Για το κόστος που επιφέρει στη χώρα κάθε μέρα παραμονής των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία μιλάει
η Εύα Καϊλη σε συνεντευξή της στην imerisia, που όμως διαβάζοντας σωστά την πολιτική συγκυρία και τις προθέσεις της κυβέρνησης θεωρεί πως ο Αλέξης Τσίπρας θα προτιμήσει να μείνει στην εξουσία όσο αντέξει παρά να πάει σύντομα σε εκλογές.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Τσιούφου
Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, γύρω από το θέμα των τηλεοπτικών αδειών, πως διαμορφώνεται το κλίμα στις Βρυξέλλες για τις κινήσεις της κυβέρνησης;
Είναι προφανές ότι ο νόμος Παππά είναι καθαρά αντισυνταγματικός. Έχουμε, μάλιστα, μια έκτακτη ενημέρωση για την ανάληψη πρωτοβουλίας από ευρωβουλευτές από την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Ελλάδα και άλλες χώρες με παρουσία από Κομισιόν και γνωστούς δημοσιογράφους της Ευρώπης, με θέμα τις απόπειρες ελέγχου των ΜΜΕ και την προστασία της πολυφωνίας και της Δημοκρατίας, αλλά και με προτάσεις για τη θωράκιση της ανεξαρτησίας των αρχών.
Διακρίνατε, στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μια προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα και άλλων κορυφαίων στελεχών του μια προσπάθεια στροφής και ανοίγματος προς τη Σοσιαλδημοκρατία; Πόσο σας αφορούν, ως ΠΑΣΟΚ και ως ΔΗ.ΣΥ. εννοώ, τα ανοίγματα αυτά;
Φοβάμαι ότι το μόνο που μπορεί να διακρίνει κανείς στο χάος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η έκφραση απελπισίας στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του για τις αυταπάτες και τα ψέματα, που φαίνεται να πλησιάζει η ημερομηνία λήξης τους. Πλέον αντιλαμβάνονται ότι είναι αδύνατον να εγκαθιδρύσουν το μακροχρόνιο καθεστώς που ονειρεύονταν και το μόνο που τους απασχολεί είναι αν το ποσοστό τους στις επόμενες εκλογές θα είναι ή όχι μονοψήφιο.
Θυμηθείτε μόνο τη στιγμή που η θέση του κ. Τσίπρα στο συνέδριο μειοψήφησε και εξανάγκασε τους πάντες να ξαναψηφίσουν υποτιμώντας και προσβάλλοντας έτσι τα στελέχη του κόμματός του από «συντρόφους» σε αναλώσιμους υποτελείς. Φοβάμαι πως ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον μπορεί μόνο να αναπαράγει μνήμες από τις πρακτικές Βαλκάνιων και άλλων αυταρχικών κομματαρχών του προηγούμενου αιώνα και παραμένει ελκυστικός μόνο σε ανθρώπους παραπλανημένους ή με παρόμοια πολιτική αισθητική.
Αυτό αποδεικνύει το πόσο ασύμβατος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με τη λογική και την αξιοπρέπεια μιας πραγματικά προοδευτικής παράταξης που στηρίζεται σε μία γνήσια συντροφικότητα. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει τη χρυσή ευκαιρία να διατυπώσει ένα ηθικό, κοινωνικά συναφές και πολιτικά επιθετικό αφήγημα που θα επιτρέψει στους δημοκρατικούς πολίτες της Κεντροαριστεράς να χειραφετηθούν από την καθεστωτική φυλακή του ΣΥΡΙΖΑ πριν αυτή καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια τους.
Το τελευταίο διάστημα ο κ. Τσίπρας θέτει επιτακτικά το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους και προσδιορίζει, μάλιστα, το τέλος του έτους ως καταληκτικό χρόνο για την επίτευξη συμφωνίας. Πως αντιμετωπίζουν το ζήτημα τις Βρυξέλλες; Εκτιμάτε ότι μπορεί η κυβέρνηση να αποσπάσει, εντός του 2017, μια συμφωνία για τη διευθέτηση του χρέους;
Υπάρχουν δύο τρόποι να δει κάποιος αυτό το θέμα: είτε από την οικονομική πλευρά του ζητήματος, είτε από την πλευρά των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Από τη πλευρά της συγκυβέρνησης, η απομείωση του χρέους είναι τόσο χρήσιμη όσο η επικοινωνιακή της σημασία. Θα χρησιμοποιήσουν τη συζήτηση που θα ανοίξει ως «δικαίωση» των προσπαθειών τους με την ελπίδα όταν θα χάσουν τις εκλογές η διαφορά να μην είναι τέτοια που θα τους διαλύσει σαν κόμμα. Από την οικονομική πλευρά όμως της ιστορίας, που είναι η πιο σημαντική για τον λαό μας, η ολοκλήρωση της συζήτησης για την ελάφρυνση του χρέους προϋποθέτει να υπάρχει κυβέρνηση που να εμπνέει εμπιστοσύνη στους εταίρους της.
Και ενώ οι δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων δείχνουν θετικές, στη πράξη, όταν πάμε στο προκείμενο αποκαλύπτεται μία άλλη εικόνα. Σε αλλεπάλληλες ερωτήσεις μου προς την ηγεσία της ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την Επιτροπή, αναδεικνύεται μεγάλη καχυποψία που αντικατοπτρίζεται σε θέματα όπως η επιφύλαξη για το αν τα ελληνικά ομόλογα είναι επιλέξιμα στη διαδικασία της ποσοτικής χαλάρωσης τον επόμενο χρόνο, ή την άρνηση των θεσμών να μετατρέψουν το επιτόκιο δανεισμού στην Ελλάδα από κυμαινόμενο σε σταθερό, αν και το είχαν υποσχεθεί στην Ελλάδα πριν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαντάζει πλέον ασφαλής ή αξιόπιστος εταίρος και αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα διαπραγμάτευσης τόσο του χρέους όσο και των παράλογα υψηλών πλεονασμάτων που απαιτούνται. Κάθε μέρα παραμονής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιφέρει τεράστιο κόστος στη χώρα, και κυρίως στα πιο αδύναμα στρώματα.
Ακούγοντας κάποιοι το χρονοδιάγραμμα που έθεσε ο κ. Τσίπρας, για τη διευθέτηση του χρέους και με δεδομένες τις δυσκολίες που υπάρχουν, δεν απέκλεισαν να χρησιμοποιήσει την αδυναμία επίτευξης συμφωνίας προκειμένου να προσφύγει σε εκλογές, καταγγέλλοντας τη στάση των δανειστών μας. Συμμερίζεστε τις εκτιμήσεις αυτές;
Σε μία πρόταση: Ο κ. Τσίπρας δεν επιλέγει πλέον τις κινήσεις του στη πολιτική σκακιέρα. Σύρεται από γεγονότα και ψευδαισθήσεις. Θα προτιμήσει να μείνει στην εξουσία όσο αντέξει δεδομένων των εσωτερικών πιέσεων στο κόμμα του, της έκρηξης της κοινωνικής δυσαρέσκειας που η πολιτική του θα προκαλέσει στους επόμενους μήνες, και της δημοσκοπικής του κατάρρευσης. Εξωτερική πίεση δεν θα υπάρξει πριν την διεξαγωγή των Γερμανικών εκλογών. Αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, όποτε και να γίνουν οι εκλογές, όλες οι δύσκολες αποφάσεις στην Ευρώπη αναβάλλονται για το 2018.
Πως κατά την άποψή σας θα πρέπει να πορευτεί το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗ.ΣΥ., σε ότι αφορά τις προεκλογικές συνεργασίες, στις επόμενες εκλογές, με δεδομένο το «ναυάγιο» των συζητήσεων με το Ποτάμι;
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, έχει ένα μεγάλο πολιτικό πλεονέκτημα. Απευθύνεται σε έναν υγιή κόσμο, αυτόν της προοδευτικής και σύγχρονης Σοσιαλδημοκρατίας, και αποτελεί το μοναδικό σταθερό σημείο αναφοράς στο χώρο, την στιγμή που κάθε άλλη εναλλακτική είτε βρίσκεται σε ραγδαία πτώση είτε βρίσκεται εκτός πολιτικού χάρτη. Αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από τις προσωπικές φιλοδοξίες που μας χωρίζουν. Με το εγχείρημα της Ελιάς δείξαμε τις δυναμικές που διατηρεί ο χώρος μας όταν δουλεύουμε όλοι γι’ αυτόν και φέρνουμε στο προσκήνιο νέους ανθρώπους. Η Ελιά εξέπληξε με την εκλογική της επιτυχία, όταν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ φαινόταν παντοδύναμος. Σήμερα δεν έχουμε παρά να διδαχθούμε από τα λάθη μας και να κάνουμε αυτό που πρέπει όλοι μαζί. Δεν είναι δύσκολο.
Τι έφταιξε και μια ακόμη προσπάθεια για την συμπόρευση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς οδηγήθηκε σε αποτυχία; Σε ποιες δυνάμεις θα πρέπει να απευθυνθεί τώρα το ΠΑΣΟΚ, ώστε να πετύχει μια κάποια διεύρυνση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και να προχωρήσει η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα;
Οι δυνάμεις μας προσδιορίζονται από τις βασικές ιδεολογικές μας αρχές και κατευθύνσεις. Η Δημοκρατική Παράταξη είναι σαφής πολιτικός χώρος. Το σημαντικό είναι να αρχίσουμε να κάνουμε μια διαχείριση των κοινών πολιτικών και ιστορικών αναφορών μας και να διατυπώσουμε ένα ασφαλές και επίκαιρο πρόγραμμα διακυβέρνησης για το τώρα και το αύριο. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα μέσα από τη βάση μας και χωρίς προφάσεις ή αποκλεισμούς εκ των προτέρων, ακολουθώντας άλλωστε την σαφή εντολή που ελήφθη στο συνέδριο μας.
Αν σας ζητηθεί στις επόμενες εκλογές να ενισχύσετε τα εθνικά ψηφοδέλτια του κόμματός σας τι θα κάνετε; Θα εγκαταλείψετε την Ευρωβουλή προς χάριν του ελληνικού Κοινοβουλίου;
Σέβομαι την εντολή που μου έδωσαν οι Έλληνες πολίτες και έχω καταφέρει νομίζω, να είμαι χρήσιμη στη χώρα μου μαζί με την εξαιρετική ομάδα συνεργατών μου, σε μία πολύ δύσκολη πολιτική συγκυρία. Θα συνεχίσω να εργάζομαι για την Ελλάδα μακριά από καιροσκοπισμούς και προσωπικές ματαιοδοξίες.
Ο ψεύτης, ο κλέφτης και ο ΣΥΡΙΖΑ
Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, πολλά κορυφαία στελέχη των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών συνεχίζουν να «φλερτάρουν» πολιτικά με τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει γίνει ο μόνιμος προσκεκλημένος στις Συνόδους της ευρω-σοσιαλιστικής ομάδας. Σας ενοχλούν οι «προσκλήσεις» αυτές; Σε τι αποσκοπούν οι Ευρωπαίοι σύντροφοί σας;
Αυτό είναι ανακριβές. Πρέπει στην Ελλάδα να γίνει σαφές ότι άλλο πράγμα είναι η προσπάθεια πολιτικής κοινωνικοποίησης και το framing, που εξυπηρετεί άλλους στόχους, και άλλο η επιδίωξη πολιτικού προσεταιρισμού στη βάση μιας κοινής στρατηγικής συνεργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι τύπου Ανατολικής Ευρώπης πρακτικές του, αναπαράγουν μεγάλη απέχθεια ακόμα και σε εκείνους που πριν μερικούς μήνες φάνταζε ως μια αριστερή απάντηση σε μία Δεξιά Ευρώπη. Τα λάβαρα της αριστεροσύνης όμως, και οι ψευτο-αντισυστημικές ρητορικές μπορούν να ξεγελούν μόνο στην αρχή. Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται, και η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει την ακρίβεια της παροιμίας. Κανένας, και δη η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, δεν θα ταυτίσει τη παράταξη με ένα τέτοιο εθνο-λαϊκιστικό μόρφωμα.
