Δεν είναι λοιπόν τα καμώματα της νέας κυβέρνησης που «πονάνε» τόσο…
Όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις τους στρατούς τους φρόντιζαν να σιτίζουν, ανάλογα με την «εκβιαστική μαχητικότητά» των εργατοπατέρων και των μπουλουκιών τους..
Όποιος δεν έχει μυαλό χάνου τα γνωρίζει αυτά…
Δεν είναι λοιπόν τα καμώματα της κυβέρνησης (σχετικά με τις αυξήσεις μισθών των εργαζομένων της ΔΕΗ ).
Ούτε περίμενα κάτι διαφορετικό από μια κυβέρνηση που της αρέσει να λέγεται Αριστερή, τίτλο που απέκτησε ως άλλος Ναπολέων που έβαλε ο ίδιος το στέμμα στο κεφάλι του κατά την στιγμή της στέψης του.
Είναι αυτά που διαβάζω και ακούω από άτομα που δεν είναι νέα στην ηλικία, άτομα που έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι, που ζορίστηκαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, ζορίστηκαν να βάλουν κάτι στην άκρη για τα γεράματά που θα ‘ρθούν, άτομα που τους άξιζε μια καλύτερη ζωή σήμερα…
Άτομα που σχεδόν “εκβιάστηκαν” ψυχολογικά πριν χρόνια από τις τράπεζες για δάνεια σπουδών των παιδιών τους, από τις ασφαλιστικές για μια καλύτερη σύνταξη καθώς και μια αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Άτομα που μέτρησαν, λογάριασαν και είδαν πως θα μπορούσαν να ξεχρεώσουν με μεγάλη οικονομία και το δάνειο της Τράπεζας των σπουδών αλλά και θα ήταν εντάξει και στις δόσεις των ασφαλιστικών εταιρειών για την υγεία τους.
Αυτούς βλέπω να υπεραμύνονται, αλλά και να επιτίθενται σε όποιον μιλήσει αρνητικά για τον Σύριζα…!
Είναι αυτοί οι ίδιοι που φώναζαν για αλληλεγγύη, που ήταν υπέρ των «κοινωνικών παντοπωλείων» και που τώρα αγνοούν τους σιτιζόμενους σ’ αυτά και υπερασπίζονται την σίτιση των υπαλλήλων της ΔΕΗ.. Δεν γνωρίζω τους μισθούς όσων εργάζονται στην ΔΕΗ και τι παροχές είχαν παλιότερα απ’ αυτήν.
Ίσως όντως να τους έκοψε η προηγούμενη κυβέρνηση αρκετά.
Γνωρίζω όμως πως ο χαμηλόμισθος του ιδιωτικού τομέα ακόμα και 100 ευρώ να του κόψεις είναι σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από έναν μόνιμο της ΔΕΗ.
Η «αλληλεγγύη» λοιπόν των ψηφοφόρων του Σύριζα, του Μήτσου, του Γιώργη, του Κώστα,… του γείτονά μου δηλαδή, δεν ήταν για όλους…
Αυτό μας λένε.
Ήταν για τα δικά τους τα παιδιά που θα στηρίζουν την δικιά τους την κυβέρνηση.
Την Αριστερή κυβέρνηση…
Που πάνε τώρα να την δικαιολογήσουν με μισόλογα…
Με τα «ναι μέν»… και τα «αλλά»…
Κι ας ξέρουν πως το «ναι μεν» ακούγεται σαν μεσοβέζικο…, μισό ελληνικό μισό εγγλέζικο.
Αυτά πονάνε…
