Ο ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 είναι εδώ. Γεννήθηκε στο 2ο Συνέδριο του κόμματος στο οποίο καταδείχθηκε το νέο χαρακτηριστικό του: ούτε στροφή στην σοσιαλδημοκρατία – την οποία ακόμη και οΔημήτρης Παπαδημούλης αποκήρυξε… -, ούτε στροφή προς τα Αριστερά, την οποία ακύρωσε οΕυκλείδης Τσακαλώτος, όταν είπε το περίφημο πλέον «όλοι μαζί τα κάναμε, όλοι μαζί αποφασίζουμε, όλοι μαζί εφαρμόζουμε».
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας μηχανισμός εσωτερικών συμβιβασμών με μοναδικό στόχο τη διαχείριση της διακυβέρνησης, για όσο μπορέσει και για όσο αντέξει. Αλλωστε συζήτηση περί συμμαχιών στο εσωτερικό δεν έγινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μόνο «εχθρούς» (όπως φάνηκε στις περισσότερες ομιλίες) και έναν ξεκάθαρο σύμμαχο: τον «σύντροφο» Πάνο Καμμένο, ο οποίος κρατά στα χέρια του και τις τύχες της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στο Κοινοβούλιο.
Το συνέδριο του προηγούμενου τετραημέρου δεν περιελάμβανε καμία ιδεολογική αναζήτηση και αγωνία. Τα κύρια ζητήματα ήταν αν οι βουλευτές θα δίνουν τις αποζημιώσεις τους στο κόμμα και αν θα είναι πρόθυμοι να παραιτηθούν για να υπηρετήσουν το κόμμα. Κυριάρχησε επίσης η προσπάθεια εξεύρεσης ενός κοινού άλλοθι για όσα έχουν γίνει τους τελευταίους 20 μήνες και για να διαμορφωθούν νέες εσωκομματικές ισορροπίες και συσχετισμοί, ώστε το κόμμα να μπει πιο βαθιά στην κυβέρνηση και στο κράτος και να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι.
Και το άλλοθι αυτό ήταν εύκολο: «Αν αποτύχουμε εμείς θα ξαναέλθουν οι άλλοι».
Ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να περιορίσει την δράση των τάσεων και κατάφερε να επανεκλεγεί με ένα ποσοστό ολοκληρωτικό, πέριξ του 93%.
Χρειάστηκε όμως να ακυρώσει και μία ψηφοφορία στην οποία είχε κριθεί ο περιορισμός της παρουσίας κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών στην Κεντρική Επιτροπή. Το έκανε αυτό πιθανώς επειδή έτσι περιοριζόταν και ο δικός του έλεγχος επί του οργάνου. Η επανεκλογή στην Βουλή είναι άλλωστε το ζητούμενο για όλους τους αιρετούς και αυτό είναι πάντα ένα χαρτί στα χέρια του κ. Τσίπρα…
