Του Μιχάλη Ξηρουχάκη
Κωνσταντίνος Καβάφης “Τρώες”
Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων•
είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε• κομμάτι
παίρνουμ’ επάνω μας• κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.
Ο Aχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς τρομάζει.
Πάντα μου άρεσε ο Καβάφης, τα ποιήματα του ήταν πολύτιμος σύντροφος, αν όχι πυξίδα στην ζωή μου, με τροφοδοτούσαν με δύναμη, σθένος αλλά και πίστη ότι με την επιμονή, την αποφασιστικότητα και την ελευθερία στη σκέψη, η ζωή σε ανταμείβει.
Oι Τρώες κατά την άποψη μου αντικατοπτρίζουν την ψυχολογία μας σήμερα στην Ελλάδα, όπου οι άνθρωποι κρέμονται κυριολεκτικά στα Δελτία Ειδήσεων, στο Twitter, στο Facebook και όπου αλλού μήπως και ακούσουν ένα καλό νέο ή μια δήλωση που θα αναστρέψει το κλίμα και ίσως ξαναγίνουν όλα όπως πριν. Μα μπορεί στ’ αλήθεια αυτό να συμβεί ; να ξαναγίνουν τα πράγματα όπως πριν από την κρίση του 2009;
Τι είναι όμως αυτό που μας κρατάει δέσμιους σε αυτή την αδιέξοδη κατάσταση; Eίναι οι ξένες δυνάμεις που θέλουν να εκμεταλλευτούν το καλύτερο “οικόπεδο” της Ευρώπης; Eίναι η γεωπολιτική, ο καπιταλισμός, η παρακμή της Δύσης; Ή η δική μας παρακμή; Ή όλα μαζί;
Είναι ξεκάθαρο πως η πίστη του κόσμου στα λόγια των πολιτικών ηγετών και όχι στο δικό του μακροπρόθεσμο συμφέρον οδήγησε την κατάσταση στην περιχαράκωση, στο αδιέξοδο και στον οικονομικό μαρασμό, με έντονη την αβεβαιότητα από την ανεργία, τις δουλειές που χάνονται και τις δεσμευμένες αποταμιεύσεις των πολιτών από τις Τράπεζες.
Η αλήθεια είναι πως τώρα είναι η μεγάλη ώρα για μας τους Έλληνες. Τα λάθη των πολιτικών, η παντελής έλλειψη εμπιστοσύνης μέσα και έξω από την Ελλάδα για αυτό το Χρεοκοπημένο Κράτος με τον αναποτελεσματικό και Δημόσιο Τομέα βρόγχο, είναι ξεκάθαρα σε όλους μας πια.
Τώρα πρέπει να κάνουμε μια στροφή στην σκέψη μας, τώρα είναι η μεγάλη στιγμή να απαιτήσουμε κοινή αντιμετώπιση της πολιτικής κατάστασης χωρίς το διχαστικό και πολωτικό Ναι ή Όχι!!!
Να απαιτήσουμε να πάνε στα τάρταρα αυτοί που μας διχάζουν, αυτοί που αν κοιτάξεις το βιογραφικό τους θα καταλάβεις ότι ο βιοπορισμός αν όχι ο πλουτισμός απο την πολιτική είναι το πρώτο στη ζωή τους.
Πρώτα λοιπόν να τα βρούμε μεταξύ μας άμεσα-γρήγορα και μετά να πάμε μια γροθιά όλοι μαζί οι Έλληνες να διεκδικήσουμε αυτό που μας αξίζει. Όσο σκληρή κι αν θα είναι η ζωή τα επόμενα 5-10 χρόνια, θα τα καταφέρουμε αν είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, έχοντας ικανούς και τίμιους ανθρώπους στη διοίκηση της χώρας.
Το να τα βρούμε προϋποθέτει ότι οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με ταπείνωση και αυτοκριτική για τα λάθη και το άκρατο εγωισμό τους μέχρι σήμερα. Με διάθεση και πάθος να βοηθήσουν την πατρίδα τους να βγει απ’ το τέλμα.
Οι δυό των μεγάλων κομμάτων μαζί με τους υπόλοιπους 4 αρχηγούς, αλλά και τους προηγούμενους Πρωθυπουργούς να κάτσουν και να μην βγουν από την αίθουσα αν δεν συμφωνήσουν σε ένα κοινό σχέδιο. Ένα σχέδιο που αφού συμφωνηθεί με τους εταίρους στην ΕΕ θα ανατεθεί στου πιο ικανούς της χώρας, πιστέψτε με υπάρχουν πολλοί αλλά είναι εκτός πολιτικής, να το εφαρμόσουν.
Αν πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις να το κάνουν, αν πρέπει να ζητηθεί από τον Ιδιωτικό τομέα να βοηθήσει είτε με εκπτώσεις στα είδη πρώτης ανάγκης και στα τρόφιμα και με διατίμηση στα επόμενα 2-3 χρόνια να το κάνουν, αν πρέπει να φέρουν οι Έλληνες του εξωτερικού τις καταθέσεις τους στην Ελλάδα να τους το ζητήσουν και άλλα πολλά που πρέπει και μπορούμε όλοι μας να κάνουμε για να ξανανιώσουμε περήφανοι για την χώρα μας.
Πιστέψτε με μπορούν πολλά να γίνουν αν συμφωνήσουμε. Μόνον έτσι θα τα καταφέρουμε να μην νοιώθουμε σας τους Τρώες… αλλά σαν τους Έλληνες που είναι περήφανοι για την πατρίδα τους.
*Ο Μιχάλης Ξηρουχάκης είναι Οικονομολόγος και αρθρογραφεί συνήθως τα άρθρα του με τον τίτλο “ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ”
