Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα η προσπάθεια αλλοίωσης και κατάργησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Του Στέλιου Φενέκου*

Μεγάλο ζήτημα δημιουργήθηκε εκ νέου, με την μαντήλα που φορούσε η σημαιοφόρος αυτήν την φορά, κάποιου σχολείου στην παρέλαση.
Ας αναλύσουμε το ζήτημα.

Κατά παράδοση η ευθύνη της Σημαίας (γιατί περί ευθύνης πρόκειται) δίνεται στον καλύτερο μαθητή ως αναγνώριση στις προσπάθειες του και ως ένδειξη εμπιστοσύνης ότι θα τιμήσει τα ιδεώδη που συμβολίζει η Σημαία αυτή.

Στον πόλεμο μάλιστα έχουν πεθάνει χιλιάδες άνθρωποι για να μην την αφήσουν να πέσει σε χέρια που δεν θα την σεβαστούν.
Οι συμβολισμοί της είναι συγκεκριμένοι, σαφείς και διαχρονικοί:
– Η Ελευθερία και οι αγώνες που έχουν γίνει γι’ αυτήν από τους Έλληνες.
– Η ιστορική συνέχεια των Ελλήνων μέσα από τους αγώνες αυτούς.
– Η χριστιανική παράδοση που την συμβολίζει ο σταυρός.

Συνεπώς αυτός που θα την κρατάει, δεν αρκεί να είναι καλός μαθητής, αλλά να σέβεται όλα όσα συμβολίζει η Σημαία και να είναι έτοιμος να δώσει και την ζωή του για να προστατεύσσει τα ιδεώδη που συμβολίζει.

Ας δούμε τι συμβολίζει η μαντήλα και τι συμβολισμούς θέλει να περάσει η συγκεκριμένη μαθήτρια και οι εμπνευστές του να της εμπιστευθούν την Σημαία.
– Η μαντήλα με τον τρόπο που εμφανίζεται, συμβολίζει την μη ισότιμη θέση της γυναίκας σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία, πράγμα που είναι αντίθετο με τον πρώτο συμβολισμό της Σημαίας περί Ελευθερίας.
– Η μαντήλα με τον τρόπο που επιβάλλεται, συμβολίζει την μουσουλμανική θρησκεία και τα ιδεώδη της, τα οποία είναι αντίθετα και για την ισότιμη θέσης της γυναίκας, αλλά και για τους αλλόδοξους άπιστους (και τους χριστιανούς δηλαδή) που τους θεωρεί ως κατώτερους ανθρώπους από τους μουσουλμάνους (οι ίδιοι και οι ιεροί τους κανόνες το λένε), ακόμη κι αν γίνουν μουσουλμάνοι.

Συνεπώς στους δύο από τους τρεις συμβολισμούς , δεν υπάρχει συνέπεια με την μαντήλα.

Όλα θα ήταν διευθετημένα χωρίς προβλήματα και εντάσεις, εάν ο ενδυματολογικός κώδικας για τις παρελάσεις ήταν συγκεκριμένος και σαφής και οι δάσκαλοι στα σχολεία τον τηρούσαν. (Δηλαδή αν αύριο θελήσει να παρελάσει ένας δωδεκαθεϊστής με δωρικό κράνος, ένας εβραίος με κιπά, ή ένας φασίστας με δίκωχο, θα αναγνωρίσουμε ανθρώπινο δικαίωμα;)

Εάν η μαθήτρια ήθελε να συμβολίσει με τον τρόπο αυτό την ανελευθερία που επιβάλλει η μουσουλμανική θρησκεία, απλά δεν θα μπορούσε να το κάνει όχι γιατί δεν πιστεύουμε στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην ισότητα και στην ελευθερία, αλλά γιατί αυτή ή ίδια δεν πιστεύει σε αυτά ή αυτοί που της επέβαλλαν να φερθεί έτσι.

Μπορεί η αποδοχή του αντιφατικού αυτού συμβολισμού να εμφανίζεται σήμερα ως δημοκρατική και ως σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα . Όμως με τον τρόπο που επιλέχθηκε να εκφρασθεί στη δημόσια σφαίρα, σκοπό έχει να λειτουργήσει εναντίον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επιδιώκει δηλαδή να εγκαθιδρύσει την δημόσια αποδοχή της ανελευθερίας και της ανισότητας και παρελκυστικά να επιφέρει την αλλοίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως είναι θεσμοθετημένα. Γι΄ αυτό θα πρέπει να κριθεί για τα αποτελέσματα που επιθυμεί να επιφέρει.

Μπορεί όποιος θέλει να πιστεύει σε ότι θέλει, αλλά οφείλει να το εκφράζει σεβόμενος τις θεμελιώδεις αξίες του πολιτισμού και των θεσμών μας. Οτιδήποτε κάνει που τις προσβάλλει και τις υποβαθμίζει, δεν μπορεί να είναι αποδεκτό, πόσο μάλλον στην δημόσια σφαίρα της παρέλασης με τους συγκεκριμένους συμβολισμούς.

*Ο Στέλιος Φενέκος είναι πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ