Σε κάθε κυβέρνηση αυτής της χώρας πάντα πρέπει να υπάρχει ένας Πασόκος. Αυτό το κόμμα είναι σαν τον αλατοπίπερο στο φαγητό. Αν απουσιάζει δεν τρώγεται με τίποτε το πιάτο. Μπορεί να λείπει για πρώτη φορά μετά από έναν αιώνα κάποιος Παπανδρέου, όμως τα φυντάνια του είναι εδώ και κυβερνούν μάλιστα.
Πάρτε για παράδειγμα το νέο υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά. Πιο κολλητός του Γιώργου μέχρι το 2009 δεν υπήρχε. Μαζί χάρασσαν την… επιτυχημένη εξωτερική πολιτική της χώρας. Μόλις ο Παπανδρέου δεν τον έκανε υπουργό νευρίασε, πήρε τα πράγματά του και μετακόμισε στην Κουμουνδούρου.
Αλλά κι ένας ακόμη συνεργάτης του Γιώργου στο ΥΠΕΞ, έχει θέση στο «τίμιο» κυβερνητικό σχήμα. Ο λόγος για τον Κώστα Φωτάκη που ανέλαβε να αναστήσει την πεθαμένη έρευνα και καινοτομία της χώρας.
Εκείνος όμως που λάμπει με την παρουσία του είναι ο… «Πόρσε Καγιέν» της κυβέρνησης. Ο Γιάνης Βαρουφάκης (με ένα ν το Γιάνης γιατί πρέπει να ξεχωρίζει πάντα από τους κοινούς θνητούς), νέος υπουργός Οικονομικών που θα σαρώσει στις διαπραγματεύσεις. Τα πρώτα δείγματα γραφής του είναι… ενθαρρυντικά. Άξιο τέκνο της Παπανδρεϊκής αυλής, τους εκπροσωπεί τα μάλα στην κυβέρνηση. Πολύ global, τόσο που εμείς όλοι είμαστε χωριάτες, λίγο σνομπ, λίγο περίεργος, ντύσιμο που σκίζει, γυμναστική για να είναι fit και μια περίεργη γλώσσα που τη συναντήσαμε πολλές φορές στους «κηπουρούς» του Γιώργου. Ο Βαρουφάκης συμβούλευε μέχρι το 2006 τον Γ. Παπανδρέου κι αν κρίνουμε από τις οικονομικές επιλογές αργότερα τότε από ατυχία έχει χάσει το νόμπελ Οικονομίας.
Από το ΠΑΣΟΚ προερχόμενοι βεβαίως και οι κ. Κουρουμπλής, Σγουρίδης και Σπίρτζης και μένει μόνο να δούμε την υπουργοποίηση κάποια στιγμή του Παραστατίδη, της Τζάκρη και γιατί όχι και της ομάδας Κοτσακά.
Μπορεί, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ να μην είναι αυτή τη φορά κυβερνητικός εταίρος αλλά είναι εδώ ενωμένο δυνατό. Γιατί κυβέρνηση χωρίς τον πράσινο ήλιο είναι καφές χωρίς καφεϊνη.
