Υπάρχουν πολλές φωνές τον τελευταίο καιρό στη ΝΔ για το τι πρέπει να κάνει αν έρθει μια συμφωνία με τους δανειστές στη Βουλή. Υπάρχει και η… αφωνία βεβαίως ορισμένων που κρύβονται τώρα που τους έχει ανάγκη η παράταξη. Βουλευτές, στελέχη απ’ όλες τις πλευρές (Σαμαρικοί, Καραμανλικοί κ.λπ.) έχουν πιει το αμίλητο νερό, δε βγαίνουν ποτέ μπροστά, δεν θέλουν να χαλάσουν το ίματζ τους και στήνουν τις προσωπικές τους ατζέντες. Ας είναι, αυτοί θα πληρωθούν με το ίδιο νόμισμα που πληρώνουν τώρα την Ελλάδα και την παράταξη που τους έκανε κάτι στη ζωή αυτή.
Τι κάνει λοιπόν η ΝΔ μπροστά στη συμφωνία, ρωτάνε όλο και περισσότεροι μη αντιλαμβανόμενοι ότι η ψήφιση ή όχι μια λύσης με τους δανειστές δεν είναι πρόβλημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πρόβλημα του «ανώμαλου» γάμου ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι, ο κόσμος τους ψήφισε για να βρουν λύσεις κι όχι για να ρίχνουν το βάρος των ευθυνών σε άλλα κόμματα. Γιατί δηλαδή πρέπει ο Σαμαράς να δεσμευτεί στο τι θα κάνει; Είδαμε καμιά συμφωνία ή θα ψηφίσουμε «γουρούνι στο σακί;». Αν δηλαδή ο Τσίπρας φέρει νόμους και μέτρα καταδικαστικά για την ελληνική κοινωνία και δεν θα ψηφίσουν ούτε καν οι βουλευτές του θα κάνει η ΝΔ το δεκανίκι της κυβέρνησης; Ε τότε να συμφωνήσουν από τώρα και να κάνουν μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, να διαλυθεί η ΝΔ και όλοι να προσκυνήσουν χωρίς κουβέντα τον Τσίπρα. Καίγεται κανείς για μια τέτοια λύση;
Η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει τον χαρακτήρα και τον προσανατολισμό της. Ασφαλώς και είναι ένα κόμμα που θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται στην Ευρώπη. Ασφαλώς και δεν είναι εκδικητικό κόμμα ούτε πατάει επί πτωμάτων και επί μιας κατεστραμμένης χώρας για να επανέλθει στην εξουσία. Και είναι πέρα για πέρα ανοησία η θεωρία που διακινείται ότι ο Σαμαράς περιμένει πότε θα καταστραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να μπει και πάλι μπροστά. Πάνω απ’ όλα στη ΝΔ ενδιαφέρονται για τη χώρα και την πορεία που θα έχει, εκτός βεβαίως από εκείνους που έχουν προσωπική στρατηγική.
Τι είναι η ΝΔ πρέπει να αναρωτηθούν όλοι όσοι βγήκαν τώρα από τις τρύπες τους όταν επί 2,5 χρόνια είχαν σιωπήσει; Και κυρίως ποια είναι η ατζέντα που πρέπει να βάλει στο τραπέζι προκειμένου να ξανακερδίσει τους χαμένους ψηφοφόρους της. Και η ατζέντα αυτή είναι η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας μέσα από συγκεκριμένες κινήσεις και προτάσεις οι οποίες δυστυχώς έχουν ενοχοποιηθεί και κακοποιηθεί βάναυσα.
Για παράδειγμα η ΝΔ είναι υποχρεωμένη να θέσει προς συζήτηση ξανά το καυτό θέμα του μεταναστευτικού. Κι όμως μόλις τολμάς να πεις κάτι τέτοιο σου λένε «ο Σαμαράς είναι ακροδεξιός». Είναι ακροδεξιό να προτείνεις τρόπους αντιμετώπισης του μείζονος αυτού προβλήματος; Τότε τι είναι η Τασία Χριστοδουλοπούλου και οι «λιασμένοι» μετανάστες;
Τολμά ο Σαμαράς να θέσει θέμα ασφάλειας και συγκεκριμένου ρόλου της Αστυνομίας και πέφτουν πάνω τα κεντροαριστερά παπαγαλάκια να τον χαρακτηρίσουν «ακροδεξιό» γιατί με τον τρόπο αυτό αποδομούν κάθε προσπάθεια να αλλάξει κάτι στη χώρα.
Τολμά η ΝΔ να μιλήσει για αξιοκρατία στο Δημόσιο, για αξιολόγηση, για τάξη και ευνομία στα Πανεπιστήμια, για ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους μπαχαλάκηδες, για επιβράβευση των αρίστων παντού, για περιστολή άσκοπων δαπανών, για νοικοκύρεμα των οικονομικών. Και με το που το κάνει χαρακτηρίζεται την ίδια στιγμή αναχρονιστική, ακροδεξιά, συντηρητική, διαπλεκόμενη και άλλα πολλά κοσμητικά επίθετα που ανακαλύπτει η αριστερή κυριαρχία στην επικοινωνία.
Βεβαίως και έχει κάνει λάθη στα χρόνια που κυβέρνησε, όμως, πώς να μην κάνεις λάθη όταν κυβερνάς μαζί με άλλα δύο κόμματα; Βεβαίως και υπήρξαν αστοχίες και καθυστερήσεις τις οποίες πλήρωσε σκληρά στις εκλογές. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει τώρα η ΝΔ και τα στελέχη της είτε να σιωπούν και να λουφάζουν είτε να ασκούν σκληρή κριτική παρ’ ότι έχουν «λερωμένη» τη φωλιά τους.
Μια νέα εποχή για την Ελλάδα ανατέλλει σύντομα. Είτε το κακό σενάριο θα κάνει λόγο για μια «νέα Ελλάδα» σκέτη καταστροφή είτε για ένα νέο ξεκίνημα με δυσκολίες αλλά με αγώνα για κάτι καλύτερο. Ευτυχώς η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει και πολλά καλά, κυρίως τον τρόπο που βλέπουμε ποια πρέπει να είναι η φυσιογνωμία της χώρας. Στη νέα εποχή, λοιπόν, πρέπει να προσαρμοστεί και η Νέα Δημοκρατία. Χωρίς να κοιτάζει πίσω της, χωρίς να απεμπολεί βασικές της θέσεις, βάζοντας στο τραπέζι το κρίσιμο θέμα του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας παντού. Δεν μπορεί κατακτήσεις ετών από το χώρο της κεντροδεξιάς να αφήνονται στα χέρια της Αριστεράς και να γίνονται δικές της κατακτήσεις.
Αυτή πρέπει να είναι η ταυτότητα της ΝΔ το επόμενο διάστημα. Να αναδείξει τις διαφορές της από το μπουλούκι της αριστεράς κι όχι να γίνει παρακολούθημά της. Ακούει κανείς εκεί στην Συγγρού;
