Του Αλέξανδρου Δρίβα*
Τον Ιούνη, είδαμε ένα «κακοπαιγμένο» έργο.Μιλάμε για κανονικό «έργο» μιας και την «παραγωγή» του, την «προώθηση» και τη «διανομή» του την έστησαν κανονικά…ηθοποιοί και καλλιτέχνες. «Φαντασία στην εξουσία» η σημερινή κυβέρνηση, «φαντασία στην εξουσία της εξουσίας» και κάποια «αντιπολιτευτικά» λόμπις που δημιουργούν «αντι-αγανακτισμένους» για να έχουν συμμετοχή στις δημοκρατικές «ζυμώσεις». Το έργο απέτυχε και πήρε το βραβείο βατόμουρο αν και διεκδίκησε θέση για να ακουστεί το theOscargoesto… «Παραιτηθείτε».
Σήμερα, δεν είναι Ιούνης. Είναι Οκτώβρης και μάλιστα, τέλη Οκτώβρη. Θυμίζουμε το ημερολόγιο γιατί ειδικά αυτό, το έχουμε ξεχάσει. Το θυμηθήκαμε οτι μπαίνει Νοέμβρης και όλα παραμένουν στη θέση τους, με το που μάθαμε για την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου στην Ελλάδα. Θα είναι η τελευταία του βδομάδα (ουσιαστικά) ως Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το χάος καλά επικρατεί σε όλο το ελληνικό πολιτικό φάσμα, όσο ρετούς και όσα φίλτρα και αν μπαίνουν, η φωτογραφία είναι απογοητευτική. Τίποτε δεν έχει φωτογένεια στην υπάρχουσα Βουλή.
Σχιζοφρένειας τέλος;
Το πρωθυπουργικό γραφείο, ίσως αφήνει να διαρρέουν, -ίσως να μην αφήνει- φήμες περί «διχασμού στον ορισμό των εκλογών». Η προβλεψιμότητα έχει χάσει ακόμη και την ουσία της. «Η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία». Η υπομονή των Ελλήνων όμως εξαντλείται και έτσι η ευχή του Όλι Ρεν με το που μπήκε η Ελλάδα στον «μηχανισμό στήριξης» «Καλό κουράγιο Έλληνες», δε θα πιάσει τόπο.
Τα πράγματα πάνε όπως οι αριθμοί και δε θέλει κανείς να τους δει τους τελευταίους. Όπως κανείς δε θέλει να ακούσει το «τα περνάμε και τα εφαρμόζουμε και ας μην τα πιστεύουμε». Ίσως απλά χρειάζεται πλέον μια αφορμή μιας και ο πρωθυποιυργός, προχθές, θυμήθηκε να ρωτήσει το «Ας μας πουν επιτέλους οι δανειστές τι θέλουν». Ο πρωθυπουργός, ίσως έχει κάνει το «Όχι», «Ναι», όμως σίγουρα δε θα καταφέρει να τετραγωνίσει τον κύκλο γιατί αυτός, βρίσκεται εκτός ελέγχου του. Ο κύκλος έχει συστημική υφή και τα όσα αφορούν τη χώρα, έχουν να κάνουν με πράγματα που συμβαίνουν εκτός αυτής.
Το δείπνο με την Κυρία Μέρκελ.
Ίσως –λέμε ΊΣΩΣ- ένα δείπνο που είχε ο πρωθυπουργός με την Κυρία Μέρκελ κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του 2015, να ήταν πολύ ουσιαστικό για τα όσα εξελίχθηκαν και δυστυχώς εξελίσσονται. Ο διάλογος, γίνεται πάντα με υποθέσεις. Τι θα λέγατε αν σε αυτό το τετ-α-τετ η Κυρία Μέρκελ σας έταζε το χρέος, για να υπογράψετε ο,τι να ναι (όπως έλεγε το «Το Ποτάμι» εκείνη την περίοδο «φέρτε μια λύση και την αλλάζουμε στην πορεία…») μη δίνοντας σημασία στα πλεονάσματα και κάνοντας και ένα δημοψήφισμα, έτσι για την τιμή…των όπλων. Ο κόσμος τίμησε το δημοψήφισμα, η κυβέρνηση όχι.
Συνεχίζουμε την υπόθεση. Αν σας έλεγε η Κυρία Μέρκελ οτι μετά τις γερμανικές εκλογές όλα θα τα βρούμε; Βλέπετε τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία; Ήξερε ο πρωθυπουργός αν η Κυρία Μέρκελ θα είναι υποψήφια και πόσο θα ελέγχεται σε περιπτώσεις συνεργασίας με άλλα κόμματα και από ποιούς; Ήξερε ο πρωθυπουργός αν ο Κύριος Σοϊμπλε που πριν ένα τρίμηνο χλεύαζε τον ελληνικό λαό λέγοντας « Εγώ είχα πει στους Έλληνες, να αποχωρήσουν από το ευρώ, είναι αμαρτία να παιδεύονται έτσι…» αντικαταστήσει την Κυρία Μέρκελ; Άρα; Έπαιξε ο πρωθυπουργός στα ζάρια τη χώρα; Αυτό εννούσε με το «ήρθε η ώρα να παραδοθούμε»; Μακάρι να δούμε αν η υπόθεση έχει κάποια ψήγματα αλήθειας.
Εκλογές παντού.
Ιταλικό δημοψήφισμα εν όψει και μόλις τσίμπησε προς τα πάνω λίγο η DB ο Κύριος Ρέντσι φαίνεται να αρνείται τα περί δημοσιονομικής πειθαρχίας του Κυρίου Σοϊμπλε που στον πανικό του, μία λέει οτι πρέπει να ασκείται –η πειθαρχία- από τα κράτη, μία από τον ΕSM. Συντρέχουσα αρμοδιότητα της Ε.Ε είναι άραγε η πιθανότητα μιας ευρωπαϊκής καταστροφής; Από τον Κύριο Σόϊμπλε, όλα να τα περιμένουμε.
Η Ιταλία, έχει ένα κρίσιμο δημοψήφισμα και σαν και εμας, κρέμεται από μια κλωστή αναφορικά με τα της ΕΖ. Μετά έχουμε τις εκλογές στη Γαλλία και στη Γερμανία. Η ακροδεξιά καλπάζει στη Γερμανία. Ο πρωθυπουργός, άφησε αιχμές για τη Γερμανία αναφορικά με τη στάση της στο χρέος. Περιμένει τον Δεκέμβρη να διευθετηθεί (!!!). Ο πρωθυπουργός, σίγουρα θα διάβασε την εκτίμηση της SaxoBank. Στελέχους της, έστω. Οτι οι «επενδύσεις» περιμένουν την κυβέρνηση να πέσει ως ώριμο σύκο για να αρχίσουν τις μεταφορές κεφαλαίων. Στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε πολλές φορές στην Κυρία Μέρκελ και στη στήριξή της. Τώρα αφήνει αιχμές; Ελιγμός θα πούμε. Ναι, ελιγμός. Πάνω σε ποιά στρατηγική;
Η κινδυνολογία, στον τόπο που τη γέννησε.
Ο Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης δεν είναι απειλητικοί μήνες μόνο από την άποψη αριθμών. Όταν η DBπάει όπως πάει, τότε απορούμε με τον τρόπο που θα γίνει η όποια απομείωση, αναδιάρθρωση κτλ.Αυτοί οι μήνες, για εσωτερικούς λόγους της πρόσφατης κοινωνικής ιστορίας της χώρας, έχουν άλλη φόρτιση.
Μήπως αρχίσουμε να βρίσκουμε παντού αφορμές για να αποφύγουμε τα όσα έχουμε κάνει; Μήπως μαζί με τα αδιέξοδα νομοσχέδια από τα εργασιακά μέχρι τα όσα αφορούν τα ΜΜΕ, έρθουν καταστάσεις οι οποίες δημιουργήσουν ένα συνολικό αδιέξοδο το οποίο θα μας φέρει μπροστά σε zeropoint? Θα είναι μηδενικό το σημείο γιατί κανείς δεν είναι έτοιμος, ακόμη και στάχτη να παραλάβει από τη σημερινή κυβέρνηση. Όλα υποθέσεις. Άλλωστε, δε λέμε και κάτι καινούριο. Τα έχουμε ξαναδεί αυτά στη χώρα μας, όταν χρειάζεται να εκτονωθεί και να δικαιολογηθεί η ανικανότητα του πολιτκού μας προσωπικού, πάντα κάποιο «ανακουφιστικό τρίγωνο» σώζει κάθε φορά το κτίσμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το κτίσμα είναι ερείπιο και απλά αναρωτιόμαστε πόσο άσχημη και επώδυνη για τη χώρα, θα είναι μια πιθανή κατάρρευσή του.
*O Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων
