Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Το μεταναστευτικό έγκλημα

Γράφει η Λέττα Καλαμαρά*

Δύο φορές στη σύγχρονη μεταπολιτευτική ιστορία το ελληνικό παρακράτος διέπραξε το ίδιο έγκλημα με θύμα την Ελλάδα και το λαό της. Μία φορά όταν κατέρρευσε το κομμουνιστικό όνειδος που κράταγε φυλακισμένους τους λαούς και η Ελλάδα άνοιξε τα σύνορά της ανεξέλεγκτα για την εισροή εκατοντάδων χιλιάδων δύσμοιρων ανθρώπων με κύριο όγκο τον αλβανικό λαό και πρόσφατα ξανά με τα αφύλαχτα σύνορα που παραδόθηκαν σε διεθνείς οργανώσεις που δίκην τουριστικών γραφείων υποδέχτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και οικονομικούς λαθρομετανάστες στην ελληνική επικράτεια. Δύο φορές επέβαλε το παρακράτος τη βούλησή του σε Δεξιά και Αριστερά αποδεικνύοντας ότι μπορεί να κινείται τούμπαλιν ανενόχλητο όποτε χρειαστεί, πάντα εις το όνομα της πατρίδας και των λαών.

Το βαθύ ελληνικό “γκιουλενικό” Κράτος, με τους ντόπιους και διεθνείς αρχηγούς, εξασφάλισε και τις δύο φορές την ύπνωση τόσο του λαού όσο και των θεσμών του που όλοι παγιδευμένοι από το μύθο του μεγάλου πλούτου για πολλούς, της φιλοξενίας και του ανθρωπισμού ανέχτηκαν το μεγαλύτερο ανθρώπινο έγκλημα, την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Με μία καταιγίδα εθνικής προπαγάνδας τα ποτάμια ανθρώπινης απελπισίας και ανέχειας εμφανίστηκαν ως η χρυσή ευκαιρία για φθηνά παράνομα εργατικά χέρια και πελάτες μίας εξ ορισμού πελατειακής κοινωνίας της εύκολης ζωής.

Ταξιτζήδες, ταξιδιωτικοί πράκτορες, τυροπιτάδικα, επιφανείς ντόπιοι άρχοντες, πολιτικοί και πνευματικοί ηγήτορες και κυρίως ύπουλοι οικονομολόγοι απόλαυσαν και δόξασαν την παρανομία εξαφανίζοντας ως ρατσιστική κάθε άλλη φωνή. Από τις φράουλες της ντροπής μέχρι τη φόρτιση των κινητών η παρανομία λατρεύτηκε ως οικονομική αναγέννηση. Γεμάτα τα αεροπλάνα με τους πυρήνες παράνομων δικτύων διακινητών ιδεών και ανθρώπινης σάρκας καθόρισαν την οικονομική ζωή της χώρας επί δεκαετίες και αλλοίωσαν κάθε εθνική πολιτική σκέψη και ζωή. Υπέδειξαν ακόμα και αυτούς τους αρμόδιους υπουργούς, τους επιρρεπείς στην ανέμελη και ηδονική ζωή της Μυκόνου με αντάλλαγμα ασφαλώς τον πλημμελή έλεγχο των συνόρων.

Τώρα που η Ελλάδα και ο λαός μας επιμένει ανόητα και μάταια να βρίσκεται ακόμα στην πλευρά των ηττημένων, όπως ακριβώς 100 χρόνια πριν διχασμένη αρνιόταν να ενταχθεί στο πλευρό της Αντάντ, το πρόβλημα παραμένει εδώ και περιμένει να λυθεί από τους αρμοδίους. Εθνική παιδεία, υγεία, ασφάλεια καλούνται να δαπανήσουν τους ανεπαρκείς πόρους τους για να αντιμετωπίσουν αυτό που οι ίδιες δημιούργησαν. Την αποδοχή της κανονικότητας της κοινωνικής ανωμαλίας.

Θα ήταν πράγματι θαύμα εάν ένας υπεύθυνος λειτουργός της χώρας μας απαντούσε επώνυμα γιατί πρέπει αυτοί οι άνθρωποι από τα βάθη της Ασίας και της Αφρικής, από εκεί που όταν πήγε ο Μέγας Αλέξανδρος άλλαξε ρότα, οφείλουν να βρίσκονται στα ευαίσθητα από εθνικής άποψης ακριτικά νησιά μας και να δημιουργούν υβριδικούς πυρήνες; Γιατί δεν αδειάζουν άμεσα τα νησιά μας, όπως άδειασε η Ειδομένη, για να ανθίσει και πάλι ο τουρισμός που ένοχα έδιωξαν οι ίδιοι οι κάτοικοι τους δυστυχώς αλλοιώνοντας την οικονομία και την τοπική κοινωνία τους χωρίς να το συνειδητοποιούν; Τι κάθονται και περιμένουν άδικα εκεί, άραγε;

Η παγκοσμιοποίηση δεν σημαίνει κατάλυση του έθνους – κράτους και των Νόμων όπως τόσο πολύ ήθελαν οι εχθροί της Ελλάδας και των άλλων κρατών. Δεν σημαίνει εξαθλίωση των πολιτών του πρώτου κόσμου και υποβιβασμό τους σε πολίτες τριτοκοσμικών κοινωνιών. Η ελευθερία της δημοκρατίας και της Ελλάδας δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα της επιβολής της “μπούργκας” σε ανήλικα παιδιά. Το δικαίωμα κατάργησης της ελευθερίας εις το όνομα της ελευθερίας δεν περιλαμβάνεται στην ελευθερία της Ελλάδας. Δεν υπέταξαν ποτέ οι Πέρσες την Ελλάδα και δεν θα επιβάλλουν τώρα ύπουλα το σκοταδισμό με τα δίκτυα παράνομων διακινητών ανθρώπων, αγαθών και ψυχοτρόπων ουσιών της Ανατολής, που γεύονται ηδονικά και παράνομα οι κατέχοντες την εξουσία ως τα δώρα τους τσαλαπατώντας το Σύνταγμα της χώρας.


Τέλος, το χειρότερο όλων δεν ήταν και δεν είναι οι υπερπροσπάθειες των Ελληνικών θεσμών να αντιμετωπίσουν μία “αθώα” εισβολή που απείλησε όλη την Ευρώπη. Το δράμα είναι ότι ακόμα και τώρα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την πραγματική αιτία αυτής της ιδεολογικής απειλής.

Την “μπούργκα” στην ελληνική σημαία. Την αλλαξόπιστη διαταγή μας…

*Η Λέττα Καλαμαρά είναι δημοσιογράφος

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ