το κείμενο του (σε έντονο ύφος) το δημοσιοποίησε και στο γραφείο του Γ.Γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες , στην Κομισιόν, στον κ. Τίττεμανς και στην κ. Μογκερίνι οι οποίοι θα εμπλακούν στην Διάσκεψη, καθώς και στο Βερολίνο και στα πέντε Μόνιμα μέλη του Σ.Α./του ΟΗΕ, για να είναι όλοι ενημερωμένοι για την Διάσκεψη του Καν Μοντανά.
Με την επιδίωξη του όμως για ενεργή εμπλοκή όλων αυτών, στην ουσία ανοίγει το θέμα και σε επίπεδο Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Δημιουργείται έτσι σοβαρός κίνδυνος να αναιρεθεί με μία και μόνο απόφαση/φράση/δήλωση/παρέμβαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ότι έχουμε επιτύχει με θυσίες και αγώνες μέχρι τώρα από πλευράς διεθνούς Δικαίου.
Πέραν τούτου κάνει την διαπραγμάτευση πιο πολύπλοκη, αφού οι πιέσεις που θα ασκηθούν και τα συμφέρονται είναι αδύνατον να ελεγχθούν από την Ελληνική και Ελληνοκυπριακή πλευρά.
Από τεχνικής πλευράς η διαπραγμάτευση είναι ήδη πολυμερής – Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Ελλάς, Τουρκία, ΗΠΑ, Βρετανία, ΕΕ, ΟΗΕ, φανερά και άλλοι λιγότερο φανερά. Τώρα ο κ. Κοτζιάς αφελώς εμπλέκει έμμεσα και άλλους. Συνεπώς οι αποτιμήσεις των κερδών-οφελών δεν είναι αυτές που παρουσιάζονται επιφανειακά, αλλά υπάρχουν και δημιουργούνται και άλλα ανταλλάγματα κρυφά και ανεξέλεγκτα .
Ένα από αυτά είναι ότι η Τουρκία ζητάει από τις ΗΠΑ να διευρύνει τα ερείσματα της σε Κύπρο και Αιγαίο για να υποχωρήσει στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής. Ένα άλλο είναι ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ καίγονται για να διευθετηθεί όπως-όπως το Κυπριακό, για να προχωρήσουν τα θέματα των πετρελαίων και των αγωγών καθώς και να αποκλεισθούν οι Ρώσοι και υποβαθμίζουν το γεγονός ότι σε λίγα χρόνια μία κακή συμφωνία μπορεί να είναι η αιτία για να ξεκινήσουν πάλι συγκρούσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων.
Καταλήγοντας σε μία τέτοια πολυεπίπεδη διαπραγμάτευση, όπου υπάρχουν κρυφές συμφωνίες που δεν μπορούν να ελεγχθούν, δεν εκχωρείς εκ των προτέρων κάτι, εάν η άλλη πλευρά δεν δείξει έμπρακτα την πραγματική της διάθεση να υποχωρήσει κι αυτή. Αλλιώς είσαι χαμένος από χέρι.
Η “κοινωνία αξιών είχε επισημάνει έγκαιρα και προ πολλού τα λάθη Κοτζιά και Αναστασιάδη στην συγκεκριμένη διαπραγμάτευση, τόσο από πλευράς τεχνικής όσο και από πλευράς επιδιωκόμενων στόχων.
Γράφαμε πολύ πρίν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση:
(https://koinoniaaxion.gr/…/%ce%bf%ce%b9-%ce%b8%ce%b5%cf%83…/
Πρώτη και βασική αυστηρή αρχή θα πρέπει να είναι ότι:
• “Τίποτε θα καταγραφεί επίσημα και θα δημοσιοποιηθεί, εάν δεν συμφωνήσουν για αυτό όλες οι πλευρές της διαπραγμάτευσης!!!”.
• Το μόνο ασφαλές πλαίσιο έναρξης της διαπραγμάτευσης είναι αυτό που δεν ακυρώνει τις μέχρι τώρα αποφάσεις του ΟΗΕ (παράνομη κατοχή ως διαρκές έγκλημα για την ειρήνη και ασφάλεια, απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων, παράνομος εποικισμός, καθεστώς εγγυήσεων, και νόμιμη και αναγνωρισμένη διεθνώς κυβέρνηση η νυν που εκπροσωπεί το σύνολο της Κύπρου στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη).
• Η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε. ολόκληρη και νόμιμη κυβέρνηση είναι η Ελληνοκυπριακή. Εξαιρείται ρητά ο Βορράς από την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου, λόγω των αποφάσεων του ΟΗΕ, και για όσο διάστημα δεν τελεί υπό τον έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας).
• Πρόθεση όμως της Ε.Ε. (και της γραφειοκρατίας του ΟΗΕ) είναι η οικονομική ενίσχυση των Τουρκοκυπρίων και η έκδοση Κανονισμού, ο οποίος θα επιτρέπει και θα ρυθμίζει το απ’ ευθείας εμπόριο με τον τουρκοκυπριακό Βορρά. Ιδιαίτερη βαρύτητα κατά την εφαρμογή της πολιτικής αυτής έχει η αντίληψη που έχει εγκαθιδρυθεί λόγω των λαθών μας στις διαπραγματεύσεις, ότι για την αποτυχία τους ευθύνεται η Ελληνοκυπριακή πλευρά.
• Συνεπώς κάθε περεταίρω επίρριψη ευθυνών στην Ελληνική πλευρά για τα σχέδια, θα απελευθερώνει ενέργειες προς όφελος της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Αυτό σημαίνει ότι σιγά-σιγά από τα λάθη μας αυτό-ακυρώνουμε ότι έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα στο επίπεδο του Διεθνούς Δικαίου.
• Η εθελούσια απόσυρσή μας από τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης δηλωμένη εκ των προτέρων και όχι ως απότοκο αντίστοιχων συμβιβασμών όλων των πλευρών της διαπραγμάτευσης (και μόνο που εκφράζεται), καθώς και το εκ των προτέρων δημόσιο άνοιγμα της ατζέντας για νέες ρυθμίσεις αυτής της μορφής, είτε γίνει είτε δεν γίνει αποδεκτή από τις άλλες δύο δυνάμεις, αποτελεί κόλαφο. Είναι διαπραγματευτική ανικανότητα, που επιβάλλεται αυθαίρετα από έναν αυτάρεσκο και ανεπαρκή υπουργό εξωτερικών και υποστηρίζεται από μία κυβέρνηση που καμώνεται ότι ενδιαφέρεται για τα εθνικά συμφέροντα, αλλά το μόνο που την νοιάζει είναι να γαντζωθεί στην εξουσία, χωρίς σθένος και στρατηγική για να υποστηρίξει τα εθνικά συμφέροντα.
• Με τον τρόπο που γίνεται η διαπραγματευση, κάθε αποτυχία θα χρεώνεται στην Ελληνική και στην Ελληνοκυπριακή πλευρά, και αυτές θα πιέζονται για να κάνουν και άλλους συμβιβασμούς, με αποτέλεσμα να συμβεί αυτό που θέλουμε να αποφύγουμε. Όχι μόνο η “de factο” διχοτόμηση (κάποιος μπορεί να πει ότι έτσι είναι τώρα, αλλά αυτό είναι με παράνομο τρόπο και με την Ελληνοκυπριακή πλευρά να αντιπροσωπεύει όλη την Κύπρο από πλευράς αναγνώρισης), αλλά και η απώλεια των κατεχομένων εδαφών νόμιμα πλέον, με αναγνώριση τους από τη διεθνή κοινότητα και με εδαφικά κυριαρχικά δικαιώματα, (πάνε και τα πετρέλαια στην πλευρά αυτή), που κατά εκεί πάει λόγω της κάκιστης διαπραγμάτευσης.
Δυστυχώς είναι αγώνας ισχύος και όχι καλών προθέσεων και αυτός ο αγώνας είναι δύσκολος, απαιτεί συνέχεια, συνέπεια, συνοχή, ψυχραιμία, γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος, εγρήγορση και προετοιμασία.
