Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αυτό, Αλέξη, ήταν “μπαμ και κάτω”!

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, είναι βέβαιο ότι αποτέλεσε ένα πολύ ισχυρό σοκ για την ελληνική κυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός είχε ποντάρει πολλά στην επίσκεψη Ομπάμα και στην επικοινωνιακή αλλά και ουσιαστική διαχείρισή της ως προς την υπόθεση “Χρέος”. Το γεγονός ότι ακολούθως ο απερχόμενος πρόεδρος θα μετέβαινε στη Γερμανία, αύξανε στο κατακόρυφο τις προσδοκίες.

Τώρα όμως; Πόσο δεσμευτικές μπορεί να είναι οι όποιες παρεμβάσεις και υποσχέσεις του Μπάρακ Ομπάμα για την κυβέρνηση Τραμπ; Και πόσο σοβαρά θα ληφθούν υπόψη στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Γερμανία, όταν γνωρίζουν ότι στο εξής οι σχέσεις τους με τις ΗΠΑ θα κινηθούν σε ελαφρώς αχαρτογράφητα νερά; Βεβαίως και υπάρχει συνέχεια στην εξωτερική πολιτική των υπερδυνάμεων, όμως όπως και να το κάνουμε, εντελώς διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν είχε εκλεγεί η Χίλαρι Κλίντον.

Ο πρωθυπουργός είχε ποντάρει πολλά στην παρέμβαση από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όχι μόνο προς τη Γερμανία και τους εταίρους ή προς το ΔΝΤ για το Χρέος, αλλά ακόμη και για “δουλειές” και επενδύσεις. Άλλωστε και ο νέος υπουργός Οικονομίας (επί της ουσίας Ανάπτυξης), έφερε ως “προίκα” για την υπουργοποίησή του τις σχέσεις του με think tanks που πρόσκεινται στους Δημοκρατικούς. Για τους καλά γνωρίζοντες υποτίθεται ότι είχε και έναν ρόλο – “γέφυρα”.

Αλλά και γενικότερα. Να λησμονήσουμε τις παρεμβάσεις επιχειρηματικών οικογενειών, όπως της οικογένειας Αγγελοπούλου, ή της πλευράς Λογοθέτη υπέρ της δόμησης μίας επαφής και σχέσης μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και των Δημοκρατικών; Ξεχάσατε την παρουσία Τσίπρα στο Ινστιτούτο Κλίντον. Άλλο αν όταν πας απροετοίμαστος γίνεσαι ρεζίλι… Αυτό είναι κάτι άλλο. Ή μήπως λησμονούνται οι υπερατλαντικές παρεμβάσεις και προς τους εταίρους αλλά και προς τον Τσίπρα για να διασφαλιστεί ότι δεν θα έβγαινε η Ελλάδα από το ευρώ;

Στην στήριξη αυτή είχε ποντάρει πολλά ο Αλέξης Τσίπρας, Όμως τώρα… τόμπολα. Δεν λέω ότι δεν θα υπάρξει ξανά νέα “γέφυρα”, ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι η σούπα ξίνισε… Όσο για την επίσκεψη Ομπάμα, δεν πρέπει ασφαλώς να μεμψιμοιρούμε. Ασφαλώς και η έλευση ενός Αμερικανού προέδρου είναι μεγάλη υπόθεση για τη χώρα. Ακόμη και αν αυτός βρίσκεται σε αποδρομή, ακόμη και αν αποτελεί έναν ηττημένο των εκλογών. Καθώς ο Μπάρακ Ομπάμα δεν υπήρξε ένας διακριτικά απερχόμενος πρόεδρος, αλλά ένας φλογερός υποστηρικτής της κυρίας Κλίντον, δίνοντας μεγάλο προεκλογικό αγώνα και εκείνος αλλά και η σύζυγός του για να προωθήσουν την υποψηφιότητά της.

Βεβαίως, ακόμη και το γεγονός ότι στο δρομολόγιό του, τουλάχιστον σύμφωνα με ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα γνωστό, ο κ. Ομπάμα δεν περιλαμβάνει την Τουρκία, αποτελεί μία έμμεση αλλά σαφή στήριξη των ελληνικών θέσεων αλλά και ένα μήνυμα και προς την Άγκυρα με την οποία οι αμερικανικές σχέσεις δεν βρίσκονται σε καλό σημείο αυτή την εποχή…

Βεβαίως, ακόμη και αν ο Μπάρακ Ομπάμα παρέδιδε τον Λευκό Οίκο στην Χίλαρι Κλίντον, είναι αμφίβολο αν θα έπρεπε να κρατά η ελληνική πευρά μεγάλο καλάθι. Ανεξάρτητα από τις προσδοκίες και τις προθέσεις της. Οι ΗΠΑ, παρέχουν συνληθως τη στήριξή τους μέσα από επαίνους, χτυπήματα στην πλάτη, στηρίξεις επικοινωνιακού χαρακτήρα αλλά και άσκηση πιέσεων. Δεν προβλέπεται για παράδειγμα πουθενά ένα νέο επενδυτικό… σχέδιο Μάρσαλ.

Οπότε πλέον, καλώς να ορίσει ο Μπάρακ Ομπάμα, είναι άλλωστε μία ακτινοβολούσα διεθνώς προσωπικότητα. Και όπως και να το κάνουμε, μία ομιλία του –ας πούμε– με φόντο τον Παρθενώνα, ίσως να μην αποφέρει στην κυβέρνηση την πολιτική στήριξη που προσδοκούσε, αλλά σε κάθε περίπτωση θα δώσει την ευκαιρία στην Ελλάδα να πρωταγωνιστήσει στις τηλεοράσεις (σχεδόν) όλου του κόσμου. Και τουριστικά να το δεις, μια χαρά διαφήμιση είναι…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Βουλή: Καταψηφίστηκε η πρόταση δυσπιστίας για τα Τέμπη από 159 βουλευτές

Μετά από μια συνεδρίαση που διεξήχθη σε πολύ υψηλούς τόνους, η πρόταση δυσπιστίας που είχαν καταθέσει ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Πλεύση Ελευθερίας και Νέα Αριστερά για...