Δήλωση της Όλγας Γεροβασίλη: “Πρέπει να γεφυρωθούν οι όποιες διαφορές με τους θεσμούς, η μπάλα είναι στην πλευρά τους”. Ένας 24ωρο αργότερα η ομιλία του Πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο επικύρωσε αυτή τη γραμμή. Απορία: τι δεν καταλαβαίνουν στην κυβέρνηση;
Δεν υπάρχουν “διαφορές” που πρέπει να γεφυρωθούν. Υπάρχει μια συμφωνία που υπέγραψε ο Πρωθυπουργός και ενέκρινε η Βουλή. Αυτή η συμφωνία προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα, συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένους στόχους.
Ομοίως δεν υπάρχει και καμιά μπάλα σε καμιά πλευρά. Υπάρχουν οι εταίροι που δάνεισαν τη χώρα με ιλιγγιώδη ποσά, τρεις φορές ως τώρα, για να μην χρεοκοπήσει. Σ’ αυτό δεν έπαιξε κανένα ρόλο η ιδεολογία των κυβερνήσεων, αλλά μόνο η ανάληψη υποχρεώσεων εκ μέρους της.
Αυτές οι υποχρεώσεις είναι σαφείς και αν η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα δεν ήταν σε θέση να τις κατανοήσει, η δεύτερη τις ξέρει πολύ καλά γιατί τις ανέλαβε η ίδια. Στην ίδια άλλωστε κατέστη σαφές ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να επαναληφθεί εκ μέρους της ο τυχοδιωκτισμός της πρώτης περιόδου με τους Βαρουφάκηδες και τις απαραβίαστες λαϊκές εντολές. Στην πρώτη ασυνέπεια θα βγει η πρίζα.Τόσο απλό.
Πως είναι δυνατόν λοιπόν μετά από όλα αυτά να μιλούν για “μπάλες” και “κόκκινες γραμμές”; Να θεωρούν ότι είναι ένα παιχνίδι στο όποιο η κάθε πλευρά προσέρχεται ισοδύναμη με τον εξοπλισμό και την επιχειρηματολογία της; Δεν κατανοούν ότι η χώρα τελεί υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο -τον όποιο οι ίδιοι έκαναν πιο σκληρό και πιο απαιτητικό; Ότι έκαναν τη θέση της χώρας πιο αδύνατη με τις επιλογές τους;
Δεν γνωρίζουν ότι όλοι τους αντιμετωπίζουν με καχυποψία, καθώς η εταιρική εμπιστοσύνη έχει χαθεί; Πως μπορεί λοιπόν να λέει η Γεροβασίλη ότι από εδώ και πέρα είναι “υπόθεση των θεσμών η συμφωνία”; Ποια συμφωνία; Για σχέση ελεγχόμενου και ελεγκτή πρόκειται. Αυτή υπέγραψαν.
Στις συζητήσεις το ζητούμενο είναι να πεισθούν οι θεσμοί ότι η Ελλάδα τηρεί τις υποχρεώσεις της -όχι το αντίθετο. Ότι η κυβέρνησή της είναι αξιόπιστη και δεν προσπαθεί να τους κοροϊδέψει. Πως γίνεται να βάζουν τον υπουργό Άμυνας να απειλεί με εκλογές και άλλες ανοησίες -σαν αυτές που κατέληξαν στο Τρίτο Μνημόνιο;
Υπάρχει λοιπόν ένα θέμα. Με την Γεροβασίλη, με τον Καμένο, με τον ίδιο τον Τσίπρα. Είτε δεν καταλαβαίνουν, είτε εξακολουθούν να καθοδηγούνται από την εθελοτυφλία μιας θεωρίας που λέει ότι αν πιέσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση,θα έχει πρόβλημα και οι “δανειστές”- όπως αποκαλούν προπαγανδιστικά τους εταίρους -θα “υποχωρήσουν”. Ότι αν “δώσουν μάχη θα νικήσουν”.
Τελικά τι στην ευχή συμβαίνει με αυτή την κυβέρνηση; Όπως θα έλεγε ο Μακ Τουν: “Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν, ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά”.
του Γιώργου Λακόπουλου
