Εδώ ο κόσμος χάνεται και ο Κουβέλης χτενίζεται… για να επιστρέψει στον Τσίπρα, εφόσον το πρόγραμμα ΣΥΡΙΖΑ συμπέσει με τις απόψεις του… Κρίμα στον Φώτη Κουβέλη, να αναζητά ρόλο σε πολιτικά θεατρικά μπουλούκια. Και ας μην ευθύνεται (ίσως) για όσα μηχανεύεται ο Τσίπρας, το τελευταίο δεκαήμερο, παίζοντας το προσφιλές του παιχνίδι, της ανακατωσούρας και του τίποτε…
Το παιχνίδι της ασάφειας, του ψεύδους και της παραπλάνησης, με προσκλήσεις “σουλατσαδόρων” της πολιτικής, στο Μαξίμου, και με υπονοούμενα για εκλογές (από τα δεκανίκια του) αδιαφορώντας για τον κίνδυνο να φέρει τα πάνω-κάτω στην αγορά και στο χρηματιστήριο. ΄Όπως και έγινε.
Αλλά τι τον ενδιαφέρει τον Τσίπρα αν οι επενδυτές και οι κεφαλαιουχικοί Όμιλοι μαζεύουν τα λεφτά τους και φεύγουν από την Ελλάδα βαθαίνοντας την αγωνία και την ανησυχία και για το βραχυπρόθεσμο μέλλον της χώρας.
Γιατί να τον νοιάζει όταν (ο ίδιος συνηθίζει να το λέει) οι σύντροφοι που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ ούτε παίζουν στο χρηματιστήριο, ούτε καταθέσεις έχουν ούτε σκάνε για τους ξένους επενδυτές που (όπως τους θεωρεί) είναι, εξ ορισμού, ύποπτοι, απατεώνες και ξυπνοπούλια…
Προϊόν της “στρατηγικής” αυτής ήταν (προφανέστατα) και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από την καυτή επικαιρότητα.
Της μείωσης δηλαδή της αντάρας και του κακού χαμού των ημερών (με όλη την Ελλάδα στο πόδι και τις κοινωνικές ομάδες να μην συγκρατούν την απόγνωσή τους) χρησιμοποιώντας κάθε προσφερόμενο σενάριο…
Έβγαλε το δεκανίκι –Πάνο Καμμένο (που είχε καιρό να απασχολήσει τις τηλεοράσεις) στην επόμενη “παράσταση” του θιάσου να παπαγαλίζει τα περί εκλογών έχοντας και την Γεροβασίλη να τρέχει πίσω του να σβήνει φωτιές…
Ο ίδιος δε, ως πρωταγωνιστής του θιάσου, οργάνωσε επισκέψεις “προσφερόμενων” στο Μαξίμου για να βάλει την αντιπολίτευση, τα μέσα ενημέρωσης και την κυβέρνησή του να λένε διάφορα. Και, κυρίως, να ερμηνεύουν τον Τσίπρα…
Κάλεσε πομπωδώς την Φώφη στο Μαξίμου, γνωρίζοντας ότι είναι πρόσωπο που “γεννάει” σενάρια. Και ακολούθως, παραμερίζοντας και κάθε έννοια σεβασμού, φώναξε τον Κουβέλη αφού και εδώ τα σενάρια είναι εύκολα και τον βολεύουν.
Έτσι φθάσαμε στο χθες. Η Γεροβασίλη παίρνει παραμάσχαλα τη μάνικα της κατάσβεσης των εκλογών… Και ο Κουβέλης ανοίγει ένα θέμα που (πέραν της προσφοράς προς τον Τσίπρα) ξέρει πολύ καλά ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει τη συνέχεια. Γιατί ασφαλώς και δεν πρόκειται να έχει την παραμικρή σημασία στις εξελίξεις.
Όμως ενώ η Γεροβασίλη (που αγωνιωδώς προσπαθεί να δείξει πως ξέρει τι της γίνεται μέσα στην κυβέρνηση)…. αδειάζει το βασικό δεκανίκι, Πάνο Καμμένο, που συνέστησε ξανά εκλογές ένας άλλος Καμμένος (από τα δεκανίκια) ξαναβάζει φωτιές…
Ο Δημήτρης Καμμένος βουτάει, λαίμαργα, το μικρόφωνο στα “Παραπολιτικά” και πετάει την παρόλα για δημοψήφισμα.
Τι τον νοιάζει τον Καμμένο; Ο Τσίπρας είναι που θα φάει τις σφαλιάρες από την οικονομία, από την Τρόικα και από τους δανειστές.
Αυτός, μέσα στην αφάνειά του, είχε την ευκαιρία να ακουστεί από το ραδιόφωνο. Και μάλιστα σε μια ενδιαφέρουσα δημοσιογραφική εκπομπή.
Λίγο πιο πέρα τώρα, σε δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΙ, ο Κουβέλης, μάλλον παραζαλισμένος από τη μακρά παραμονή του στο πολιτικό περιθώριο, δηλώνει, μεταξύ άλλων ακατανόητων για την πολιτική που πρέπει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αν θέλει να “εξασφαλίσει” την επανένταξη του “…η σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο είναι πάντοτε αναγκαία αλλά εκείνο που πρέπει να γίνει είναι τα αντίρροπα… Θα πρέπει να γίνει συνείδηση όλων μας ότι το πλαίσιο είναι συγκεκριμένο και σκληρό και ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίσει τα αντίρροπα”.
Κατάλαβε κανείς τίποτε από αυτά που είπε ο Κουβέλης; Πιστεύω κανείς. Άντε όμως να καταλάβεις που το πάει και το αριστερό καθεστώς. Κατά την προσωπική μου εκτίμηση (από όσα μαθαίνω) τρέμουν τις εκλογές όπως ο διάβολος το λιβάνι. Οπότε, αναγκαστικά θα καταφύγουν σε νέες θυσίες αριστερών ιδεών, αριστερών θέσεων αλλά και προσώπων (ακόμη και εκείνων -των δύο – τριών- που τους στήριξαν με το προφίλ τους). Αρκεί να μην χαθούν η εξουσία και οι καρέκλες.
Του Γιώργου Κράλογλου
