Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΩΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ! Του Θάνου Τζήμερου

Όταν λέω ότι μόνο ψυχιατρικά μπορείς να προσεγγίσεις τον ΣΥΡΙΖΑ δεν εννοώ μόνο την εμφανή νοητική υστέρηση από την οποία πάσχουν τα περισσότερα στελέχη του, αλλά και το ότι οι πολιτικές αποφάσεις τους επιδέχονται μόνο ψυχαναλυτική ερμηνεία. Ο Τσίπρας προκαλεί συνεχώς εκλογές και δημοψηφίσματα, όχι για να ρωτήσει τον “κυρίαρχο λαό”. Αυτό είναι το πρόσχημα. Άλλωστε είδαμε, με την μεγαλειώδη κωλοτούμπα του ΟΧΙ – ΝΑΙ, ότι ουδόλως λαμβάνει υπόψη τις απαντήσεις του λαού. Ο λόγος είναι άλλος. Οι εκλογές τού δίνουν ένα θεσμικό άλλοθι αποφυγής της πραγματικότητας. Το μόνο που ξέρει και στο μόνο που αναγνωρίζει τον εαυτό του είναι τα προεκλογικά συνθήματα και οι υποσχέσεις. Αισθάνεται ευτυχισμένος εκφωνώντας λογύδρια επιπέδου 3ης Δημοτικού, με το απόλυτο κακό και το απόλυτο καλό, γιατί μόνο έτσι αντιλαμβάνεται τη ζωή.

Το παλιό – το καινούργιο, τους τελειώνουμε – μας τελειώνουν, ή αυτοί ή εμείς, είναι τα μοναδικά σχήματα που μπορεί να διαχειριστεί ένας εγκέφαλος πολύ χαμηλών δυνατοτήτων, που προσλαμβάνει την πραγματικότητα ως άθροισμα μανιχαϊστικών διπόλων. Το δίμηνο ή ο μήνας προεκλογικής ανευθυνότητας είναι η ντόπα του. Ξαναζεί την παρατεταμένη αντιπολιτευτική εφηβεία από την οποία ουδέποτε κατάφερε να βγει. Μπορεί πάλι να δίνει ανέξοδες υποσχέσεις στους αντίστοιχης συναισθηματικής ωριμότητας και ευφυίας ψηφοφόρους του. Μπορεί να βρίσκει καταφύγιο στον πλαστό κόσμο που περιχαρακώνεται από τους οπαδούς του. Μπορεί να μην ακούει τους κεραυνούς της καταιγίδας που έρχεται γιατί τις βροντές τις καλύπτουν οι χειροκροτητές του.

Οι εκλογές είναι η πρέζα του. Όταν τη Δευτέρα περνάει η επίδραση του ναρκωτικού και αντιμετωπίζει την πραγματική ζωή, τον πιάνει το στερητικό σύνδρομο. Θέλει να ξανακάνει εκλογές, για να φτιαχτεί και πάλι. Δυστυχώς, δεν υπάρχει πρόγραμμα απεξάρτησης. Η εκλογική μεθαδόνη δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τον απαλλάξουμε από αυτό το μαρτύριο – και για τον ίδιον και για τους πολίτες. Να τον στείλουμε σπίτι του.

Κι εκεί, ας μαζεύει τα πλαστικά στρατιωτάκια μαζί με τον μικρόν Ερνέστο, κι ας τα διατάζει ένα – ένα: go back Μέρκελ, go back Σόιμπλε, go back Παναή, go back Ζωή, go back Γιάνη… Κι αφού φανταστούν ότι κατατρόπωσαν πάλι τους εχθρούς τους θα ξαπλώσουν ευτυχισμένοι στο χαλί. Τι απόλαυση να είσαι συνεχώς πέντε ετών! Και πόσο επικίνδυνο, όταν κρατάς το τιμόνι μιας χώρας.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ