Μια πρώτη ματιά στα όσα έγιναν στις 11 ώρες που συνεδρίαζε το Eurogroup για την Ελλάδα αλλά και μια ανάλυση για τα λάθη που έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται επιχειρεί το περιοδικό Forbes στην διαδικτυακή του έκδοση.
«Καμία μεγάλη έκπληξη από τις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος. Όλοι δηλώνουν νικητές και αυτό που πραγματικά συνέβη είναι ότι το θέμα παραπέμφθηκε στις καλένδες και όλοι θα παίξουν τις καθυστερήσεις και θα προσποιούνται λίγο ακόμα.
Τα πραγματικά δεδομένα είναι ότι η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει όλο το χρέος γιατί πολύ απλά δεν μπορεί. Προφανώς, με κάποιον τρόπο θα γίνει ελάφρυνση αυτού του χρέους. Το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι αυτό πρέπει να γίνει. Να μειωθεί το κεφάλαιο που οφείλει η Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση συμφωνεί. Όλοι οι υπόλοιποι όχι. Η ΕΚΤ, το Eurogroup και πολλές ευρωπαϊκές κυβέρνησεις δεν θέλουν να γίνει έτσι. Αυτό που θα προτιμούσαν είναι να προσποιούνται για μερικές δεκαετίες ακόμα ότι η Ελλάδα θα τα αποπληρώσει όλα.
Στο μεταξύ, όλοι χάνουν τα λεφτά τους και ο πληθωρισμός τραβάει την ανηφόρα. Αυτή είναι η καλύτερη πολιτική απάντηση και η χειρότερη οικονομική. Και όπως καλά γνωρίζετε, όταν οι πολιτικοί διαπραγματεύονται κερδίζει η πολιτική…
Η ευρωζώνη έδωσε στην Ελλάδα μια προσφορά για ελάφρυνση χρέους – αυτό που ονόμασαν οι υπουργοί Οικονομικών συμφωνία – και που κέρδισε την δέσμευση από το ΔΝΤ να επιστρεψει στο ελληνικό προγραμμα.
Αυτό που είναι στενάχωρο σε όλη αυτή την συζήτηση η οποία κρατάει αρκετά χρόνια τώρα είναι ότι το βασικό πακέτο που προτείνει σε όποια χώρα το έχει ανάγκη το ΔΝΤ, ήταν και είναι αυτό που χρειαζόταν και χρειάζεται η Ελλάδα.
Κούρεμα του χρέους, υποτίμηση του νομίσματος για να υπάρξουν νομισματικά και φορολογικά κίνητρα, ευνοϊκούς όρους δανειοδότησης από το ίδιο το ΔΝΤ για να ηρεμήσει ο τόπος και λίγο μεγαλύτερη αυστηρότητα για τις δημόσιες δαπάνες και τους προϋπολογισμούς. Αν όλα αυτά είχαν γίνει το 2012 το πρόβλημα θα είχε λυθεί εδώ και καιρό. Και αυτή είναι η ελληνική τραγωδία: ξέραμε και ξέρουμε τι έπρεπε να γίνει αλλά οι ευρωπαίοι πολιτικοί εθελοτυφλούσαν. Και ως εκ τούτου η καταστροφή της οικονομίας της ΕΕ συνεχίζεται θυσιαζόμενη στον βωμό του ενιαίου νομίσματος».
