Οσοι διάβασαν την κυριακάτικη συνέντευξη του Πρωθυπουργού (εδώ), αλλά και όσοι πρόσεξαν τις, εθιμικές πλέον, κυβερνητικές διαρροές του Σαββατοκύριακου, κατάλαβαν τη σύνθεση του νέου success story της κυβέρνησης: απλή αναλογική, συνταγματική αναθεώρηση, νέοι καναλάρχες και μέτωπο χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου με σοσιαλιστικό άρωμα, το οποίο προτιμά εσχάτως ο κ. Τσίπρας να φορά στο εξωτερικό, ενώ εδώ μέσα έχει σταθερά το δεξιολαϊκιστικό άρωμα Καμμένου με ολίγη από άρωμα Λεβέντη.
Όπως θα καταλάβατε, αυτό θα είναι και το μοτίβο του Πρωθυπουργού την άλλη βδομάδα στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Θα βρει μπροστά του, βεβαίως και ολίγον ΕΝΦΙΑ, αλλά ελπίζει ότι θα έχει ξεθυμάνει. Αλλωστε, αυτά είναι περσινά ξινά σταφύλια, που μπορεί να επιχειρήσει να τα κάνει γλυκά με καμιά εξαγγελία του τύπου «τώρα που τα παίρνουμε από τους διαπλεκόμενους θα μειώσουμε τον ΕΝΦΙΑ».
Ετσι βλέπει τα πράγματα ο κ. Τσίπρας μέσα από το αυτάρεσκο καβούκι του και δεν έχει μάτια για κάποια άλλα, «δευτερεύοντα». Αν είχε, θα πρόσεχε, για παράδειγμα, τα πρόσφατα στοιχεία (εδώ περισσότερα) που ανακοινώθηκαν και δείχνουν τα εξής ανατριχιαστικά:
-Πρώτον, ότι το 60% των εργαζομένων αμείβεται πλέον με λιγότερα από 1000 ευρώ. Και
-Δεύτερον, ότι οι μισοί από τους νέους εργαζομένους παίρνουν μεταξύ 200 και 400 ευρώ.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, η κατάσταση αυτή δεν δημιουργήθηκε επί κυβερνήσεως Τσίπρα. Όμως, αυτή η κυβέρνηση μετρά πλέον 20 μήνες στην εξουσία. Και η κατρακύλα συνεχίζεται. Το χειρότερο είναι ότι ουδείς έδωσε ιδιαίτερη σημασία στα στοιχεία αυτά. Ούτε κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης, που (κι αυτά) φαίνεται να πιστεύουν ότι ο εργαζόμενος των 200 ευρώ νοιάζεται για το αν θα βλέπει την οθόνη τού πρώην ή του νυν (ΣΥΡΙΖΑίου, δηλαδή) διαπλεκόμενου καναλάρχη.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ουδείς νοιάζεται για το πού θα πάρει η κατάσταση αυτή. Πώς ο εργαζόμενος των 400 ευρώ (η καλή εκδοχή) θα πληρώνει το ασφαλιστικό του ταμείο, το ταμείο για την περίθαλψή του, τη ΔΕΗ, ο νερό και την τηλεφωνία του και θα του μένει και κάτι για να τρώει. Ουδείς φαίνεται να ανησυχεί για το πόσο θα συνεχίσει να στέκεται όρθια μια χώρα με ανεργία θηριώδη και με όσους τυχαίνει να δουλεύουν (αν πληρώνονται) να μη μπορούν να καλύψουν τα στοιχειώδη.
Ο κ. Τσίπρας κοντεύει να κλείσει δυο χρόνια στην πρωθυπουργία. Δεν έχει πλέον το άλλοθι ούτε των αυταπατών ούτε της «καμμένης γης» που παρέλαβε. Τώρα καλλιεργεί εκείνος τη γη και, δυστυχώς, μόνο μαύρη σοδειά παράγει.
Είναι ολοφάνερη. Αν δεν ήταν κλεισμένος στο καβούκι της αυταρέσκειας , θα την έβλεπε και ο ίδιος. Όμως, φαίνεται ότι έχει επιλέξει να βλέπει τις «επιτυχίες» που και ο ίδιος αραδιάζει. Αλλά η πραγματική οικονομία, όπως και η πραγματική ζωή, είναι άλλη. Και αφήνει την απλή αναλογική του, τις άδειες στα κανάλια («του» θα γίνουν σε λίγο) και τη «δίκαιη ανάπτυξή» του (είναι η νέα καραμέλα που πιπιλίζουν) για όσους αρκούνται στη θρεπτική τροφή που λέγεται σανό.
Αν ο κ.Τσίπρας και οι συν αυτώ ονειρεύονται ότι θα μείνουν προστατευμένοι στο καβούκι τους, επειδή έχουν συμμαχήσει με τους «καραμανλικούς» εναντίον του Μητσοτάκη και θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τοsuccess story τους, είναι μακριά νυχτωμένοι. Θα ξυπνήσουν απότομα και το πέσιμο από το κρεβάτι της μακαριότητας θα είναι πολύ οδυνηρό.
