Του Γιώργου Κράλογλου
Η Ν.Δ. μεγάλωσε το κράτος (1975-1981) ρίχνοντας τη βιομηχανία στα βαθιά να κολυμπήσει (έλεγε ο Καραμανλής). Το ΠΑΣΟΚ προφασιζόμενο την ΕΟΚ έκλεισε την οικονομία και παρέδωσε στους εργατοπατέρες τα κρατικά μονοπώλια. Το ΚΚΕ έδιωξε όποια πολυεθνική μπόρεσε. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολεμούσε και πολεμάει κάθε μορφής επένδυση. Και τώρα, όλοι αυτοί, είναι “ανταγωνιστές” στην ανάπτυξη… Ποιοι; Κρατιστές, τριτοκοσμικοί, μπολσεβίκοι και κομμουνιστές της δραχμής!!!
Δουλεύονται ή δεν δουλεύονται και μεταξύ τους; Όλοι τους. Και οι 300 της Βουλής. Μαζί με τους ειδικούς… που από σήμερα θα μας εξηγούν τα νέα σχέδιά για την ανάπτυξη.
Τα σχέδια ΣΥΡΙΖΑ για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Το αριστερό όραμα… που θα φέρει επενδύσεις και θέσεις εργασίας για να μειώσει την ανεργία στο 8%!!! Μας προετοίμασε από χθες ο Δραγασάκης.
Δηλαδή (αν καταλάβαμε καλά) οι μπολσεβίκοι (που ακούνε κράτος και ριγούν από τη λαχτάρα να χωθούν και να σώσουν την κακομοιριά τους) θα φέρουν τον καπιταλισμό να δημιουργήσει 1.200.000 θέσεις εργασίας για να κατεβάσουν (λέει…) την ανεργία σε μονοψήφιο αριθμό!!!
Και με τον σύντροφο του κομματικού στρατού κατοχής που χαρακτηρίζει καταχτητές… τους επενδυτές και (για να τους διώξει) θεωρεί την πλατεία Συντάγματος δασική περιοχή… ή την Πίνδο αρχαιολογικό χώρο τι θα κάνουμε σύντροφοι;
Με τη συντρόφισσα – λεχώνα που έχει άδεια τοκετού 2-3 χρόνια από την κρατική υπηρεσία και δεν υπάρχει άλλος να υπογράψει τα χαρτιά πως θα δικαιολογηθούμε στους πολυεθνικούς;
Γιατί ανάπτυξη δεν είναι τα τυροπιτάδικα, τα σουβλατζίδικα, οι καφετέριες και τα ουζάδικα… Όση τεχνολογία και αν βάλεις. Ό,τι καινοτομίες και αν σκεφτείς στο σερβίρισμα…
Στην κατάντια που βρίσκεται η Ελλάδα με βιοτεχνίες, εργαστήρια, μικρομάγαζα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, λιοτρίβια και στάνες με Πακιστανούς, (σε ποσοστό 98,3% ) ασφαλώς και πρέπει να βλέπουμε επενδύσεις μόνο από πολυεθνικές.
Ανάπτυξη δεν θα έλθει από τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τη διαπλοκή με κρατικά έργα συγκοινωνίας και κάποια ενεργειακά ως επενδυτική κινητικότητα. Οι κρατικοδίαιτες δουλίτσες δεν μειώνουν την ανεργία…
Απασχόληση 1.500.000 άνεργων δεν εξασφαλίζουν ούτε τα μαγαζιά με τσολιαδάκια και κουρελάκια με ζωγραφιά τον Παρθενώνα…
Σοκ ανάπτυξης (με κεφάλαια πάνω από 200 δισ. μέχρι το 2022 που υπολογίζουν ΙΟΒΕ και άλλοι Οργανισμοί) σημαίνει επενδύσεις στην παραγωγή. Στη βαριά βιομηχανία. Στη βιομηχανία του Τουρισμού. Και σε σύγχρονες υποδομές που δεν έχουν καμία σχέση με τα λιμανάκια και αερολιμανάκια του κράτους.
Μόνο σε αυτούς τους χώρους υπάρχουν εργοδότες για 1.000.000 άνεργους. Όσοι δηλαδή απολύθηκαν από την ελληνική βιομηχανία με τη σκόπιμη αποβιομηχάνιση της χώρας από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί το άνοιγμα σε επιχειρηματίες και επενδυτές έχει πολιτικό κόστος…
Και πραγματικό σοκ επενδύσεων θα κάνει μόνο το πολυεθνικό κεφάλαιο που (είναι σίγουρο) θα συνεργαστεί και με τα υπολείμματα της ελληνικής βιομηχανίας ανασταίνοντας ό,τι ερείπια απομένουν.
Η αλήθεια δε είναι πως πολυεθνικό κεφάλαιο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για την Ελλάδα υπάρχει. Και είναι αρκετό για να σχηματίσει και ουρά…
Όχι βέβαια ότι κάτι άλλαξε στην εμπιστοσύνη προς τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Ούτε λόγος.
Την Ελλάδα όμως μπορεί να την βοηθήσει το επενδυτικό κλίμα των στόχων της Ε.Ε για παραπέρα ευρωπαϊκή βιομηχανική ανάπτυξη κατά 20%. Να την εξυπηρετήσουν τα νέα πακέτα, Ε.Ε., για χρηματοδοτήσεις βιομηχανικών επενδύσεων.
Η Ελλάδα δεν έχει χάσει την θέση και τον ρόλο που μπορεί να παίξει και ενεργειακά και επενδυτικά στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Ευρώπη ως μέλος της Ε.Ε. και ενταγμένη στην ευρωζώνη. Πολύ δε περισσότερο σήμερα με τις ανάγκες που έχει για απασχόληση.
Και (ας σημειώσουμε) σοβαρός αντίλογος, από τις πολυεθνικές που διακινούν επενδυτικά κεφάλαια, (ανύπαρκτα στην Ελλάδα της υπερφορολογησης, των capital controls και της απουσίας αποταμίευσης) δεν είναι ούτε η φορολόγηση ούτε το πανάκριβο ενεργειακό κόστος. Αυτά πολεμιούνται από τα ξένα επενδυτικά κεφάλαια.
Αυτό όμως που δεν πολεμιέται στην Ελλάδα είναι η πολιτικοποίηση της οικονομίας. Η διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. Και η εχθρότητα του κράτους (από την κεντρική Διοίκηση μέχρι την αυτοδιοίκηση) προς κάθε ιδιωτική επένδυση και ιδιώτη επιχειρηματία.
Η εχθρότητα που επέτρεψαν και οι 300 της Βουλής για να χαϊδολογούν τον κομματικό στρατό κατοχής. Αυτούς που τους εξασφαλίζουν την εξουσία.
Οπότε ας μην σπεύσουν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ή τα παρατρεχάμενα των κυβερνήσεων κόμματα… να κραυγάζουν πως η δική τους ανάπτυξη είναι καλύτερη από αυτή που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ… Οι “μπερντέδες” του τσίρκου της δήθεν “παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας” με τους μπολσεβίκους (αν είναι δυνατόν…) στήνεται στις άδειες από φουγάρα αλάνες της αποβιομηχανίσης, την αποεπένδυσης και των λουκέτων των μικρομεσαίων, που προκάλεσαν και οι δικές τους “πολιτικές ανάπτυξης”.
