Ο Σταύρος Ψυχάρης δεν είναι ένα ινδικό χοιρίδιο που καταπίνεται αμάσητο από έναν «δεξιό βόα» ή μια «αριστερή ανακόντα». Ο ΔΟΛ, από την εποχή του Δημήτρη Λαμπράκη (που υπήρξε μέλος και της τριμελούς διεθνούς επιτροπής ελέγχου της χώρας) ήταν ένα Συγκρότημα Τύπου πολύ «δύσπεπτο» για όλες τις πολιτικές κυβερνήσεις και τους οικονομικούς παράγοντες του τόπου.
του Γιώργου Τράγκα
Επρεπε όλοι να τα έχουν καλά μαζί του. Το περίφημο «Συγκρότημα» (όπως συνηθίζουν να το λένε μέχρι σήμερα) είχε τον έλεγχο της πολιτικής σκηνής, του δημοκρατικού και πνευματικού κόσμου και ώς ένα μεγάλο βαθμό της περίφημης Κεντροαριστεράς, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά τον εμφύλιο.
Και να σκεφτεί κανείς, ότι επί Κατοχής το «Ελεύθερον Βήμα» και τα «Αθηναϊκά Νέα» ήταν απολύτως «συμμορφωμένα» και συνεργαζόμενα, τόσο με τη γερμανική διοίκηση όσο και με τις δοσιλογικές κυβερνήσεις. Μάλιστα, μετά τη λήξη του πολέμου υποχρεώθηκαν να αλλάξουν τίτλους για να μη δημευθεί η περιουσία τους ή έχουν άλλες συνέπειες οι ιδιοκτήτες τους. Έτσι, το «Ελεύθερον Βήμα» έγινε «ΤΟ ΒΗΜΑ» και τα «Αθηναϊκά Νέα» έγιναν «ΤΑ ΝΕΑ».
Μετά τη λήξη του πολέμου, όμως, άρχισαν πάλι να επηρεάζουν την πολιτική σκηνή και να ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Αυτό συνέβαινε και στην εποχή του Σταύρου Ψυχάρη. Είτε όταν αυτός ήταν ο «μπροστινός» του Χρήστου Λαμπράκη είτε αργότερα, όταν, μετά τον θάνατο του Λαμπράκη, όλες οι μετοχές ΔΟΛ πέρασαν στα χέρια του. Όταν ανέβηκε το άστρο του Ψυχάρη, το Συγκρότημα επηρέαζε, όπως ελέγετο και γραφόταν, και τις περισσότερες οικονομικές εξελίξεις. Δηλαδή, πού θα πάνε από την εκάστοτε κυβέρνηση οι μεγάλες δουλειές.
Ανέβηκαν οι μετοχές
Η λειτουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα και η δημιουργία του MEGA με τη συμμετοχή του Χρήστου Λαμπράκη, ανέβασε πάρα πολύ τη δυναμικότητα αλλά και τη βουλιμία του ΔΟΛ, που για ένα διάστημα επί των ημερών Σημίτη, η μετοχή του έφτασε στη Σοφοκλέους να είναι εφάμιλλη και μεγαλύτερης αξίας ή εμπορευσιμότητας από εκείνη της SHELL, της TEXACO και ίσως της GOLDMAN SACHS!! Κάποιες στιγμές του Χρηματιστηρίου – φούσκα η κεφαλαιοποίηση των μετοχών του ΔΟΛ ήταν σε αστρονομικά ύψη. Όπως και του «Τηλέτυπου» (Mega Channel) και άλλων εκδοτικών επιχειρήσεων, όπως ο «Πήγασος». Φυσικά, δεν ήταν η μόνη μετοχή που εκτοξεύτηκε στα ουράνια την εποχή της μεταπολίτευσης και ειδικά την περίοδο του αρχιδιαπλεκόμενου Σημίτη, ο οποίος έδωσε τις περισσότερες απευθείας αναθέσεις και μοίρασε χωρίς διαγωνισμούς τα Ολυμπιακά Έργα. Ο Κώστας Σημίτης, εθεωρείτο πλήρως καθοδηγούμενος και υπάκουος του ΔΟΛ. Θυμάμαι, σε μια συνάντησή μου με τον μακαρίτη Χρήστο Λαμπράκη, παραμονές εκδόσεως της εφημερίδας «Η Χώρα», που μου είπε μέσα στο γραφείο του, στη Χρήστου Λαδά, ότι «λόγω της ασφυξίας της αγοράς συνέστησε στην κυβέρνηση να κάνει εκλογές στις 9 Απριλίου» (σ.σ. το 2000). Όταν βγήκα από εκείνο το ραντεβού, κατευθύνθηκα στην καφετέρια κεντρικού ξενοδοχείου, όπου είδα στην τηλεόραση τον Σημίτη να ανακοινώνει εκτάκτως ότι αποφάσισε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, σε αυτή την ημερομηνία, 9 Απριλίου!
Ο Πώποτας και ο Κοσκωτάς
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται πόλεμος μεταξύ του «Συγκροτήματος» και μιας κυβέρνησης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε προσπαθήσει πότε με τον βολιώτη εκδότη Θανάση Πώποτα και πότε με τον Γιώργο Κοσκωτά, να δημιουργήσει ανταγωνιστικούς πόλους στη Χρήστου Λαδά. Ο άτυχος Θανάσης Πώποτας οδηγήθηκε στη φυλακή και αυτή η περιπέτεια τον οδήγησε σε τύφλωση και μετά σε θάνατο. Ο Γιώργος Κοσκωτάς πήγε πολλά χρόνια φυλακή, ενώ ο αείμνηστος Παπανδρέου αθωώθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο. Σε όλη τη διάρκεια της δίκης ήταν «ωσεί παρών». Αυτοί που τον έστειλαν με «καυτά» άρθρα και ρεπορτάζ στο Ειδικό Δικαστήριο (ΔΟΛ, «Ελευθεροτυπία» και άλλοι) κατέθεσαν ως μάρυρες… υπεράσπισής του!!! Οι πρωθυπουργοί δεν πηγαίνουν εύκολα φυλακή στην Ελλάδα, για να μην πω ποτέ…
Ο Κώστας Καραμανλής συγκρούστηκε με τον βασικό μέτοχο και υπέστη βαριά ήττα, μαζί με τους κυρίους Προκόπη Παυλόπουλο και Θοδωρή Ρουσόπουλο που τον βοήθησαν να «μαγειρέψει» το νομοσχέδιο για τον βασικό μέτοχο. Οι διαπλεκόμενοι των Αθηνών (αυτοί που είχαν εφημερίδες και ταυτόχρονα κατασκευαστικές εταιρείες) κατέφυγαν στις Βρυξέλλες και οι αρμόδιοι κομισάριοι επέβαλλαν πρόστιμα και άλλες ποινές στην Αθήνα, η οποία έσπευσε να μαζέψει το νομοσχέδιο και την ορμή της για την πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας πρωθυπουργός ή ένας υπουργός ή ένα κόμμα σκούζει και διαμαρτύρεται εναντίον του κ. Ψυχάρη, του «Βήματος» και των «Νέων». Σε πιο μικρές επιχειρήσεις Τύπου, συνήθως απαντούν στέλνοντας τις φορολογικές Αρχές ή δημιουργώντας μια απαξιωτική ατμόσφαιρα για τον εκδότη ή τον δημοσιογράφο που τους ενοχλεί. Με τη «Χρήστου Λαδά» τα πράγματα ήταν πάντα πιο ακανθώδη, γιατί το δίδυμο «Βήμα» – «Νέα» επηρεάζει τον κεντρώο χώρο και κυρίως τον πασοκικό και υποτίθεται ότι πάντα έχει «καπελωμένο» και ελεγχόμενο τον κόσμο της κουλτούρας, λόγω συγγένειας με το Μέγαρο Μουσικής.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεξιές κυβερνήσεις, όπως και αυτή του Κώστα Καραμανλή ή παλαιότερα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, δεν καθόντουσαν στο ένα πόδι όταν ακουγόταν η φωνή του Σταύρου ή του Χρήστου. Άλλωστε ο επίτιμος είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Λαμπράκη και κουμπαριές μέσω του Κώστα Πυλαρινού. Θυμάμαι τον Δημήτρη Ρίζο, διευθυντή του «Αδέσμευτου Τύπου», που αφηγείτο τακτικά ότι έπαιρνε τηλέφωνο τον Ρουσόπουλο επί εβδομάδες και δεν του έβγαινε. Και μόλις είπε ψέματα ότι είναι ο «Σταύρος Ψυχάρης», ο τότε υπουργός Επικρατείας, «του βγήκε» σε δευτερόλεπτα!
Ήταν επίσης γνωστό παλαιότερα σε όλους τους δημοσιογράφους και μετέχοντες στα κοινά, ότι ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ διέκοπτε συσκέψεις με στρατηγούς στο Πεντάγωνο και σηκωνόταν όρθιος για να μιλήσει με τον Ψυχάρη που τον καλούσε εκ μέρους του κ. Λαμπράκη. Άλλωστε, εκείνα τα χρόνια, όταν τηλεφωνούσε ο Σταύρος σε πολιτικούς, απλά έλεγε: «Ο κ. Λαμπράκης, θέλει… αυτό». Και γινόταν αμέσως! Επίσης, ήταν ευρέως διαδεδομένο ότι έτρεμαν τα χείλη του Σημίτη όταν μιλούσε με τον συγχωρεμένο τον Λαμπράκη ή με τον Ψυχάρη.
Διοικητής στο Άγιον Όρος
Ας μην ξεχνάμε και ότι ο Σταύρος Ψυχάρης διορίστηκε από τον Κώστα Σημίτη ακόμα και διοικητής του Αγίου Όρους, προκειμένου το Συγκρότημα να διαχειριστεί την… αγία ατμόσφαιρα των μονών. Ήταν η εποχή που υπήρξαν μεγάλα ευρωπαϊκά κονδύλια για την υποστήριξη των μονών του Αγίου Όρους και την αναστήλωσή τους.
Ήταν λοιπόν αναμενόμενο και φυσικό να μην υπάρχει αντίρρηση από μέρους των διοικήσεων τραπεζών, όχι μόνο για τη δανειοδότηση και την οικονομική ενίσχυση του ΔΟΛ, αλλά και για άλλες επιχειρήσεις Τύπου που ζητούσαν κεφάλαια και δάνεια. Άλλωστε ζούσαμε στην Ελλάδα του εκσυγχρονισμού που είχε «γερά ποδάρια». Αναπόφευκτα, η «Χρήστου Λαδά», όπως τη λέγαμε, και αργότερα η «Μιχαλακοπούλου», έπαιρνε τα μεγαλύτερα μερίδια από τη διαφημιστική αγορά. Έχω δει με τα μάτια μου διαφημιστή να τινάζεται όρθιος από την καρέκλα του, σαν να τον δάγκωσε κόμπρα και σε στάση προσοχής να μιλάει στο τηλέφωνο μόλις άκουσε ότι είναι ο Ψυχάρης!
Ο Αλέξης Τσίπρας και κάποιοι γύρω του, πιστεύουν ότι με μεγάλη ευκολία θα συντρίψουν τον Ψυχάρη, επειδή πήρε δάνεια χωρίς τις απαραίτητες εγγυήσεις, ότι θα τον βάλουν φυλακή ή ότι θα τον εξαναγκάσουν να συμμορφωθεί και να γράφει ό,τι θέλουν αυτοί. Για μια ακόμα φορά, αποδεικνύεται ότι δεν ξέρουν Ιστορία και ότι απλά κάνουν τους νταήδες ή τους αρχαγγέλους της κάθαρσης. Το έχουμε ξαναδεί το έργο, με κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, απέναντι σε μικρότερα από τον ΔΟΛ εκδοτικά γκρουπ.
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι τα βρήκε με τα μέλη της οικογενείας Μπόμπολα. Αυτό δείχνουν οι πρώτες σελίδες των εντύπων της, που δεν έχουν πλέον επικριτικούς τίτλους.
Στην περίπτωση όμως του κληρονόμου της δυναστείας του Χρήστου Λαμπράκη, είναι διαφορετικά τα πράγματα. Είναι δύσκολο καρύδι. Εξάλλου, δεν στοιχειοθετείται εύκολα ηθική αυτουργία για παράβαση καθήκοντος μίας ντουζίνας τραπεζικών υπαλλήλων… Μόλις φύγει ο Τσίπρας από την… καρέκλα, ο επόμενος ένοικος του Μαξίμου -πάω στοίχημα- θα τα βρει με τον Σταύρο. Όπως είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα ενδιαφερθούν Αμερικανοί και Γερμανοί για δύο μεγάλες εφημερίδες που στήριξαν τη συνταγή του Μνημονίου.
Η συνάντηση με Παπανδρέου το 2012
Έχει επιχειρηθεί πολλές φορές στο παρελθόν να καμφθεί ο ΔΟΛ. Τελευταίο περιστατικό το 2012, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου συγκρούστηκε με το MEGA και κάλεσε τους μετόχους του στο Μαξίμου. Σε εκείνη τη συνάντηση πήγαν μόνο ο Σταύρος Ψυχάρης και ο Γιώργος Μπόμπολας. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης δεν πήγε και έπραξε σοφά. Ο Γιωργάκης άφησε να περιμένουν ώρα στο σαλονάκι οι δύο ηλικιωμένοι εκδότες. Αποτέλεσμα, αφού άκουσε τα σχολιανά του από το «ΒΗΜΑ», στη συνέχεια τον έδιωξε κακήν κακώς η Μέρκελ με τον Σαρκοζί και εγκατέστησαν στο Μαξίμου αυτόν που ήθελε ο ΔΟΛ, δηλαδή τον Παπαδήμο.
Είναι αλήθεια ότι ο Σταύρος Ψυχάρης, με πολύ κυνικό (αλλά και αληθινό) τρόπο, έχει περιγράψει στο παρελθόν πώς λειτουργεί παγκοσμίως μια εφημερίδα. Εκφράζει τις απόψεις του εκδότη και αποσκοπεί στο έσοδο. Και αυτή τη φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, δεν έκανε τίποτα περισσότερο. Εκφράζει από την εφημερίδα του τις «δικές του απόψεις» και αποσκοπεί φυσικά στα «έσοδα της επιχείρησής του». Από τη δική της πλευρά, η κυβέρνηση, κάνει ό,τι έκαναν όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν. Δεξιές και πασοκικές. Προσπαθούσαν είτε με δουλειές είτε με διαφημίσεις είτε με εκβιασμούς και απειλές, να έχουν τη συνεργασία ή και την υποταγή των καναλιών και των εφημερίδων. Γιατί, στην πραγματικότητα, πέραν των υποσχέσεων που δίνουν στον ελληνικό λαό παριστάνοντας τους ανιδιοτελείς χαρακτήρες, στήνουν δουλειές με τους δικούς τους επιχειρηματίες ή θέλουν ανταλλάγματα και οφέλη από απευθείας αναθέσεις ή από κρατικές προμήθειες. Είναι ενδεικτική η υπερβουλιμία για εξουσία, ακόμα και την περίοδο των μνημονίων και μιας εποχής ισχνών αγελάδων και ανείπωτης δυστυχίας. Η σύγκρουση Ψυχάρη – κυβέρνησης δεν θα μείνει χωρίς νικητές και ηττημένους. Σωστά ο Ψυχάρης γράφει ότι ‘‘όλοι οι πολιτικοί είναι περαστικοί, με τους περισσότερους μάλιστα να μην τους θυμάται μετά την αποχώρησή τους ούτε ο περιπτεράς της γειτονιάς τους’’.
Ο Παππάς, ο Καμμένος και ο Ρουμπάτης
Η «Ανεξαρτησία» γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό λεπτομέρειες για τις αλλεπάλληλες συναντήσεις του κ. Ψυχάρη με τον κ. Τσίπρα και τον κ. Παππά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πάνος Καμμένος καταγγέλλει συνέχεια στο Μαξίμου ότι ο διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Ρουμπάτης συναντάται τακτικά με τον Σταύρο Ψυχάρη. Έχει αναφέρει τουλάχιστον τρεις συναντήσεις στο Μαξίμου, από όπου η απάντηση ήταν μία… παρατεταμένη σιωπή.
Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, σε καλό φίλο του, πριν από λίγο καιρό, ανέφερε: «Συναντήθηκα τρεις φορές με τον Σταύρο Ψυχάρη και απεκόμισα την αίσθηση ότι ήθελε να αναφέρομαι πρώτα σε εκείνον και μετά στον Τσίπρα»! Επίσης, στην ίδια συνάντηση είπε στον φίλο του ότι «με τον Ψυχάρη δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Θα αποφασίσει η ελληνική Δικαιοσύνη». Επομένως, εάν λάβουμε υπόψη μας όσα λέει ο Καμμένος στο Μαξίμου, όσα λέει ο Παππάς στους φίλους του και όσα λέει ο Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, η κυβέρνηση και ο ΔΟΛ κάνουν ό,τι μπορούν να τα βρούνε, αλλά ακόμα δεν τα έχουν βρει. Πάντως, ο Ψυχάρης υποστηρίζει ότι δεν ζήτησε απολύτως τίποτα, ούτε για το MEGA ούτε για τις τράπεζες. Η κυβέρνηση ήταν εκείνη, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, που του έδινε ολόκληρο το MEGA και βοήθεια για τις τράπεζες…
Εάν λέει αλήθεια ο εκδότης, είναι ο μόνος στον οποίο προσφέρθηκε τέτοια «βοήθεια»; Γιατί στην εποχή του Μνημονίου κάθε επιχειρηματίας έχει έναν ογκώδη φάκελο σε κάποιον ανακριτή, τον οποίο διαβάζει με επιμέλεια η εκάστοτε μνημονιακή κυβέρνηση και τον διαβιβάζει στην επόμενη, αφού τον «αξιοποιήσει» πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως…
«Πόλεμος» ανακοινώσεων «Βήματος» – Μαξίμου
Ήταν να μην ανοίξει ο «ασκός του Αιόλου». Οι πρώτες αψιμαχίες Τσίπρα – Ψυχάρη, στο φόντο του νομοσχεδίου για τις τηλεοπτικές άδειες, κατέληξαν σε μετωπική αντιπαράθεση.
Το κεντρικό δημοσίευμα του «Βήματος της Κυριακής», με το οποίο εμφανίζει τον Αλ. Τσίπρα να υπόσχεται στον Στ. Ψυχάρη ότι αν πάρει την εξουσία θα του χαρίσει τα δάνεια του ΔΟΛ και θα του δώσει ολόκληρο τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, αποτελεί ένα καίριο πλήγμα στο πρωθυπουργικό γόητρο. Το Μέγαρο Μαξίμου επιβεβαίωσε τις συναντήσεις αν και υποστήριξε ότι τα συγκεκριμένα αιτήματα διατυπώθηκαν από τον Στ. Ψυχάρη.
Η απάντηση του πρωθυπουργού
Σε ανακοίνωσή του, το πρωθυπουργικό γραφείο, το βράδυ του Σαββάτου, ανέφερε: «Το κεντρικό δημοσίευμα είναι άκρως αποκαλυπτικό και φανερώνει ότι ο εκδότης Σταύρος Ψυχάρης ζητούσε επίμονα από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, τη διαγραφή των δανείων του, καθώς και πολιτική διαμεσολάβηση για την απόκτηση της συνολικής ιδιοκτησίας του MEGA. Όπως άπαντες αντιλαμβάνονται, κανένα από τα δύο αιτήματα δεν έγινε δεκτό. Ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε στον ελληνικό λαό να μη χαριστεί σε κανέναν και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Η Δικαιοσύνη ενεργεί απερίσπαστη και τα τηλεοπτικά Μέσα θα αδειοθοτηθούν για πρώτη φορά με ανοιχτό και αδιάβλητο διεθνή διαγωνισμό».
Άμεση ήταν η απάντηση του «Βήματος»: «Δεν προκαλεί έκπληξη ότι το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να κάνει το ‘‘άσπρο – μαύρο’’. Είναι η συνήθης πρακτική που εσχάτως ακολουθείται. Καλούμε τους ιθύνοντες του Γραφείου Πρωθυπουργού να ξαναδιαβάσουν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για να κατανοήσουν, να συνειδητοποιήσουν (και να θυμηθούν…) ποιος προσέφερε, πότε και τι, ποιος ζητούσε πολιτική υποστήριξη».
