Όταν πριν από μερικούς μήνες το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ λάμβανε την ιστορική του απόφαση για την αντιμετώπιση του τρομοκρατικού μορφώματος της Daesh (αναφερόταν εσφαλμένα στην απόφαση ως ISIS), είχαμε αναφερθεί εκτεταμένα στις μεγάλες δυνατότητες που δημιουργούσε αυτή η απόφαση στην αντιμετώπιση της απειλής, και επισημαίναμε ότι το πλαίσιο που ειχε δημιουργηθεί ήταν εσφαλμένο.
Συγκεκριμένα, διαφωνούσαμε στην αναγνώρισή τους ως “κράτος του Ισλάμ στο Ιράκ και στη Συρία”, όπως δηλωνε η ονομασια ISIS που χρησιμοποιούσαν. Στην ουσία αναγνώριζαν στους τρομοκράτες δολοφόνους έμμεσα χαρακτήρα κράτους, μέσω της ονομασίας.
Πολύ αργότερα η διεθνής κοινότητα άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο “DAESH” για να αμφισβητήσει την κρατική υπόσταση και την οιαδήποτε επιχειρούμενη νομιμοποίηση ως κράτος, από τους τρομοκράτες/δολοφόνους.
Είχαμε αναφερθεί επίσης και στη μεγάλη ευκαιρία που έχασε το ΣΑ του ΟΗΕ, να συνδέσει τις δράσεις και την οντότητα του μορφώματος αυτού με το πλαίσιο των παλαιότερων αποφάσεων του για την αντιμετώπιση διεθνώς της τρομοκρατίας.
Η σύνδεση αυτή θα απελευθέρωνε τις διεθνείς διωκτικές αρχές για την καλύτερη αντιμετώπιση των φανατικών αυτών τρομοκρατών σε όλα τα μέρη του κόσμου και θα βοηθούσε τις υπηρεσίες πληροφορίων να συνεργασθούν καλύτερα, όμως αυτό δεν έγινε και η απόφαση αφορά μόνο την “ISIS” . Και μάλιστα στο περιορισμένο χωρο της Συρίας και του Ιράκ. Ενώ θα έπρεπε για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση, να αφορά σε οιαδήποτε δράση του τρομοκρατικού μορφώματος, σε οιδήποτε χώρα.
Τονίζαμε με ένταση οτι το έλλειμμα αυτό θα το βρούμε μπροστά μας, γιατι η ήττα των τρομοκρατών στις περιοχές αυτές δεν σημαίνει ότι ο κίνδυνος αντιμετωπίσθηκε, γιατί αυτοί θα βρουν άλλο ασταθές κράτος για να μετακινηθούν είτε με κατάκτηση εδαφών του είτε χρησιμοποιώντας το ως ξενιστή.
Σήμερα, μετά την μαζική τους υποχώρηση στη Συρία, μετακινούνται σε άλλες περιοχές και προσπαθούν να δημιουργήσουν αυτό που θα καλούν ως το “Ισλαμικο κράτος της Λιβύης”. Και δεν θα παραξενευθούμε εάν ταυτόχρονα πλεόν, ξεκινήσει η δημιουργία αυτοαποκαλούμενων ως “Ισλαμικών κρατών” και σε άλλες ασταθείς μουσουλμανικές χώρες.
Δυστυχώς η τρομοκρατία αυτή των φανατικών δολοφόνων δεν δημιουργήθηκε από μόνη της. Φανατικοί πάντα υπήρχαν!!!
Ανδρώθηκαν όμως και ενισχύθηκαν χάριν των επαναλαμβανομένων λαθών του Δυτικού κόσμου στη περιοχή της ευρύτερης Μέσης Αναντολής.
Και τα λάθη δυστυχώς συνεχίζονται.
