Γράφει ο Σακελλάρης Σκουμπούρδης
Το δράμα
Απλώς, στην προκειμένη περίπτωση, είναι πολύ δύσκολο να τη γλιτώσουμε. Όχι μόνο επειδή το λέει ο Ιντεπέντεντ («9 λόγοι αποτυχίας Τσίπρα» ) και χειρότερα ο Εκόνομιστ («Go ahead, Angela, make my day», φαίνεται να λέει η Αφροδίτη της Μήλου με το πιστόλι στο χέρι και «…οι Έλληνες ψηφοφόροι ζούνε στον παράδεισο του χαζού, εάν πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας θα υλοποιήσει τα υπεσχημένα…» ), ο Τέλεγκραφ («…ώρα η Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη…» ) και η Γουώλλ Στρητ Τζέρναλ («Ίσως χρειαστεί να θυσιαστεί η Ελλάδα για να σωθεί η Ισπανία» ).
Εν τάξει, κάποιοι αμερικανοί κυρίως, όπως ο Στίγκλιτς, συμφωνούν ότι η Μέρκελ κάνει λάθος με το κόλλημα στη λιτότητα, οπότε λένε μπράβο στον κ. Τσίπρα. Όμως, αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Άλλο οι μεταρρυθμίσεις που δεν κάναμε και άλλο η ρευστότητα που μας λείπει. Η Ελλάδα δεν υποφέρει από χρέος, αλλά από ένα ασυνάρτητο χρεωκοπημένο δεινόσαυρο που την ποδοπατάει αλύπητα. Το πελατειακό παρακράτος, που ακόμα και τώρα εξακολουθεί να πνίγει τον λαό της. Αυτό διαφεύγει του κ. Τσίπρα και αρκετών υποστηρικτών του διεθνώς.
Ο κ. Βαρουφάκης έχει επινοήσει ένα σπουδαίο αλγόριθμο, που θωρακίζει το πλανητικό σύστημα από επιθέσεις μετεωριτών, δεν σώζει, όμως, την ελληνική οικονομία. Πώς αλλιώς να το πούμε; Άρα, αν δεν αναδιαρθρωθούμε, δεν θα διασωθούμε, όσα χρέη και αν μας χαριστούνε. Και κάθε ρευστότητα που θα μας έρχεται, θα χάνεται στη μαύρη τρύπα των παντοίων (δημοσιονομικών, ασφαλιστικών, τραπεζικών, ισοζυγίου πληρωμών, κτλ.) ελλειμμάτων μας, οπότε ανάπτυξη ΔΕΝ θα έρχεται… Αυτό είναι το απλό μας μείζον δράμα, το οποίο κανείς δεν μπορεί και δεν θέλει να ορίσει και να αντιμετωπίσει, την ατυχία μας, γιατί είναι ο Πελατειακός Λαϊκισμός, ηλίθιε!…
Προς τις κωλοτούμπες
Το τελικό δια ταύτα θα παραμένει για καιρό. Γιατί έγινε όλος αυτός ο σαματάς από τον ΣΥΡΙΖΑ και οι εκλογές και η ανάληψη της εξουσίας από την ασυνάρτητη αριστεροακροδεξιά παιδική χαρά των Λος Λαπατόλιος; Θα αλλάξει κάτι, θα ευημερήσει η Ελλάδα και η κοινωνία μας από αυτό το νέο στάτους κβο; Ή θα είναι ένα παίγνιο στου κασίδη το κεφάλι και μια υπόθεση γιούργιας προς την εξουσία, να γλυκαθούμε κι εμείς βρε παιδιά, κραδαίνοντας το ελκυστικό για τους παλαιοημερολογίτες τσιφτετέλληνες πρόταγμα του «αριστερού» ιδεολογήματος; Δηλαδή είχαμε δίκιο που μιλούσαμε προ ημερών για Αλλαγή πελατειακής Φρουράς; Ή, πάλι, έχουμε μια αγνή προσπάθεια για κοινωνική σωτηρία και αποκατάσταση της δημοκρατίας;…
Και φτάνουν οι «μεταρρυθμίσεις» στον αριθμό και στα ονόματα των υπουργείων;… Η επηρμένη εξουσιαστική ματαιοδοξία του κ. Τσίπρα δεν του επέτρεψε να προικιστεί με σχέδιο και τώρα δεν κρύβεται το απροπαράσκευο για όλους αυτούς τους μεγαλεπήβολους στόχους. Ο μικρομεγαλικός μεγαλοϊδεατισμός και η τρέλα του Μεγαλείου βαράνε πηκ. Δεν ΘΑ σώσουμε την Ελλάδα μόνο, αλλά ΘΑ σώσουμε και την Ευρώπη αντάμα (για τον πλανήτη το ξαναβλέπουμε…). Ενώ, στο εσωτερικό, θα τον τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Πώς; Αυξάνοντας τα έσοδα με μείωση φόρων και μειώνοντας τις δαπάνες με υλοποίηση νέων προσλήψεων και παροχών…
Η υψηλή πτήση για τα χαρούμενα μεθυσμενάκια, για τα φουσκωμένα από οίηση φουντωτά παγώνια, που κατέλαβαν μόλις την εξουσία, δεν θα πολυδιαρκέσει. Αυτό έλεγαν καιρό τώρα όλοι, το είπε με άλλα λόγια και ο Σουλτς χτες, μάλλον θα ξαναπεί και ο Ντάισσελμπλεμ σήμερα. Και τούτο διότι στο τέλος η βαρύτητα επικρατεί της οίησης. Αφού περί αυτού πρόκειται. Δεν το λένε οι ευρωαξιωματούχοι, αλλά η ζωή. Είναι θέμα Φυσικής επιστήμης και κοινής λογικής, κανείς δεν μπορεί να νικήσει τη βαρύτητα.
Και πώς θα γίνει η προσγείωση; Εάν φυσικά, προλάβουμε και δεν μας στείλουνε αδιάβαστους, πριν καν πατήσουμε το κουμπί για έκτακτη εκτόξευση με αλεξίπτωτο ασφαλείας, εκτός του ξεχαρβαλωμένου πυραύλου μας. Είναι απλό, ήδη το είδαμε από χτες. Αφού αμολήσαμε καλούμπα, αρχίζουμε να τα μαζεύουμε, μέχρι νεοτέρας, ώστε πάλι, μόλις είναι κατάλληλη η στιγμή, να τα ξαναμολήσουμε. Μια θα τα αμολάμε, μια θα τα μαζεύουμε, αυτό είναι το δόγμα.
Οπότε, στο δια ταύτα, τι θα γίνεται; Με αυτές τις παλινωδίες σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τον τόπο, οι θιασώτες της απίστευτης αντιμνημονιακής απάτης θα πετυχαίνουν να χάνεται πολύτιμος χρόνος με αλληλοαναιρούμενες μικροκωλοτούμπες. Ώσπου να πραγματωθεί η μεγάλη κωλοτούμπα, ΕΑΝ προλάβουμε βέβαια. Αφού το ατύχημα θα είναι μια ισχυρή πιθανότητα ανά πάσα στιγμή αυτής της βασανιστικής διαδικασίας.
Δηλαδή, η τροχιά της διαφοράς του αυθάδους μικρομεγαλισμού μας από την πραγματικότητα θα τείνει ασυμπτωτικά προς το μηδέν. Τσαμπουκάδες επί τσαμπουκάδων θα εγείρονται, θα γίνεται νέος σαματάς, θα ξαναπέφτει το Χρηματιστήριο, θα πανικοβάλλονται οι επενδυτές, θα διαλύονται οι επενδύσεις και οι θέσεις εργασίας. Και στο τέλος θα «μαζεύονται» όλα με μια κωλοτούμπα και θα ηρεμούμε πριν να ερημωθούμε, ώσπου να προκύψει ισορροπία στο αρχικό της σημείο, από κει που παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία. Και τότε θα μετρήσουμε, αν κάτι καλό πρόλαβε να πραγματοποιηθεί και να μείνει υπερβατικά πάνω σε ό, τι άφησε ο κ. Σαμαράς…
Οι κωλοτούμπες
Την Τετάρτη το βράδυ, η νέα κυβερνητική ηγεσία θορυβήθηκε από την εμβληματική κατάρρευση στο Χρηματιστήριο. Αφού σε λίγες ώρες οι τραπεζικές μετοχές έχασαν περίπου το ένα τρίτο της χρηματιστηριακής τους αξίας και μέσα στο πρώτο μετεκλογικό τριήμερο σχεδόν τη μισή αξία τους… Έτσι συγκάλεσε έκτακτη σύσκεψη με το οικονομικό επιτελείο. Μαζεύτηκαν, λοιπόν, κακήν κακώς τα παιδιά στο Μαξίμου, λίγες ώρες μετά τις παραλαβές των υπουργείων και την πανηγυρική πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, όπου φαίνεται δεν είχαν πάρει χαμπάρι τι γινόταν έξω στην πραγματική ζωή…
Και προφανώς κατάλαβαν τι συνέβη. Οι αγορές αξιολόγησαν τις δηλώσεις των νέων χαρούμενων υπουργών, που δεν ήξερε ο στόμας τους τι ξεφούρνιζε. Προφανώς φαντασιωνόντουσαν πως είναι μέλη μιας νέας κυβέρνησης του βουνού, που έρχεται από την εποχή των γουναράδικων και θα κάνουμε τα γούστα μας και θα ντα κάνουμε χαλαρά… Και οι αγορές σου λεν, ρε έλα να ξεπουλήσουμε και να πάρουμε πίσω τα λεφτά μας, μην μας τα εξαερώσουνε αυτά τα πυροβολημένα παρτάλια… Και εγένετο σελλ οφφ, γενικό ξεπούλημα και ακόμα τρέχουνε.
Οπότε η σύσκεψη αποφάσισε προφανώς ότι πρέπει να τους μαζέψουνε όλους τους πυρίκαυστους υπουργούς και να τους κοντύνουνε τους λαιμούς, ώστε να περισταλεί το ντιριντάχτα του ασύστολου ψυχακισμού τους. Και με γενική εντολή υπαναχώρησης από Πέμπτη πρωί να αρχίσουνε οι στροφές και οι κωλοτούμπες, να αρχίσουνε όλοι το μασαζάκι προς πάσα κατεύθυνση. Αλλαγή ύφους παντού, εν όψει και της άφιξης Σουλτς και Ντάισσελμπλεμ. Έτσι άρχισαν οι κυβιστήσεις.
Ο κ. Δρίτσας σέβεται ξαφνικά τις συμβάσεις με την Κόσκο (που θα καταργούσε). Μήπως, σύντομα, θα υποκύψει και στο υπόλοιπο πακέτο της λογικής για την περαιτέρω ανάπτυξη του λιμανιού; Η κυρία Κουντουρά ξεκαθάρισε ότι τα μεγάλα τουριστικά προγράμματα Ωλλ Ινκλούζιβ, που ισχύουν σε όλο τον κόσμο και εμάς εσχάτως μάς το ξίνιζαν το πνεύμα μας το «αριστερό», θα γίνουν απολύτως δεκτά. Μόνο ο άρχων Λαφαζάνης είναι ακόμα άκαμπτος.
Ο Πολύς κ. Κοτζιάς δέχθηκε συγχαρητήρια για την επιδειχθείσα ευκαμψία στην ευέλικτη πιρουέττα και την πλήρη συναίνεση στην ενιαία στάση κατά της Ρωσίας για το Ουκρανικό… Ως κορωνίδα είχαμε την κωλοτούμπα του ίδιου του κ. Τσίπρα ενώπιον του κ. Σουλτς: «…χωρίς την απερισκεψία της δημιουργίας νέων ελλειμμάτων» και παρομοίως σήμερα ενώπιον του κ. Ντάισσελμπλεμ (εκτός απροόπτου…).
Τέρμα τα κάγκελα της αντιμνημονιακής ανωμαλίας;
«Γιατί τα έχουμε τα κάγκελα; Φοβόμαστε μην μπει ο λαός στη Βουλή;», δήλωσε ο κ. Πανούσης. Έτσι αιτιολόγησε την συμβολική αποκαθήλωση των καγκέλων μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη, που μετά εξήγησε ότι δεν ήταν ακριβώς δική του… Ε, υπάρχει θέμα πίσω από αυτή τη δήλωση. «Πληροφορίες» της προπαγάνδας άρχισαν έγκαιρα να διαχέονται, για να χαϊδέψουν την πραγματικότητα που συλλαμβάνουν οι ψηφοφόροι μας. Η προβαλλόμενη ερμηνεία ήταν τύπου «τα κάγκελα συμβόλιζαν τον αυταρχισμό των μνημονιακών κυβερνήσεων».
Αλλά υπάρχει ισχυρός καταλυτικός αντίλογος. Την άμυνα της δημοκρατίας συμβόλιζαν τα κάγκελα, απέναντι στους αγανακτισμένους εχθρούς της, που φώναζαν να καεί να καεί το μπουρδέλο η Βουλή. Τα δύο τρίτα από εκείνους τους αγανακτισμένους, τώρα έχουν την δική τους κυβέρνηση, γι’ αυτό και φεύγουνε τα κάγκελα. Αφού, τώρα επί τέλους, οι (περισσότεροι) αγανακτισμένοι, πλην Λακεδαιμονίων («κυριολεκτικά», αφού οι ναζί είναι Σπαρτιατολάτρεις), κατέλαβαν την εξουσία, οπότε τι, να χτυπούν την δική τους κυβέρνηση; Απλώς θα ξαναχρειαστούν τα κάγκελα, όπως θα δούμε πιο κάτω, όταν η κωλοτούμπα θα ενεργοποιήσει τα αντιμνημονιακά ανακλαστικά των ναζί, που είναι εδώ κρυμμένοι και περιμένουν…
Η Οστ Πολιτίκ του κ. Κοτζιά…
Πολλά γράφτηκαν αυτές τις μέρες, γύρω από την επιεικώς περίεργη ρωσική στροφή του κ. Κοτζιά. Και την βλαχοδημαρχέ λογική ότι το «κύρος» μας επιβάλλεται με μικρομέγαλους τσαμπουκάδες, που μάλλον είτε μειδιάματα ή οργή προκαλούν. Υπάρχει άραγε, πράγματι, θέμα αναθεώρησης της πάγιας ευρωπαϊκής εθνικής στρατηγικής των τελευταίων δεκαετιών, που χαλκεύεται εδώ και λίγα χρόνια από την Παΐσια Αριστεροδεξιά; Έχουμε μπλέξει με κάποιον οιονεί πολιτικό ψυχακισμό και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι; Το γυαλισμένο μάτι και τα περίεργα λόγια για ένα τιμονιέρη της εξωτερικής πολιτικής πρέπει τουλάχιστον να μας θορυβήσουν, αφού ήδη διαβάσαμε και το ανησυχητικό «Τότε που ο Ν. Κοτζιάς ήταν γκαουλάιτερ δύο σταλινικών δικτατοριών».
Και το διαδίκτυο φουντώνει. Και εκβάλλουν πληροφορίες, φωτογραφίες και υλικό, για το πώς σκέφτεται η νέα ηγεσία του ΥΠΕΞ. Αλλά και για τα συχνά ταξίδια του κ. Καμμένου στη Μόσχα… Άρα πάλι κι εδώ είναι μπερδεμένο το θεώρημα του Ανεξυριζαυγιτισμού! Και τι δουλειά μπορεί να έχει ένας Έλληνας υπουργός της «Αριστεράς» με τον ακροδεξιό καθηγητή Ντούγκιν, σύμβουλο του Πούτιν και δημιουργό της «ευρασιατικής» δυναμικής (τύπου Πανρωσισμός), ο οποίος θεωρεί φίλιες δυνάμεις τον ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή; Η Χρυσή Αυγή, άλλωστε, έσπευσε να δείξει διακριτική ευαρέσκεια για αυτή την οστ πολιτίκ του νέου ΥΠΕΞ μας …
Διαψεύδει ο κ. Κοτζιάς ότι έχει συναντηθεί με τον Ρώσο Ντούγκιν. Διαψεύδει και ότι είναι πραγματικές οι φωτογραφίες του με τον εν λόγω, που έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο; Σοβαροί να είμαστε. Η Μόσχα, πάντως, λέει το ρεπορτάζ, είναι ενθουσιασμένη με τη νέα διαφαινόμενη ρωσική στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής…
Λέει ο Σουλτς: «δεν μπορείς από τη μία να ζητάς από την Ευρώπη να δείξει αλληλεγγύη στη χώρα σου και από την άλλη να εγκαταλείπεις την κοινή ευρωπαϊκή θέση». Εννοεί ότι διαλέγεις από δύο κόσμους. Την Ε.Ε. ως ενιαίο χώρο δημοκρατίας και ευημερίας, ή τη Ρωσία, όπου άμα λάχει δημοσιογράφοι μπετοναρισμένοι χάνονται στα κρύα σκοτεινά βάθη του Βόλγα.
Γι’ αυτό μας πήρανε χαμπάρι και οι κουτόφραγκοι. Η «Λιμπέ» η εφημερίδα της αντισυμβατικής Αριστεράς της το ‘κοψε το κοστούμι της καθ’ ημάς «Αριστεράς» του Ανεξυριζαυγιτισμού και βλέπει τον «ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε σύννεφο και τον Καμμένο ψεκασμένο» …
Δείτε και την γελοιογραφία πάνω από το σημερινό μας κείμενο.Pierre Croll εποίει Pierre Croll εποίει (Εφημερίδα Le Soir, 26/01/2015). Μια διεισδυτική ματιά μάς κοζάρει από το Βέλγιο… «Η Ελλάδα το γυρίζει αριστερά” (και τραγουδάει με σηκωμένες γροθιές το γνωστό τριτοδιεθνιστικό “Είναι η τελευταία μάχη!» – προσέξτε και τις τέσσερις φιγούρες…). Μας πήρανε χαμπάρι, σύντροφοι… Η («αριστερή») πατρίδα μας διασύρεται, ενώ φαντασιώνεται ότι θα σώσει την Ευρώπη. Ψιλοέσχατη κατάσταση… Δεν έχει πχιο πάτο.
Οπότε, να ξαναθυμηθούμε και τους ναζί
Συνοψίζαμε προχτές («Μετεκλογική μαντινάδα»), ότι όσο κυκλοφορεί «ελεύθερη» η (γεννήτρια του φουσκώματος των ναζί) αντιμνημονιακή απάτη, τόσο θα παραμένει αλώβητη η επιρροή των ναζί στην ψεκαζμένη κοινωνία μας. «Όσο, λοιπόν, δεν καταπίπτει η εθνοκτόνα βλακεία του αντιμνημονισμού, δεν υπάρχει περίπτωση να συρρικνωθούν οι ναζί».
Με τη σημερινή ανάλυση το πάμε παραπέρα και ίσως αξίζει να σημειωθεί. Εάν δεν γίνει η κωλοτούμπα, τότε σύντομα θα δικαιωθούν οι απαισιόδοξοι που βλέπουνε το Γκρέξιτ να καλπάζει καταπάνω μας. Αλλά και εάν γίνει η κωλοτούμπα, τότε όλος ο Ενιαίος Ψεκαζμένος Αντιμνημονιακός Ανεξυριζαυγιτισμός, αυτοδικαίως θα κληροδοτηθεί σούμπιτος στους ναζί. Μην κάνουμε πως ξεχνάμε ότι διατήρησαν εκλογικά τις δυνάμεις τους, φωνάζοντας «Τσίπρας, ντεμέκ αντιμνημονιακός».
Άρα, εγκλωβισμένη στην απίστευτη αντιμνημονιακή απάτη, η Ελλάδα, μονά-ζυγά, χάνει. Άνευ κωλοτούμπας, βγαίνουμε εκτός Ε.Ε., με κωλοτούμπα πέφτουμε στην αγκαλιά των ναζί. Ας όψεται η αντιμνημονιακή απάτη των κυρίων Σαμαρά και Τσίπρα… Η Ιστορία δεν θα τους ξεχάσει ποτέ.
Υ.Γ. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο κ. Σαμαράς κάνει πως δεν άκουσε ότι ότι απολείπειν ο Θεός Αντώνιον. Και παίζει δυνατά σε στυλ κρατήστε με, θα με χρειαστείτε, γιατί έρχεται το σενάριο της Αριστερής Παρένθεσης. Και περιμένει ελπίζοντας ότι το φρούτο θα σαπίσει πριν ωριμάσει και θα πέσει στα πόδια του. Να τα λέμε κι αυτά.
Α, και ο κ. Βενιζέλος φεύγει αξιοπρεπώς και μάλλον θα τους λείψει, αφού όλοι οι προτεινόμενοι δελφίνοι είναι της χειροτεράντζας.
Α, επίσης, εδώ ο κόζμος χάνεται και κάποιοι δεν θέλουν κριτική στην κυβέρνηση και διαμαρτύρονται «Αφήστε μας να το χαρούμε λίγο, ρε γαμώτο!»…
