Κανονικά έπαιξε το Σαββατοκύριακο στο Θέατρο «Μουσούρη» η νέα υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου στο πλευρό του Παύλου Φιλιππίδη. Κανονικά θα δώσει και τις επόμενες παραστάσεις, περίπου μέχρι τις γιορτές, αφού έχει υπογράψει συμβόλαιο και πρέπει να το σεβαστεί. Αν είχαν κατά νου να αυξήσουν τον αριθμό των παραστάσεων, εφόσον το έργο σημειώνει επιτυχία, δεν έγινε γνωστό, όπως δεν έγινε γνωστό τι πρόκειται να κάνει η κ. Κονιόρδου σε αυτή την περίπτωση. Θα αντικατασταθεί ή θα συνεχίσει να συμμετέχει; Οι απαντήσεις θα δοθούν από την ίδια, στο εγγύς μέλλον, πιθανώς ακόμα και σήμερα, κατά την τελετή παράδοσης- παραλαβής.
Το μέγιστο ζητούμενο ωστόσο είναι τι θα κάνει σε σχέση με το πρόγραμμα που ετοίμαζε με τον Μπομπ Γουίλσον, το οποίο είναι για το 2017, αλλά απαιτεί πολλές πρόβες στο Βερολίνο. Πρόκειται για μια καμπή στην καριέρα της, αλλά πρακτικά θα αποδειχθεί αδύνατο να συνδυάσει και τα δύο, καθώς η παρουσία της στο υπουργείο δεν μπορεί να έχει κενά.
Και τούτο, επειδή η νέα υπουργός έχει να αντιμετωπίσει πολλά θέματα, με σημαντικότερα την ένταξη έργων στα ΕΣΠΑ των περιφερειών (ο πολιτισμός δεν έχει δικό του επιχειρησιακό πρόγραμμα), την ολοκλήρωση των ανασκαφών στο Μετρό Θεσσαλονίκης και η ολοκλήρωση των μελετών για τον σταθμό Βενιζέλου, την ολοκλήρωση και αξιοποίηση του Ακροπόλ Παλλάς. Επίσης το άνοιγμα της Εθνικής Πινακοθήκης και του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, η λειτουργία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο Ιδρυμα Πολιτισμού Στ. Νιάρχος, οι επιχορηγήσεις και πολλά ακόμη. Τέλος, το ηλεκτρονικό εισιτήριο σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και η αύξηση των πωλητέων σε αυτά.
Μεγάλη εκκρεμότητα είναι η αξιοποίηση του πρώην Βασιλικού Κτήματος Τατοΐου που βουλιάζει στην εγκατάλειψη και στη φθορά. Πρόκειται για ένα από τα θέματα στα οποία θα χρειαστεί να ξεδιπλώσει το όραμά της, και να παλέψει γι’ αυτό. Το ζήτημα του Τατοΐου είναι πολύ σοβαρό και απαιτεί ώρες και ώρες συνεννοήσεων.
Ποια θα είναι η λογική της για τη θεσμική- και νομοθετική- θωράκιση του σύγχρονου πολιτισμού; Είναι γνωστό πως ο τομέας πάσχει, πάντως χρήματα δεν υπάρχουν. Και πολύ σύντομα θα βρεθεί με κλειστές αίθουσες μουσείων και με κλειστούς αρχαιολογικούς χώρους (συμβαίνει ήδη στη Νεμέα) επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν χρήματα για προσλήψεις φυλάκων.
Οσο για την άποψή της πως πρέπει να αυξηθεί η χορηγία και η υποστήριξη από τον κόσμο, όπως γίνεται στο «Διάζωμα» του φίλου της Σταύρου Μπένου τον οποίο έχει δηλώσει δημόσια ότι την εμπνέει, μια χαρά είναι. Αλλά πρέπει να αφιερωθεί σε αυτό τον σκοπό ατέλειωτες ώρες εκπονώντας συγκεκριμένη πολιτική, αν θέλει να πετύχει κάτι.
Εκτός αν θεωρήσει ότι μπορεί να τη βοηθήσει κάποιος παλιός μας γνώριμος, όπως ακούγεται, ως διευθυντής του γραφείου της. Ο οποίος, αφού απεπέμφθη από τον Αριστείδη Μπαλτά, έχει επιστρέψει στη θέση του στο Φεστιβάλ (άραγε ανανεώθηκαν οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έχει το προσωπικό του Φεστιβάλ; Και παρέμειναν όλοι ΙΔΟΧ ή κάποιοι πήραν σύμβαση Αορίστου χρόνου;)
Αρχή άνδρα και γυναίκα δείκνυσι και όλα θα τα δούμε εν καιρώ. Αφού όμως εκ των προτέρων υπενθυμίσουμε πως η Μελίνα Μερκούρη δεν έπαιξε ποτέ στο θέατρο, όσο ήταν υπουργός.
