Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Το τέλος του τραπεζικού πάρτυ! Δανειστές και κυβέρνηση βάζουν τέλος στο τρίγωνο της διαπλοκής

Τέλος εποχής βάζουν δανειστές και κυβέρνηση στο διαβρωμένο τραπεζικό σύστημα ανοίγοντας μια νέα σελίδα στο χρηματοπιστωτικό τομέα.

Η εναρμόνιση του τραπεζικού συστήματοε με τα ευρωπαικά πρότυπα χωρίς κολλητούς, κουμπαριές, θαλασσοδάνεια και μπουκωμένα από την τραπεζική διαφήμιση ΜΜΕ είναι η απαραίτητη προυπόθεση για την εκκίνηση της οικονομικής ανάπτυξης

Καταλύτη εξελίξεων αναμένεται να αποτελέσει για τον τραπεζικό κλάδο η ιστορικών διαστάσεων παραίτηση του Μιχάλη Σάλλα από την προεδρία της Τράπεζας Πειραιώς,

Έπειτα από 6 χρόνια εξαπάτησης, κοροιδίας, θαλασσοδανείων, σοκαριστικών αποκαλύψεων και διαρκών ανακεφαλαιοποιήσεων με τα χρήματα του ελληνικού λαού, σπάει το “άβατο” στον αμαρτωλό τραπεζικό κλάδο και επιτέλους οι τράπεζες αρχίζουν και αυτές, έστω και την “δωδεκάτη ώρα¨ να υφίστανται τις μεταρρυθμιστικές συνέπειες του Μνημονίου και της διαρκούς επιτροπείας. Βεβαίως, διάφοροι νοσταλγοί της τριγωνικής διαπλοκής πολιτικής – τραπεζών-ΜΜΕ ήδη καταγγέλλουν μετα βδελυγμίας “αφελληνισμό του τραπεζικού συστήματος'”

Όμως εκτός από το ότι…είδαμε τι έκαναν οι Έλληνες τραπεζίτες, η απόδοση των τραπεζικών ιδρυμάτων και η σωστή λειτουργία τους επ ωφελεία της αγοράς, των πολιτών και των επενδύσεων δεν είναι θέμα…εθνικότητας αλλά ικανοτήτων και ακεραιότητας.

Ο Μιχάλης Σάλλας υπήρξε για δεκαετίες ένας πανίσχυρος άνδρας του τραπεζικού κλάδου, τη γνώμη του οποίου δεν αγνοούσε καμία κυβέρνηση. Ο Σάλλας, καλώς ή κακώς, εξαιτίας του γεγονότος ότι από απλός δικηγόρος κατάφερε να γίνει μεγαλοτραπεζίτης, ενσαρκώνει όλο το προηγούμενο διάστημα που έφερε τις τράπεζες στην κατάσταση που τις έφερε. Επί των ημερών του, η Τράπεζα Πειραιώς ξεκίνησε ως…απλό “μπακάλικο” και κατέληξε ως η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας.

Ταυτόχρονα, βεβαίως, αν και η συμβολή του Μιχάλη Σάλλα και της τράπεζάς του στην οικονομία προφανώς και δεν μπορεί να υποτιμηθεί, η Πειραιώς, όπως και άλλες τράπεζες μπήκαν στο παιχνίδι του ανταγνωνισμού, των “θαλασσοδανείων” , της εύνοιας σε συγκεκριμένα ΜΜΕ αλλά και του επηρεασμού της πολιτικής εξουσίας. Και αυτό το παιχνίδι αποδείχθηκε ακριβό για τον ελληνικό λαό, αφού όλοι μας έχουμε χρεωθεί περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια σε ρευστό και εγγυήσεις, προκειμένου να καλυφθούν οιτρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, ώστε να μην καταρρεύσουν και να μην εξαερωθούν οι εναπομείνασες αποταμιεύσεις των Ελλήνων.

Τέλος στο τρίγωνο της διαπλοκής

Το ακριβό αυτό παιχνίδι δεν αφορά μόνο στην εποχή του ακραίου ανταγωνισμού των τραπεζών, που οδήγησε στην έκρηξη της υπερκατανάλωσης και στη “ζωή με δανεικά” σχεδόν όλους τους Έλληνες πολίτες. Δεν αφορά δηλαδή μόνο στα “διακοποδάνεια”, στις “άτοκες χρηματοδοτήσεις” , στην τρελή κούρσα των στεγαστικών δανείων και στα δάνεια για…5 ημέρες διακοπών στη Χαβάη ή τις Μαλδίβες.Αυτά προφανώς και έπαιξαν τον κακό ρόλο τους στην εκμάθηση του ελληνικού λαού να ζει με δανεικά πάνω από τις δυνατότητές του. Ωστόσο τα υπόλοιπα 9/10 του παγόβουνου αφορούν στα θαλασσοδάνεια και στην υπαρκτή διαπλοκή μεταξύ πολιτικής εξουσίας και “τέταρτης εξουσίας” ,δηλαδή των ΜΜΕ. Αυτές τις ημέρες, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής που διευρευνά δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ αποκαλύπτονται συγκλονιστικά στοιχεία.
Εκδότες και μιντιακά συγκροτήματα έπαιρναν δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια δανείων με…ένα απλό τηλεφώνημα και χωρίς καμία εγγύηση. Ταυτόχρονα κόμματα , όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ λάμβαναν πλουσιοπάροχα δάνεια, είτε με “υποσχετικές” αντί εγγυήσεων , είτε ενεχυριάζοντας την…μελλονιτκή κρατική χρηματοδότηση λες και ήξεραν τα ποσοστά που θα έπαιρναν στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις!
Όλα τα παραπάνω αφορούν μια “τρύπα’ που υπολογίζεται με μετριοπαθείς υπολογισμούς σε …1,5 δισεκατομμύριο ευρώ, όταν η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απορρόφησε 5 δισεκατομμύρια! Δηλαδή το 30% των χρημάτων που χρεώθηκε πριν μερικούς μήνες (αφού είχαν προηγηθεί κι άλλες ανακεφαλαιοποιήσεις που επίσης χρεωθήκαμε εμείς…) ο ελληνικός λαός πήγαν για να κλείσουν οι “μαύρες τρύπες” τις οποίες δημιούργησαν …δύο κόμματα και μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού κανάλια και εφημερίδες!

Αυτονοήτως, με τον τρόπο αυτό, αλλά και με τις παχυλές διαφημιστικές δαπάνες οι τράπεζες εξασφάλιζαν την “σιωπή” των κυρίαρχων ΜΜΕ για τις “μαύρες τρύπες” και μάλιστα οι διαφημίσεις πολλές φορές μοιράζονταν αφειδώς και σε μικρότερα ΜΜΕ ή σε λαθρόβια έντυπα, για να διασφαλιστεί ότι η σιωπή θα είναι…γενικής ισχύος.

Κάπως έτσι οι “μαύρες τρύπες” μεγάλωναν, ο λαός δανειζόταν και πλήρωνε και οι τράπεζες έμεναν στο απυρόβλητο, έχοντας εξασφαλίσει επικοινωνιακή και πολιτική ασυλία από τα ΜΜΕ αλλά και από τους κυβερνώντες.

Ας είναι καλά οι ξένοι!

Η παραίτηση Σάλλα, λοιπόν, αποτελεί μόνο την αρχή στην ευρεία αναδιάρθρωση που θα ξεκινήσει στον τραπεζικό κλάδο. Έστω κι αν ο ίδιος ο πρώην, πλέον, “ισχυρός άνδρας ” της Τράπεζας Πειραιώς εμφανίστηκε να αποχωρεί δικαιωμένος και έχοντας γιγαντώσει τον όμιλό οτυ, η αλήθεια είναι ότι αποχώρησε για να μην “ξηλωθεί” αργότερα. Η παραίτηση Σάλλα αλλά και όσες ακολουθήσουν, εντάσσονται στο πλαίσιο των δεσμεύσεων και των όρων του μνημονίου, που προβλέπουν όχι μόνο την πλήρη αναδιάρθρωση στην διοικητική δομή των τραπεζών, αλλά και μια σειρά από προϋποθέσεις που θωρακίζουν τις τράπεζες – και τον ελληνικό λαό -από μελλοντικές απόπειρες διαπλοκής ή ευνοιοκρατίας.
Μεταξύ άλλων, προϋποθέσεις για τα νέα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών θα είναι η μη δραστηριοποιησή τους στον τραπεζικό τομές σε βάθος δεκαετίας, ώστε να μην είναι “συνένοχοι” του εγκλήματος που συντελέστηκε σε βάρος του Ελληνικού λαού.
Επίσης ορίζεται μια σειρά τυπικών προσόντων που ισχύει για όλους τους μεγάλους τραπεζικούς ομίλους της δύσης, ενώ οι υποψήφιοι για τη διοίκηση των τραπεζών θα πρέπει εδώ και πολλά χρόνια να μην εχουν βρεθεί σε πολιτικές και κομματικές θέσεις, ώστε να μην αναπαραχθεί η διαπλοκή του παρελθόντος.

Μάλιστα με δεδομένο ότι πλέον και ο έλεγχος του ΤΧΣ θα “μοιραστεί” μεταξύ κυβέρνησης και εκπροσώπων των δανειστών, θεωρείται βέβαιο ότι εφεξής, οι τράπεζες αλλά και το ΤΧΣ που θα τις επιβλέπει, θα πρέπει να ασκούν την τραπεζική λειτουργία με συναίσθηση ευθύνης τηρώντας τα αντικειμενικά κριτήρια, υπηρετώντας το ρόλο των τραπεζών ως πυλώνων χρηματοδότησης και ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά και αποκλείοντας κάθε ευνοιοκρατικό κριτήριο ή χορήγηση δανείου σε “φίλο” και “κολλητό”. Και αυτά – κακά τα ψέμματα- μόνο οι ξένοι μπορούν να τα κάνουν. Η Ελλάδα είναι χώρα μικρή, η πολιτική, δημοσιογραφική και τραπεζική πιάτσα είναι μια μεγάλη παρέα, οπότε αν δεν παρεμβάλονταν οι έλεγχοι των ξένων, πολύ γρήγορα οι τράπεζες θα ξεκινούσαν εκ νέου μια ξέφρενη κούρσα διαπλοκής με τελικό θύμα τον ελληνικό λαό.

Τήρηση δεσμεύσεων δια…της πλαγίας

Βεβαίως, για όλα τα παραπάνω δεν μπορούμε να μην αποδώσουμε τα εύσημα και στην κυβέρνηση. Σίγουρα μια κυβέρνηση από μόνη της είναι αδύναμη να τα βάλει με τον τραπεζικό κλάδο και τους “φίλους” του.
Έτσι, προκειμένου ο Αλέξης Τσίπρας να ικανοποιήσει την δέσμευσή του για “αξιολόγηση” και “αλλαγές” στις διοικήσεις των τραπεζών, επέλεξε κάτι πιο έξυπνο από την “τυφλή” σύγκρουση: να αφήσει τους δανειστές να…κάνουν τη “βρώμικη δουλειά” (που όμως δεν είναι καθόλου βρώμικη) Και αυτή η επιλογή δεν ήταν μονόδρομος για πρωθυπουργό αφού στο παρελθόν οι δανειστές είχαν προσπαθήσει τουλάχιστον 3 φορές να βάλουν τάξη στις τράπεζες αλλά οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί έιχαν θέση βέτο και “κόκκινες γραμμές”…

Από την εφημερίδα “Το Άρθρο”

Διαβάστε ακόμη

Τα “μπουκωμένα” ΜΜΕ και οι αγιογραφίες για Σάλλα



Αν βρήκατε το άρθρο ενδιαφέρον κλικ ΕΔΩ
Για άμεση ενημέρωση ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΗΛΕΚΤΡΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 103 (VIDEO)

Δείτε το νέο επεισόδιο της σειράς ΗΛΕΚΤΡΑ που βλέπουμε στην ΕΡΤ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 103 Ο Παύλος στριμώχνεται στο δείπνο τόσο από τον Βρεττό, όσο και από τον Νικόλα. Ο...